همین هایی که ماههاست می گویند هامون و هورالعظیم خشک است و در مقابل انتشار تصاویر ماهواره ای سازمان محیط زیست، این سازمان را متهم به دروغ گویی می کردند، حالا در مرگ ماهیان می گریند؟ این ماهی ها همین چند روزه از آسمان آمدند؟                                                                                                                                                                                 چندی است که اتهام سیاسی کاری از سوی برخی منتقدین به سازمان حفاظت محیط زیست و ریاست آن وارد می شود، اما گاه اتفاقاتی می افتد که واقعیت را به رخ می کشد. در روزهای اخیر برخی منتقدین بر موج سه خبر یوزپلنگ ها، خشکی هامون و هورالعظیم و مرگ ماهیان در آنها سوار شدند و به خیال خویش بر اسب مراد راندند.

البته وجود شرایط سخت و نیازمند به توجه، کار علمی و اجرایی در سه حوزه فوق بر کسی پوشیده نیست. اما اینکه از این شرایط سخت برخی برای خویش  کلاهی می بافند هم نیازمند توجه و پرداختن به منظور تنویر افکار عمومی است.   

سازمان حفاظت محیط زیست در بحث آب ها و تالاب ها، می بایست در مورد آلودگی آب پاسخگو باشد و حق آبه آنها را از دستگاههای مانند وزارت نیرو و وزارت کشاورزی بستاند. همچنین هشدارهای لازم را به دستگاههای توسعه ای و عمرانی  بدهد تا به شرایط زیستی و زیست بومی تالاب ها لطمه نخورد. 

بنابراین نهایت بی اطلاعی یا خود را به نادانی زدن است اگر در مورد مرگ ماهی ها به جای شیلات از سازمان حفاظت محیط زیست سئوال شود، آن هم در شرایطی که علت مرگ ماهی ها آلودگی آب نبوده، بلکه خشکی و تبخیر آب در گرم ترین ماههای سال و دریافت حق آبه کشاورزی کشاورزان برای زراعت است. 

تالاب هورالعظیم تا همین چند روز پیش از سوی آنانی که اکنون از مرگ ماهیان ابراز ناراحتی می کنند، خشک خوانده می شد و سازمان حفاظت محیط زیست متهم به دروغگویی در مورد آبگیری 63 درصد از این تالاب بود. پس آیا این دهها هزار ماهی در خشکی شنا می کرده اند؟!!

چرا از سازمان شیلات سئوال نمی شود که با توجه به شرایط گرما و تبخیر شهریور ماه آیا محاسبات لازم را داشته است؟ یا اینکه سازمان آب محاسبات در رساندن آب به هزاران کشاورز از محل تالاب را درست انجام داده است؟ 

نگاه نادرست و مغرضانه برخی منتقدین به سازمان حفاظت محیط زیست متاسفانه سبب شده که وظایف و مسئولیت های سایر دستگاهها را بر دوش این سازمان انداخته و ابایی هم نداشته باشند که چنین شیوه ای، سایر دستگاهها را ممکن است به سوی عافیت طلبی و گریز از پاسخگویی سوق دهد. همین جاست که یک رسانه به عنوان رکن مردم سالاری زمینه ساز انحراف افکار عمومی و جریان سازی نادرست می شود و به جای مردمسالاری، جای پای استبداد را فراهم کرده، چون بسیاری را از پاسخگویی خلاص می کند.

این نگاه نادرست همچنین نشانگر آنست که اینگونه رسانه ها به جای تهیه اخبار تخصصی بیشتر به دنبال جلب توجه بوده و انتشار خبرهای محیط زیستی آنها بر مبنای دانش مربوطه و آگاهی از وظایف دستگاههای مربوطه نیست.  

خوشبختانه مسئولان در دولت یازدهم پاسخگو بوده و به عنوان مثال در مورد تالاب هامون، مدیرکل شیلات سیستان و بلوچستان در آب های داخلی، وضعیت و اقداماتی که بر عهده شیلات است و انجام شده را تشریح کرده است. وی در زاهدان و در گفت و گو با ایرنا گفته که 500 هزار قطعه بچه ماهی از درون برکه های آب باقی مانده در تالاب بین المللی هامون به وسیله 110 گروه صیادی جمع آوری شده اند و برای اهداف مختلفی مانند پرورش در استخرهای پرورش ماهی و عرضه در بازار مصرف استفاده می شوند. بیش از 350 تن ماهی زنده و خشک شده که از بستر در حال خشکیدن تالاب هامون به دست آمده نیز در حال حمل به کارخانه های تولید پودر ماهی در استان های کرمان، خراسان رضوی، جنوبی و شمالی است.

وی می گوید 500 تن ماهی نیز سال گذشته از بستر تالاب بین المللی هامون جمع آوری و به کارخانه های ساخت پودر ماهی ارسال شده است. متاسفانه با خشک شدن آب های اندکی که از طریق بارندگی و سیلاب در بخش هایی از تالاب بین المللی هامون جمع می شود و همچنین خشکسالی های مداوم، همه ساله شاهد مرگ و میر ماهی ها در مقیاس وسیع در این تالاب هستیم  و به همین منظور اقدامات گوناگونی برای نجات ماهیان باقیمانده این تالاب در حال انجام است.