روزنو :  
اسرائیلی ها می‌گویند که دستاورد او معماری طرح صلح اسلو بوده است که به‌خاطر آن جایزه مشترک صلح نوبل را با اسحاق رابین نخست‌وزیر وقت اسرائیل و یاسر عرفات رییس سازمان آزادیبخش فلسطین دریافت کرد.

 شیمون پرز دوبار به عنوان نخست‌وزیر و یک‌بار به عنوان رییس‌جمهوری فعالیت کرده بود و برنده جایزه صلح نوبل شده بود.  
 
 پرز از جولای سال ۲۰۱۴ میلادی پس از یک سکته مغزی به شدت بیمار شده بود. او یکی از مطرح‌ترین چهره‌های سیاسی اسرائیل بود. او در سن ۹۳ سالگی درگذشت. دو هفته پس از سکته مغزی، خبرگزاری رسمی اسرائیل خبر مرگ او را تایید کرده بود. او نهمین رییس جمهوری اسرائیل بود و زمانی که پس از مشکلات تنفسی در بیمارستانی در نزدیکی تل آویو بستری شد، درگذشت.
 
به گزارش روز نو؛ اسرائیلی ها می‌گویند که دستاورد او معماری طرح صلح اسلو بوده است که به‌خاطر آن جایزه مشترک صلح نوبل را با اسحاق رابین نخست‌وزیر وقت اسرائیل و یاسر عرفات رییس سازمان آزادیبخش فلسطین دریافت کرد. او در تاریخ ۱۳ سپتامبر به بیمارستان برده شد و پس از چندین آزمایش، سکته مغزی روی داده در او را تشخیص دادند.  
 
پرز یکی از آخرین بازماندگان دوران تاسیس اسرائیل مدرن بود. جایگاه او در سیاست اسرائیل به قدری بالا بود که پس از پایان دوران ریاست‌جمهوری‌اش نیز در مسائل سیاسی و جهت‌دهی‌های کشور مداخله می‌کرد. او اخیراً بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل و دولت دست‌راستی او را مورد انتقاد قرار داده بود. پرز از اسحاق رابین که در سال ۱۹۹۵ میلادی توسط یک راستگرای افراطی اسرائیلی مخالف صلح با فلسطینیان، کشته شد تحسین بعمل آورده بود. در سیاست داخلی اسرائیل از او بعنوان سیاستمداری چپگرا، پیشرو و مدافع طرح صلح فلسطین و اسرائیل یاد می‌شد. او می‌گفت: «اسرائیل باید راه‌حل دو دولت را به‌خاطر بقا و موجودیت خود پیاده‌سازی کند؛ چرا که اگر غیر از این باشد ما به عنوان دولتی یهودی و دموکراتیک باقی نخواهیم ماند».
 
مختصری از زندگی نامه شیمون پرز
یمعون برنسکی معروف به شیمون پرز در سال 1947 به عنوان مسئول خرید سلاح به سازمان شبه نظامی و تروریستی «هاگانا» پیوست. پرز از حامیان مقابله شدید و سرکوب «انتفاضه اول» فلسطینیان در سال 1987 بوده است.
 
او از یهودیان لهستان بود و در سن ۱۱ سالگی به آمریکا مهاجرت کرد. پرز یکی از بنیانگذاران جنبش جوانان حزب کارگر صهیونیستی و عضو نیروهای نظامی یهودی هاگانا بود که اقدامات تروریستی پیش از اعلام استقلال اسرائیل انجام می‌داد. او در اواخر دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰ میلادی سمت وزارت دفاع را برعهده داشت. در آن زمان بود که از استقرار راکتور هسته‌ای دیمونا برای تسهیل برنامه تسلیحات هسته‌ای اسرائیل دفاع و حمایت کرد.  
 
زمانی که سمت مدیر کلی وزارت دفاع اسرائیل را برعهده داشت ،در دهه ۲۰ عمرش به سر می‌برد و در آن زمان با بن گوریون رایزنی‌های مداوم داشت و درگیر برنامه‌ریزی برای تهاجم سوئز با مشارکت بریتانیا و فرانسه علیه جمال عبدالناصر رهبر ملی‌گرای وقت مصر بود.
 
پرز برای نخستین‌بار، در سال ۱۹۵۹ میلادی به پارلمان راه یافت. او دو دوره کوتاه نیز به عنوان نخست‌وزیر فعالیت کرد. او یکی از مدافعان مذاکرات صلح با فسلطینیان بود و از همین رو مورد انتقاد نتانیاهو و دست‌راستی‌ها قرار گرفته بود. در سال ۱۹۹۴ میلادی او به همراه اسحاق رابین و عرفات، بدلیل نقش مهم خود در پیمان اسلو که در جریان آن صحبت از تشکیل دولت مستقل فلسطینی به میان آمده بود برنده جایزه صلح نوبل شد.  
 
پرز در سال جاری چنین بار با وضعیت وخیم در سلامتی‌اش مواجه شد و دوبار به علت مشکلات قلبی در بیمارستان بستری شد؛ در مورد اول او دچار که رویداد خفیف قلبی شده بود و درست چند روز بعد به دلیل ایجاد درد ‌در قفسه سینه و ضربان قبل نامنظم او را به بیمارستان انتقال دادند.

*آفتاب