تیم ملی انگلیس همیشه به خاطر دادن حقوق‌های نجومی به تیم های ملی خود معروف بود و حالا بعد از رفتن سام آلاردایس و رسوایی‌های به وجود آمده خبری از گزینه انگلیسی در آخرین لیست اعلام شده از گرانترین مربیان دنیا نیست. حالا در  غیاب یک مربی انگلیسی این فاتح تریم ترکیه‌ای است که بر صدر مربیان گران دنیا تکیه زده است. جایی که ظاهرا قرار است در اختیار مربیانی با رزومه متوسط باشد و در این‌جا خبری از پول بیشتر و آش بیشتر نیست. در این لیست فقط می‌توانید مربیانی که توانستند قراردادهای بیشتری امضا کنند را ببینید و لزوما خبری از نخبه‌های مربی‌گری نیست. نگاهی به گذرا به کارنامه این مربیان این مساله را نشان می‌دهد.

اگر دو مربی که به تازگی کار خود را در تیم ملی آغاز کرده‌اند در نظر نگیریم کی‌روش و فاتح تریم را می‌توان بدترین مربیان این لیست دانست. فدراسیون ترکیه البته در این زمینه در ایران هم عملکرد فاجعه‌بار تری داشته است. مبلغی بالاتر از 10 میلیارد تومان برای مربی داخلی که هیچ دستاوردی هم برای تیم ملی نداشته است. این در حالی است که در ترکیه هم مانند ایران همیشه جو خیلی مثبتی در مورد مربیان داخلی وجود نداشته و شاید به قول امیرقلعه‌نویی «اجنبی‌پرستی» در فوتبال این کشور رواج زیادی داشته است. با این حال تریم به عنوان یکی از مربیان بزرگ ترک توانسته با تمام این موارد در صدر پردرآمدترین مربیان جهان قرار بگیرد.

 در این لیست خبری از مربیان قهرمان قاره‌ها به غیر از قهرمان یورو نیست. آنتونیو پیتزی با کارنامه درخشانش با شیلی نه تنها در این لیست 10 نفره جایی ندارد بلکه شاید برای پیدا کردن او باید بسیار در این لیست پله های زیادی را پایین برویم. آنژه پوستکوگلو که استرالیا را قهرمان آسیا کرد هم از غایبین رده‌های ابتدایی لیست است. این که یک کشور آفریقایی هم سرمربی‌اش در میان 20 مربی پردرآمد ملی جهان باشد هم نشان می‌دهد گاهی فوتبال حتی مهم‌تر از نان شب است! لاموشی در لیستی که مجله فوربس منتشر کرده بود البته باز هم مثل همیشه پول زیاد و مربی گرانقیمت دردی را دوا نکرد و ساحل‌عاج با حضور در رده سوم گروه چهارتیمی‌اش در جام‌جهانی با این بازی‌ها وداع کرد. برعکس لاموشی در لیست گران‌قیمت‌ها نام از هروه رنارد که این تیم را قهرمان جام‌ملت‌های آفریقا کرد دیده نمی‌شود. یعنی در کل می‌توان گفت از میان مربیان قهرمان قاره‌ها به غیر از سانتوس پرتغالی هیچ مربی دیگری حضور ندارد.

در لیست قبل پردرآمدترین مربیان دنیا در مجله فوربس کارلوس کی‌روش که در آن زمان دستمزد کمتری می‌گرفت به گزارش این مجله  ۲۳۳ برابر یک فرد ایرانی درآمد داشت. البته ناگفته نماند که مجله فوربس اوضاع اقتصادی ایران را بسیار عالی تصور کرده بود و درآمد میانگین سالانه هر ایرانی را  (۲۷ میلیون تومان با احتساب هر دلار سه هزار تومان) یا درآمد ماهانه‌اش را ۷۵۰ دلار (دو میلیون و 225 هزار تومان) حساب کرده بود. درآمدی که برای بیش از نیمی از جمعیت ایران یک رویا محسوب می‌شود. این در حالی است که اگر ملاک را حداقل حقوق قانون کار یعنی ۶۰۰ هزار تومان قرار دهیم (ملاک قانونی سال اعلام این آمار یعنی 2014)، رقم دریافتی کی‌روش چیزی حدود ۱۰ هزار و ۵۰۰ برابر یک کارگر یا کارمند ساده ایرانی است.