ايران پلشرق و غرب
روزنو :صباح زنگنه
موقعيت جمهوري اسلامي ايران يكي ازمهمترين عوامل و ويژگيهاي شاخص واساسي در رشد و توسعه اقتصادي و برقراري روابط سياسي با ديگر كشورهاست، عاملي كه تاكنون كمتر مورد برنامهريزيهاي اساسي و زير ساختي قرار گرفته است. بايد اذعان داشت كه جايگاه جغرافيايي ايران اين امكان را فراهم ميكند تا ميان اروپا و غرب از يك طرف، جنوب و شرق آسيا و آسياي ميانه از طرف ديگر كانالهاي مبادلاتي و ارتباطاتي ايجاد شود. اين جايگاه به لحاظ اقتصادي نسبت به مسيرهاي جايگزين اقتصاديتر و مقرون به صرفهتر محسوب ميشود و بايد اين جايگاه را حفظ كرد. در اين ميان كشورهاي آسيايي با قدرت بالاي توليد و اقتصاد توليدي زمينه فتح بازارهاي مغرب زمين را فراهم كردهاند و ايران از اين بخش بايد بيشترين بهرهبرداري را به عمل آورد. اگر ايران تنها به عنوان مصرفكننده كالاهاي شرق و جنوب آسيا باشد، اين امر موجب توسعه و رشد نخواهد شد. بنابراين در بعد مبادلات تجاري و فناوري ميان بلوك اقتصادي اروپا و غرب از يك طرف و بلوكهاي اقتصادي جنوب و شرق آسيا ميتوان به رشد و توسعه نائل آمد و اين امر بايد مبناي سیاستگذاري قرار گیريد. دركنار بخش مبادلاتي و ترانزيت، البته ايران زمينههاي ديگري هم براي مبادلات دوجانبه و چندجانبه بهطور مستقيم با جنوب و شرق آسيا دارد كه در اين حوزه ميتوان به گسترش مبادلات و همكاري در زمينه فناوريهاي ارتباطي، گردشگري، صنايع، مواد غذايي وكشاورزي اشاره كرد كه اينها در برقراري مبادلات مفيد هستند. دربعد ديگر ميتوان به اقتصاد سياسي در معادلات بينالمللي هم اشاره كرد كه ميتوان آن را يكي از اثرات سياستهاي تعاملي ارزيابي كرد. براين اساس بايد دانست كه سياست«نگاه به غرب» با اين ترتيب مكمل و توازن بخش سياست «نگاه به شرق» خواهد بود. همچنين اين نگاه از جامعيت برخوردار لازم است و از افتادن كشور درتله اقتصاد غربي يا تله اقتصاد شرق و جنوب آسيا جلوگيري خواهد كرد. خلاصه آنكه نگرش به شرق نيازمند تعريف و توسعه مفاهيم اساسي در ابعاد مختلف همكاريهاي سياسي، اقتصادي، تجاري و غيره است و از اين منظر سفر رئيسجمهور به كشورهاي جنوب شرقي آسيا مانند مالزي، تايلند و ويتنام در واقع در راستاي اين سياست نگاه به شرق است. سياستي كه تكامل بخش سياست نگاه به غرب است و با روي كار آمدن دولت تدبير و اميد با توجه به نگاه متفاوت اين دولت شاهد افزايش روابط سياسي و ديپلماتيك ايران با كشورهاي آسيايي هستيم. ايران هرچند تمايل دارد كه با اتحاديه اروپا دراتباط سياسي و اقتصادي داشته باشد اما بازارهاي خاورميانه و توسعه راوبط با اين گشورها نيز ميتواند در رشد و توسعه پايدار ايران تاثيرگذار باشد. از اين منظر توسعه روابط با تمامي كشورهاي دنيا مدنظر رئيس دولت براساس منافع ملي قرار دارد. ايران با نگاه به شرق و غرب به دنبال توسعه الگوي اقتصادي پيشرفت نيز ميتواند باشد تا به رشد اقتصادي شتاب بيشتري بدهد.
