گاردین در تفسیری نوشت: در رقابت های این دوره از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، به جای پرداختن به مسائلی چون جنگ و صلح، سرمایه داری و سوسیالیسم، نظارت دولتی و حریم شخصی، موضوعاتی مانند توئیت های نامزدها یا سرماخوردگی آنها برجسته شده است.
«ریچارد ولف» در این تفسیر نوشت: «« انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به رغم همه صحنه های نمایشی مناظره تلویزیونی اش، همه مخاطراتی که برای امنیت و ثبات جهان در پی دارد، همه پوشش های خبری نفس گیرش، به اندازه همان چیزی که بدست می آورد، کوچک است.
یک ماه و اندی بیش به برگزاری این انتخابات باقی نمانده است . در مدت زمان بس طولانی رقابت انتخاباتی نامزدهای این انتخابات، واقعا چه چیزی دستگیر مردم شده است ؟ توئیت های شبانه یک تاجر توهم زده شکست خورده و مناظره تلویزیونی دو رقیب، جز مبهوت کردن مردم چیز زیادی دستگیر آنها نکرد .
کج خلقی ها و از کوره در رفتن های کودکانه یکی از دو نامزد، تحقیق در مورد ایمیل های نامزد دیگر به حدی که حتی آرشیو ملی آمریکا هم هرگز آنها را نخواهد دید یا لو رفتن عفونت باکتریایی یکی از نامزدهای انتخاباتی، همه تمام اطلاعاتی است که از این مبارزه عاید ذهن مردم شده است .
در این مناظره ها اثری از پرداختن به موضوع مهم جنگ و صلح نبود. خبری از طرح موضوع سرمایه داری و سوسیالیسم یا حتی موضوع رعایت حفظ حریم خصوصی مردم در مقابل نظارت دولتی نبود. بلکه برعکس چیزی که فراوان و عذاب آور در این رقابت انتخاباتی و مناظره این دو نامزد وجود داشته، دمدمی مزاجی تیم انتخاباتی ' دونالد ترامپ' نامزد جمهوریخواه است .
بیایید این وظیفه را بر دوش مورخین محول کنیم تا بنویسند که رقابت انتخاباتی ترامپ - کلینتون در سال 2016 بیشتر شبیه به سریال کمدی مشهور ' ساینفلد' Seinfeld در شبکه ان بی سی است که سالها قبل پخش می شد؛ نمایشی راجع به هیچ .
البته اگر کمی ژرف تر به مساله بنگریم متوجه می شویم که ریشه وجه تمایز میان این دوره از انتخابات ریاست جمهوری با ادوار گذشته بیش از آنکه به خود کاندیداها مربوط شود، به مقطع زمانی این انتخابات مربوط است.
کشور آمریکا امروز با معضلات اجتماعی بی سابقه ای روبروست. خشونت های مسلحانه و حملات تروریستی به دست تروریست هایی که در خود خاک آمریکا پرورش یافته اند و در این راستا، فشاری که بر لایه های میانی جامعه وارد می شود و نیز تعمیق هرچه بیشتر شکاف میان فقیر و غنی، از جمله مهمترین این آسیب ها هستند .
مقایسه ای تاریخی درک ما را از این واقعیت تسهیل می کند. در سالهای دهه 190 که سریال کمدی پربیننده تلویزیونی ساینفلد ( Seinfeld) از شبکه تلویزیونی ان بی سی پخش می شد، در همان سالها شهرهای کشور آمریکا شاهد بالا رفتن آمار قتل و جنایت بود. یک رشته حملات سلسله وار تروریستی در شهرهای مختلف از جمله در اوکلاهما سیتی و ورزشگاه المپیک آتلانتا، حمله اول به مرکز تجارت جهانی و بمباران سفارتخانه های آمریکا در کشورهای کنیا و تانزانیا از مصادیق حوادث آن سالها بود.
در همان سالها، آمریکا شاهد ظهور اولین میلیونرها و میلیاردرهای حبابی اینترنتی جدیدی بود که یک شبه ایجاد شد. در همان سالها رکود در تولیدات صنعتی پیش آمد که این کسادی از اوائل دهه 1980 شروع شد و تا اواخر دهه 1990 ادامه داشت.
صحنه مبارزه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا امسال عرصه رقابت میان دو نامزد است. در یک کفه ترازو، یک دمکرات همه چیزدان که مشخصا در سیاست خرد آدم مناسبی نبوده است، اینک بعد از یک رئیس جمهور مردمی و کاریزماتیک دمکرات، مترصد است برای سومین دوره پیاپی، معرف حزب خود در مسند قدرت باشد. در کفه دیگر، یک جمهوریخواه ساده انگار سنگ انداز ایستاده که قول داده است دوران رونالد ریگان را احیا و مردم را ثروتمندتر و برتری نظامی آمریکا را اعاده کند .
برای جوانان رای دهنده ای که تجربه انتخابات های قبلی آمریکا را ندارند؛ شاید اینگونه به نظر برسد که هردو نامزد به طرزی خسته کننده سیاست هایشان شبیه به هم است .مبارزه دو رقیب انتخاباتی در سال دو هزار هم که میان جورج بوش و ال گور بود، بی شباهت به رقابت انتخاباتی امسال نبود .
بوش یک سال بعد از رئیس جمهوری شدن؛ تصمیم به تجاوز به خاک عراق گرفت . اما اگر ال گور رئیس جمهور می شد، فکر این تهاجم هرگز به ذهنش هم خطور نمی کرد. کاخ سفید با حضور ال گور، هدایت گر جهان در امر تصمیم گیری در مورد تغییرات جوی می شد . حال بیش از یک دهه بعد از آن ماجرا، اوباما توافق پاریس را خلق کرد.
در سال دو هزار جهان در صلح و کامیابی نسبی زندگی می کرد. در آن هنگام برای رای دهندگان آمریکایی حتی این قدر مطرح نبود که آیا به «رالف نادر» رای بدهند یا به «پت بوکانان». تا اینکه نهاد مهم تصمیم گیری یعنی دیوان عالی آمریکا برای تصمیم گیری نهایی وارد صحنه شد و تنها با محاسبه 537 رای ایالت فلوریدا کار را یکسره و مسیر حرکت کره زمین را تعیین کرد.
در سال 2004 هم موضوعاتی همچون امنیت ملی، حمام خونی که در جنگ داخلی عراق پیش آمده بود، اوج فعالیت های اسامه بن لادن در زمره مهم ترین موضوعات روز آمریکا و جهان بود که محور اصلی مبارزات انتخاباتی آمریکا را هم تشکیل می داد.
و اما در سال 2008 یک سری موضوعات داخلی از جمله سقوط آزاد اقتصاد در بحبوحه بدترین بحران مالی آمریکا پس از سقوط وال استریت در سال 1929 محور موضوعات مطرح در مبارزات انتخاباتی بود. در سال 2012 هم مبارزات انتخاباتی از جهاتی بی شباهت به انتخابات امسال نبود. در آن دوره هم یک تاجر ثروتمند با طرح موضوعاتی در حیطه برابری جنسیتی علیه جریان حاکم دمکرات در جامعه خیز برداشت اما آن هم یک تلاش انتخاباتی بود. اوضاع اقتصادی کشور آمریکا در آن سال بسیار متفاوت از امروز بود ضمن آنکه رئیس جمهوری هم متفاوت از آن دوران است.
امروز نرخ بیکاری در آمریکا به 4.9 درصد سر زده است. این نرخ پایین تر از نرخی است که در زمان انتخاب جورج بوش پدر در سال 1988 یا انتخاب دوباره بیل کلینتون در سال 1996 یا انتخاب دوباره جورج بوش پسر در سال 2004 وجود داشت. چهار سال قبل که اوباما برای دوره دوم ریاست جمهوری اش تلاش می کرد، این نرخ 7.8 درصد بود.
تنها انتخابات در دوران معاصر که نرخ بیکاری در جامعه آمریکا پایین بود، مربوط به رقابت انتخاباتی بوش و ال گوردر سال دو هزار بود که نرخ بیکاری 3.9 درصد بود .
سال گذشته درآمد خانوارهای آمریکایی به 5.2 درصد رسید که از اوج خود در سال 1967 تا امروز بالاترین رقم بوده است. اگر این درآمد امسال نیز رشد داشته باشد، تمام فرصت های از دست رفته ناشی از دوران رکود بزرگ را مرتفع ساخته است و شاید از این حیث رکورد شکن هم بشود.
اکنون قیمت گاز در آمریکا پایین تر از مقاطع زمانی دو دوره انتخابات قبلی است. وانگهی میزان محببویت رئیس جمهوری هم بالای 50 درصد است .در بعد برون مرزی، هنوز هم هزاران سرباز آمریکایی در سراسر جهان آرایش داده شده اند. مرگ و میر سربازان آمریکایی در خارج از مرزهای کشور نه فقط در افغانستان، از معضلاتی است که در سه دوره قبلی ریاست جمهوری وجود نداشته است.
در مجموع آنکه هدف از بیان این مقایسه ها این نیست که بگوییم این انتخابات عاری از محتواست اما مسلم است که این انتخابات چیزی دستگیر مردم نمی کند و دارای جمع بندی و دستاورد ارزشمندی نیست.
دونالد ترامپ در کسوت رئیس جمهوری آمریکا، اقتصاد جهان و چارجوب امنیتی جهان را به ورطه اغتشاش و بی نظمی کامل سوق خواهد داد. این انتخابات از وجوه بسیاری همچون مدل ساینفلد سزاوار سرزنش است. در حاشیه افراط گرایی جمهوریخواهان مسئولیت پذیر، سیاست های کوچک و معیوب استراتژیست های هر دو اردوگاه انتخاباتی در ملتی دو قطبی شده و البته تفکرات خود نامزد محافظه کاران، همه و همه از مشخصه هایی هستند که حقیقتا لایق سرزنش هستند. اما از سویی نیز باید بپذیریم که در جهان امروز هم به نوعی صلح و کامیابی نسبی وجود دارد. ما تا زمانی که خاطره رکود اقتصادی و جنگ را از ذهنمان نزداییم ، خودمان را محکوم به انتخاباتی کرده ایم که کاملا بطور جعلی ساخته و پرداخته شده است .»»
«ریچارد ولف» در این تفسیر نوشت: «« انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به رغم همه صحنه های نمایشی مناظره تلویزیونی اش، همه مخاطراتی که برای امنیت و ثبات جهان در پی دارد، همه پوشش های خبری نفس گیرش، به اندازه همان چیزی که بدست می آورد، کوچک است.
یک ماه و اندی بیش به برگزاری این انتخابات باقی نمانده است . در مدت زمان بس طولانی رقابت انتخاباتی نامزدهای این انتخابات، واقعا چه چیزی دستگیر مردم شده است ؟ توئیت های شبانه یک تاجر توهم زده شکست خورده و مناظره تلویزیونی دو رقیب، جز مبهوت کردن مردم چیز زیادی دستگیر آنها نکرد .
کج خلقی ها و از کوره در رفتن های کودکانه یکی از دو نامزد، تحقیق در مورد ایمیل های نامزد دیگر به حدی که حتی آرشیو ملی آمریکا هم هرگز آنها را نخواهد دید یا لو رفتن عفونت باکتریایی یکی از نامزدهای انتخاباتی، همه تمام اطلاعاتی است که از این مبارزه عاید ذهن مردم شده است .
در این مناظره ها اثری از پرداختن به موضوع مهم جنگ و صلح نبود. خبری از طرح موضوع سرمایه داری و سوسیالیسم یا حتی موضوع رعایت حفظ حریم خصوصی مردم در مقابل نظارت دولتی نبود. بلکه برعکس چیزی که فراوان و عذاب آور در این رقابت انتخاباتی و مناظره این دو نامزد وجود داشته، دمدمی مزاجی تیم انتخاباتی ' دونالد ترامپ' نامزد جمهوریخواه است .
بیایید این وظیفه را بر دوش مورخین محول کنیم تا بنویسند که رقابت انتخاباتی ترامپ - کلینتون در سال 2016 بیشتر شبیه به سریال کمدی مشهور ' ساینفلد' Seinfeld در شبکه ان بی سی است که سالها قبل پخش می شد؛ نمایشی راجع به هیچ .
البته اگر کمی ژرف تر به مساله بنگریم متوجه می شویم که ریشه وجه تمایز میان این دوره از انتخابات ریاست جمهوری با ادوار گذشته بیش از آنکه به خود کاندیداها مربوط شود، به مقطع زمانی این انتخابات مربوط است.
کشور آمریکا امروز با معضلات اجتماعی بی سابقه ای روبروست. خشونت های مسلحانه و حملات تروریستی به دست تروریست هایی که در خود خاک آمریکا پرورش یافته اند و در این راستا، فشاری که بر لایه های میانی جامعه وارد می شود و نیز تعمیق هرچه بیشتر شکاف میان فقیر و غنی، از جمله مهمترین این آسیب ها هستند .
مقایسه ای تاریخی درک ما را از این واقعیت تسهیل می کند. در سالهای دهه 190 که سریال کمدی پربیننده تلویزیونی ساینفلد ( Seinfeld) از شبکه تلویزیونی ان بی سی پخش می شد، در همان سالها شهرهای کشور آمریکا شاهد بالا رفتن آمار قتل و جنایت بود. یک رشته حملات سلسله وار تروریستی در شهرهای مختلف از جمله در اوکلاهما سیتی و ورزشگاه المپیک آتلانتا، حمله اول به مرکز تجارت جهانی و بمباران سفارتخانه های آمریکا در کشورهای کنیا و تانزانیا از مصادیق حوادث آن سالها بود.
در همان سالها، آمریکا شاهد ظهور اولین میلیونرها و میلیاردرهای حبابی اینترنتی جدیدی بود که یک شبه ایجاد شد. در همان سالها رکود در تولیدات صنعتی پیش آمد که این کسادی از اوائل دهه 1980 شروع شد و تا اواخر دهه 1990 ادامه داشت.
صحنه مبارزه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا امسال عرصه رقابت میان دو نامزد است. در یک کفه ترازو، یک دمکرات همه چیزدان که مشخصا در سیاست خرد آدم مناسبی نبوده است، اینک بعد از یک رئیس جمهور مردمی و کاریزماتیک دمکرات، مترصد است برای سومین دوره پیاپی، معرف حزب خود در مسند قدرت باشد. در کفه دیگر، یک جمهوریخواه ساده انگار سنگ انداز ایستاده که قول داده است دوران رونالد ریگان را احیا و مردم را ثروتمندتر و برتری نظامی آمریکا را اعاده کند .
برای جوانان رای دهنده ای که تجربه انتخابات های قبلی آمریکا را ندارند؛ شاید اینگونه به نظر برسد که هردو نامزد به طرزی خسته کننده سیاست هایشان شبیه به هم است .مبارزه دو رقیب انتخاباتی در سال دو هزار هم که میان جورج بوش و ال گور بود، بی شباهت به رقابت انتخاباتی امسال نبود .
بوش یک سال بعد از رئیس جمهوری شدن؛ تصمیم به تجاوز به خاک عراق گرفت . اما اگر ال گور رئیس جمهور می شد، فکر این تهاجم هرگز به ذهنش هم خطور نمی کرد. کاخ سفید با حضور ال گور، هدایت گر جهان در امر تصمیم گیری در مورد تغییرات جوی می شد . حال بیش از یک دهه بعد از آن ماجرا، اوباما توافق پاریس را خلق کرد.
در سال دو هزار جهان در صلح و کامیابی نسبی زندگی می کرد. در آن هنگام برای رای دهندگان آمریکایی حتی این قدر مطرح نبود که آیا به «رالف نادر» رای بدهند یا به «پت بوکانان». تا اینکه نهاد مهم تصمیم گیری یعنی دیوان عالی آمریکا برای تصمیم گیری نهایی وارد صحنه شد و تنها با محاسبه 537 رای ایالت فلوریدا کار را یکسره و مسیر حرکت کره زمین را تعیین کرد.
در سال 2004 هم موضوعاتی همچون امنیت ملی، حمام خونی که در جنگ داخلی عراق پیش آمده بود، اوج فعالیت های اسامه بن لادن در زمره مهم ترین موضوعات روز آمریکا و جهان بود که محور اصلی مبارزات انتخاباتی آمریکا را هم تشکیل می داد.
و اما در سال 2008 یک سری موضوعات داخلی از جمله سقوط آزاد اقتصاد در بحبوحه بدترین بحران مالی آمریکا پس از سقوط وال استریت در سال 1929 محور موضوعات مطرح در مبارزات انتخاباتی بود. در سال 2012 هم مبارزات انتخاباتی از جهاتی بی شباهت به انتخابات امسال نبود. در آن دوره هم یک تاجر ثروتمند با طرح موضوعاتی در حیطه برابری جنسیتی علیه جریان حاکم دمکرات در جامعه خیز برداشت اما آن هم یک تلاش انتخاباتی بود. اوضاع اقتصادی کشور آمریکا در آن سال بسیار متفاوت از امروز بود ضمن آنکه رئیس جمهوری هم متفاوت از آن دوران است.
امروز نرخ بیکاری در آمریکا به 4.9 درصد سر زده است. این نرخ پایین تر از نرخی است که در زمان انتخاب جورج بوش پدر در سال 1988 یا انتخاب دوباره بیل کلینتون در سال 1996 یا انتخاب دوباره جورج بوش پسر در سال 2004 وجود داشت. چهار سال قبل که اوباما برای دوره دوم ریاست جمهوری اش تلاش می کرد، این نرخ 7.8 درصد بود.
تنها انتخابات در دوران معاصر که نرخ بیکاری در جامعه آمریکا پایین بود، مربوط به رقابت انتخاباتی بوش و ال گوردر سال دو هزار بود که نرخ بیکاری 3.9 درصد بود .
سال گذشته درآمد خانوارهای آمریکایی به 5.2 درصد رسید که از اوج خود در سال 1967 تا امروز بالاترین رقم بوده است. اگر این درآمد امسال نیز رشد داشته باشد، تمام فرصت های از دست رفته ناشی از دوران رکود بزرگ را مرتفع ساخته است و شاید از این حیث رکورد شکن هم بشود.
اکنون قیمت گاز در آمریکا پایین تر از مقاطع زمانی دو دوره انتخابات قبلی است. وانگهی میزان محببویت رئیس جمهوری هم بالای 50 درصد است .در بعد برون مرزی، هنوز هم هزاران سرباز آمریکایی در سراسر جهان آرایش داده شده اند. مرگ و میر سربازان آمریکایی در خارج از مرزهای کشور نه فقط در افغانستان، از معضلاتی است که در سه دوره قبلی ریاست جمهوری وجود نداشته است.
در مجموع آنکه هدف از بیان این مقایسه ها این نیست که بگوییم این انتخابات عاری از محتواست اما مسلم است که این انتخابات چیزی دستگیر مردم نمی کند و دارای جمع بندی و دستاورد ارزشمندی نیست.
دونالد ترامپ در کسوت رئیس جمهوری آمریکا، اقتصاد جهان و چارجوب امنیتی جهان را به ورطه اغتشاش و بی نظمی کامل سوق خواهد داد. این انتخابات از وجوه بسیاری همچون مدل ساینفلد سزاوار سرزنش است. در حاشیه افراط گرایی جمهوریخواهان مسئولیت پذیر، سیاست های کوچک و معیوب استراتژیست های هر دو اردوگاه انتخاباتی در ملتی دو قطبی شده و البته تفکرات خود نامزد محافظه کاران، همه و همه از مشخصه هایی هستند که حقیقتا لایق سرزنش هستند. اما از سویی نیز باید بپذیریم که در جهان امروز هم به نوعی صلح و کامیابی نسبی وجود دارد. ما تا زمانی که خاطره رکود اقتصادی و جنگ را از ذهنمان نزداییم ، خودمان را محکوم به انتخاباتی کرده ایم که کاملا بطور جعلی ساخته و پرداخته شده است .»»
منبع: ایرنا
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
