در بریتانیا هیچ یک از نمایندگان مجلس عوام بریتانیا حق ندارند از مقام خود استعفا دهند، حال که نخست‌وزیر پیشین بریتانیا تصمیم گرفته است تا از سیاست کناره‌گیری کند، از یک مقام موقت برای او استفاده می‌شود تا زمانی که انتخابات بعدی پارلمانی در بریتانیا برگزار شود. قرار است دیوید کامرون به مقام «مباشر ملکه و امین منطقه مانور نورت‌استید» منصوب شود. کامرون دوشنبه این هفته رسماً اعلام کرد که قصد دارد از نمایندگی مجلس عوام بریتانیا کناره‌گیری کند.
روزنو : در بریتانیا هیچ یک از نمایندگان مجلس عوام بریتانیا حق ندارند از مقام خود استعفا دهند، حال که نخست‌وزیر پیشین بریتانیا تصمیم گرفته است تا از سیاست کناره‌گیری کند، از یک مقام موقت برای او استفاده می‌شود تا زمانی که انتخابات بعدی پارلمانی در بریتانیا برگزار شود. قرار است دیوید کامرون به مقام «مباشر ملکه و امین منطقه مانور نورت‌استید» منصوب شود. کامرون دوشنبه این هفته رسماً اعلام کرد که قصد دارد از نمایندگی مجلس عوام بریتانیا کناره‌گیری کند.
به گزارش روز نو؛ بر اساس قوانین داخلی پارلمان بریتانیا امکان کناره‌گیری از مقام نمایندگی وجود ندارد، اما در عوض اگر شخصی به یک شغل شامل دستمزد در پارلمان منصوب شود، مقام نمایندگی خود را از دست می‌دهد. پارلمان امروزی انگلیس دو تا از این پست‌ها دارد، یکی مقام «مباشر ملکه و امین منطقه مانور نورت استید» و دیگری مقام «مباشر ملکه و امین منطقه چیلترن هاندردز».
واقعیت اینجاست که چند قرن پیش این مقام‌ها مقام‌های رسمی بودند و افرادی که به این مقام منصوب می‌شدند وظیفه مباشره و انجام کارهای دولتی مربوط به مناطق مانور نورت استید و چیلترن هاندردز را داشتند، اما امروز این مناطق به صورت رسمی دیگر در نقشه تقسیمات رسمی بریتانیا وجود خارجی ندارند و تنها مقام بدون مسوولیت مباشرت آنها باقی مانده‌است تا نمایندگان مجلس عوامی که قصد کناره‌گیری از مقام خود دارند، به صورت مشروع و قانونی امکان لغو مقام نمایندگی خود و برگزاری انتخابات مجدد برای کرسی مذکور را داشته‌باشند.
از دو مقام صوری موجود در پارلمان انگلیس یکی را چند ماه پیش، صادق خان، شهردار جدید لندن پر کرد، زمانی که صادق خان به عنوان شهردار جانشین بوریس جانسون شد، پست منطقه چیلترن هاندردز به او واگذار شد تا بتواند از وظایف نمایندگی‌اش کناره‌گیری کند و به شهرداری لندن برسد، حال نوبت به دیوید کامرون رسیده‌است که دوشنبه این هفته اعلام کرد قصد دارد از نمایندگی مجلس استعفا دهد..
استفاده از این مقام‌های انتقالی اجازه داده‌است که بسیاری از سیاستمداران بریتانیایی که قصد کناره‌گیری از سیاست را دارند، به آرامی از صحنه سیاست کناره‌گیری کنند. این بار نوبت به دیوید کامرون رسیده‌است که با تصمیمش برای اجرای رفراندوم عضویت در اتحادیه اروپا، بر خلاف نظرش عامل بیرون آمدن بریتانیا از اتحادیه شد.
او بلافاصله بعد از شکست در همه‌پرسی جدایی از اتحادیه اروپا اعلام کرد از مقام خود کناره‌گیری می‌کند و با تعیین جانشینش، ترزا می از سوی حزب محافظه‌کار بلافاصله کرسی نخست‌وزیری را به او واگذار کرد. اما دوشنبه او اعلام کرد که قصد دارد مقام نمایندگی مجلس عوام خود را هم واگذار کند. دیوید کامرون نماینده منطقه ویتنی از آکسفورشایر در مجلس عوام است. با انتقال او به مقام صوری مباشرت، جانشین او از طریق یک انتخابات میاندوره در ویتنی انتخاب خواهد شد.
ظهور و سقوط کامرون
کامرون پله‌های ترقی در سیاست بریتانیا را به سرعت پیموده بود، او که امروز ۴۹ سال دارد، وقتی فقط ۳۴ ساله بود موفق شد اولین بار وارد پارلمان شود. چهار سال بعد در سن ۳۸ سالگی رهبر حزب محافظه‌کار شد و سال ۲۰۱۰ با شکست حزب کارگر در انتخابات سراسری موفق شد مقام نخست‌وزیری را کسب کند.
یکی از اصلی‌ترین وعده‌های او به عنوان نخست‌وزیر تثبیت وضعیت اقتصادی انگلیس پس از بحران مالی جهانی در سال ۲۰۰۸ بود. او به عنوان یک نخست‌وزیر محافظه‌کار و راست‌گرا با حذف بخشی از هزینه‌های دولت در بخش عمومی در کمک به بازسازی اقتصادی بریتانیا موفق بود.
اما پس لرزه‌های بحران اقتصادی ۲۰۰۸، بار دیگر زمانی که او می‌خواست سال ۲۰۱۳ دو سال پیش از اینکه به عنوان رهبر حزب محافظه‌کار در انتخابات شرکت کند گریبان او را گرفت. این بار رای‌دهندگان بریتانیایی نسبت به آثار اقتصادی عضویت در اتحادیه اروپا شکایت داشتند، آنها معتقد بودند که عضویت در اتحادیه اروپا بار اقتصادی و اجتماعی سنگینی بر دوش بریتانیایی‌ها دارد.
بخشی از مردم بریتانیا معتقد بودند که اگر بریتانیا عضو اتحادیه نبود، در دوران بحران یورو در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ مشکلات کمتری گریبان‌گیر اقتصاد بریتانیا می‌شد. مخالفان اتحادیه اروپا در انگلیس معتقدند که مالیات‌ها و تعرفه‌های سنگینی که بریتانیایی‌ها به علت عضویت در اتحادیه اروپا می‌پردازند به جای کمک به اقتصاد بریتانیا صرف کشورهای ضعیف‌تر بریتانیا می‌شود. در عین حال اجازه کار به شهروندان کشورهای دیگر عضو اتحادیه اروپا به اعتقاد این دسته از شهروندان بریتانیایی عامل کاهش فرصت‌های شغلی در بریتانیا می‌شد.
کامرون که در انتخابات ۲۰۱۰ نتوانسته‌بود اکثریت قاطع پارلمان را نصیب حزب محافظه‌کار کند و مجبور به تشکیل دولت ائتلافی با حزب لیبرال دموکرات شده‌بود، این بار با شعار برگزاری همه‌پرسی برای ماندن در اتحادیه اروپا وارد کارزار انتخابات شد.
او در انتخابات ۲۰۱۵ موفق شد آرای بیشتری نسبت به انتخابات قبلی کسب کند و با اکثریت قاطع حزب محافظه‌کار در پارلمان بدون نیاز به ائتلاف دولتش را تشکیل داد. او که سال ۲۰۱۳ وعده برگزاری همه‌پرسی را داده‌بود، عزمش را جزم کرد تا در دوره دوم نخست‌وزیری‌اش این همه‌پرسی را برگزار کند.
اما برگزاری این همه‌پرسی نقطه پایانی بر دوران زمام‌داری دیوید کامرون بود. دیوید کامرون که خودش علاقه داشت بریتانیا در اتحادیه اروپا باقی بماند و رهبری کارزار تبلیغاتی ماندن در اتحادیه را بر عهده گرفته بود، بعد از شکست در همه‌پرسی تصمیم گرفت تا به جای دنبال کردن خواسته‌های خودش، کنار برود تا رأی مردم بریتانیا در همه‌پرسی به اجرا گذاشته‌شود.
حال او می‌گوید که فکر می‌کند به عنوان یک نخست‌وزیر پیشین «کار کردن به عنوان یک نماینده ساده در مجلس بسیار مشکل خواهد بود. چرا که هر کاری بکنید و هر حرفی که بزنید باعث ایجاد جنجال و سر صداهایی خواهد شد که حواس همه را از موضوعات مهم پرت می‌کند.»
*اميد ايرانيان
به گزارش روز نو؛ بر اساس قوانین داخلی پارلمان بریتانیا امکان کناره‌گیری از مقام نمایندگی وجود ندارد، اما در عوض اگر شخصی به یک شغل شامل دستمزد در پارلمان منصوب شود، مقام نمایندگی خود را از دست می‌دهد. پارلمان امروزی انگلیس دو تا از این پست‌ها دارد، یکی مقام «مباشر ملکه و امین منطقه مانور نورت استید» و دیگری مقام «مباشر ملکه و امین منطقه چیلترن هاندردز».
واقعیت اینجاست که چند قرن پیش این مقام‌ها مقام‌های رسمی بودند و افرادی که به این مقام منصوب می‌شدند وظیفه مباشره و انجام کارهای دولتی مربوط به مناطق مانور نورت استید و چیلترن هاندردز را داشتند، اما امروز این مناطق به صورت رسمی دیگر در نقشه تقسیمات رسمی بریتانیا وجود خارجی ندارند و تنها مقام بدون مسوولیت مباشرت آنها باقی مانده‌است تا نمایندگان مجلس عوامی که قصد کناره‌گیری از مقام خود دارند، به صورت مشروع و قانونی امکان لغو مقام نمایندگی خود و برگزاری انتخابات مجدد برای کرسی مذکور را داشته‌باشند.
از دو مقام صوری موجود در پارلمان انگلیس یکی را چند ماه پیش، صادق خان، شهردار جدید لندن پر کرد، زمانی که صادق خان به عنوان شهردار جانشین بوریس جانسون شد، پست منطقه چیلترن هاندردز به او واگذار شد تا بتواند از وظایف نمایندگی‌اش کناره‌گیری کند و به شهرداری لندن برسد، حال نوبت به دیوید کامرون رسیده‌است که دوشنبه این هفته اعلام کرد قصد دارد از نمایندگی مجلس استعفا دهد..
استفاده از این مقام‌های انتقالی اجازه داده‌است که بسیاری از سیاستمداران بریتانیایی که قصد کناره‌گیری از سیاست را دارند، به آرامی از صحنه سیاست کناره‌گیری کنند. این بار نوبت به دیوید کامرون رسیده‌است که با تصمیمش برای اجرای رفراندوم عضویت در اتحادیه اروپا، بر خلاف نظرش عامل بیرون آمدن بریتانیا از اتحادیه شد.
او بلافاصله بعد از شکست در همه‌پرسی جدایی از اتحادیه اروپا اعلام کرد از مقام خود کناره‌گیری می‌کند و با تعیین جانشینش، ترزا می از سوی حزب محافظه‌کار بلافاصله کرسی نخست‌وزیری را به او واگذار کرد. اما دوشنبه او اعلام کرد که قصد دارد مقام نمایندگی مجلس عوام خود را هم واگذار کند. دیوید کامرون نماینده منطقه ویتنی از آکسفورشایر در مجلس عوام است. با انتقال او به مقام صوری مباشرت، جانشین او از طریق یک انتخابات میاندوره در ویتنی انتخاب خواهد شد.
ظهور و سقوط کامرون
کامرون پله‌های ترقی در سیاست بریتانیا را به سرعت پیموده بود، او که امروز ۴۹ سال دارد، وقتی فقط ۳۴ ساله بود موفق شد اولین بار وارد پارلمان شود. چهار سال بعد در سن ۳۸ سالگی رهبر حزب محافظه‌کار شد و سال ۲۰۱۰ با شکست حزب کارگر در انتخابات سراسری موفق شد مقام نخست‌وزیری را کسب کند.
یکی از اصلی‌ترین وعده‌های او به عنوان نخست‌وزیر تثبیت وضعیت اقتصادی انگلیس پس از بحران مالی جهانی در سال ۲۰۰۸ بود. او به عنوان یک نخست‌وزیر محافظه‌کار و راست‌گرا با حذف بخشی از هزینه‌های دولت در بخش عمومی در کمک به بازسازی اقتصادی بریتانیا موفق بود.
اما پس لرزه‌های بحران اقتصادی ۲۰۰۸، بار دیگر زمانی که او می‌خواست سال ۲۰۱۳ دو سال پیش از اینکه به عنوان رهبر حزب محافظه‌کار در انتخابات شرکت کند گریبان او را گرفت. این بار رای‌دهندگان بریتانیایی نسبت به آثار اقتصادی عضویت در اتحادیه اروپا شکایت داشتند، آنها معتقد بودند که عضویت در اتحادیه اروپا بار اقتصادی و اجتماعی سنگینی بر دوش بریتانیایی‌ها دارد.
بخشی از مردم بریتانیا معتقد بودند که اگر بریتانیا عضو اتحادیه نبود، در دوران بحران یورو در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ مشکلات کمتری گریبان‌گیر اقتصاد بریتانیا می‌شد. مخالفان اتحادیه اروپا در انگلیس معتقدند که مالیات‌ها و تعرفه‌های سنگینی که بریتانیایی‌ها به علت عضویت در اتحادیه اروپا می‌پردازند به جای کمک به اقتصاد بریتانیا صرف کشورهای ضعیف‌تر بریتانیا می‌شود. در عین حال اجازه کار به شهروندان کشورهای دیگر عضو اتحادیه اروپا به اعتقاد این دسته از شهروندان بریتانیایی عامل کاهش فرصت‌های شغلی در بریتانیا می‌شد.
کامرون که در انتخابات ۲۰۱۰ نتوانسته‌بود اکثریت قاطع پارلمان را نصیب حزب محافظه‌کار کند و مجبور به تشکیل دولت ائتلافی با حزب لیبرال دموکرات شده‌بود، این بار با شعار برگزاری همه‌پرسی برای ماندن در اتحادیه اروپا وارد کارزار انتخابات شد.
او در انتخابات ۲۰۱۵ موفق شد آرای بیشتری نسبت به انتخابات قبلی کسب کند و با اکثریت قاطع حزب محافظه‌کار در پارلمان بدون نیاز به ائتلاف دولتش را تشکیل داد. او که سال ۲۰۱۳ وعده برگزاری همه‌پرسی را داده‌بود، عزمش را جزم کرد تا در دوره دوم نخست‌وزیری‌اش این همه‌پرسی را برگزار کند.
اما برگزاری این همه‌پرسی نقطه پایانی بر دوران زمام‌داری دیوید کامرون بود. دیوید کامرون که خودش علاقه داشت بریتانیا در اتحادیه اروپا باقی بماند و رهبری کارزار تبلیغاتی ماندن در اتحادیه را بر عهده گرفته بود، بعد از شکست در همه‌پرسی تصمیم گرفت تا به جای دنبال کردن خواسته‌های خودش، کنار برود تا رأی مردم بریتانیا در همه‌پرسی به اجرا گذاشته‌شود.
حال او می‌گوید که فکر می‌کند به عنوان یک نخست‌وزیر پیشین «کار کردن به عنوان یک نماینده ساده در مجلس بسیار مشکل خواهد بود. چرا که هر کاری بکنید و هر حرفی که بزنید باعث ایجاد جنجال و سر صداهایی خواهد شد که حواس همه را از موضوعات مهم پرت می‌کند.»
*اميد ايرانيان
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
