کلینتون با جان کری چه خواهد کرد؟
روزنو : پولتیکو در گزارشی نوشت آیا کلینتون جان کری را در سمتش حفظ خواهد کرد؟
کمتر از شش ماه به پایان دوران رئیس جمهور فعلی آمریکا باقی مانده اما وزیر خارجه این کشور همچنان به سختی در تلاش است تا به یک توافق سیاسی در سوریه دست یابد، ائتلاف ضدداعش را کنار هم حفظ و خرس روسیه را در سوریه و اوکراین رام کند.
به گزارش سایت پولتیکو، دوستان و متحدان آمریکا میگویند جان کری، وزیر خارجه 72 ساله آمریکا هیچ نشانهای از رها کردن این سمت برزو نمیدهد و هیچ شواهدی از برنامههایش برای زندگی پس از ترک دولت آن هم پس از سه دهه شغل سیاسی وجود ندارد. برخی از حامیان کری حتی امیدوارند که هیلاری کلینتون، نامزد دموکراتها در انتخابات آتی ریاست جمهوری این کشور درصورت پیروزی در دولت جایی برای این دیپلمات "خستگیناپذیر" پیدا کند.
منابع متعددی میگویند: دموکراتها ممکن است از تداوم حضور دیپلماتیک کری استقبال کنند چرا که به هر حال چه کری به عنوان وزیر خارجه به فعالیتش ادامه دهد چه فرستاده ویژه در اموری مانند ایران، سوریه و فلسطین که در آنها متبحر است، نمیتوان از دانش ارزشمند وی در سیاست خارجه چشم پوشید.
این منابع به تجربه کلینتون در سال 2009 اشاره میکنند که همزمان با روی کار آمدن در وزارت خارجه شخصیتهای برجستهای را به عنوان هماهنگ کننده در امور ایران، افغانستان-پاکستان و روند صلح خاورمیانه انتخاب کرد.
پی جی کرول، سخنگوی سابق وزارت خارجه آمریکا در دوران وزارت کلینتون میگوید: بله ممکن است کری سمتی در دولت کلینتون داشته باشد.
اما کرولی و چندین تن دیگر از مقامات اسبق آمریکایی و دیپلماتهای خارجی احتمال ابقای کری در سمت وزیر خارجه را بالا نمیدانند. آنها میگویند: کلینتون خود دوستان و متحدان شایسته متعددی برای این سمت دارد. شاید کلینتون به دنبال این باشد که چهرهای غیر سیاسیتر به وزارت خارجهاش بدهد و اینجاست که صحبتهای برخی یادآوری میشود که کری بیشتر از آنکه دیپلمات باشد، سیاستمدار است.
این افراد از برخی اسامی به عنوان کاندیدهای احتمالی در پست وزیر خارجه و جانشینان جان کری در صورت پیروزی کلینتون در انتخابات ماه نوامبر یاد میکنند از جمله این افراد ویلیام برنز، دیپلمات کهنه کار آمریکایی است که بین سالهای 2011 تا 2014 معاون وزیر خارجه آمریکا بوده است. او در هر دولت جمهوری خواه و دموکرات سمتهایی عالی داشته است و معمولا از او به عنوان فردی آرام یاد میشود که از شکلگیری مناقشات و اختلافات جلوگیری میکند.
وندی شرمن گزینه دیگر برای تصدی پست وزارت خارجه کلینتون میتواند باشد. شرمن تا تابستان سال گذشته به عنوان معاون وزیر خارجه فعالیت میکرد و اکنون به کمپین کلینتون در سیاست خارجه مشاوره میدهد. او بین سالهای 2013 تا 2015 مذاکرهکننده ارشد با دیپلماتهای ایرانی بود و همین مسئله او را یکی از چهرههای برحسته دموکراتها کرده است. اما او در میان جمهوری خواهان حامیان اندکی دارد و اکثرا از وی به دلیل توافق با ایران انتقاد میکنند.
گزینه های بعدی نیکولاس برنز، معاون وزیر خارجه دولت جورج بوش در امور سیاسی و استروب تالبوت، دوست نزدیک کلینتونها و خبرنگار سابق مجله تایمز است که این روزها مدیریت موسسه بروکینگر را برعهده دارد.
کورت کمپل، دستیار سابق وزیر خارجه آمریکا در امور آسیا و اقیانوسیه، جمیز استاوریدیس، فرمانده سابق نیروهای ناتو در اروپا و کویین پاول، فرمانده ستاد مشترک دولت بوش دیگر گزینههای احتمالی کلینتون برای این سمت هستند.
باید در نظر داشت که کلینتون خود پیشتر چند سال در این سمت بوده و نیازها و ضرورتهای آنها را میشناسد.
با این همه هنوز مشخص نیست که کری هم تمایلی دارد تا پس از چهار سال سفر بدون وقفه، به این سمت ادامه دهد یا تمایل دارد در سمت کوچکتری به ماموریتهای به بن بست رسیدهای چون مذاکرات سوریه و مسئله اسرائیل – فلسطین بپردازد.
کمتر از شش ماه به پایان دوران رئیس جمهور فعلی آمریکا باقی مانده اما وزیر خارجه این کشور همچنان به سختی در تلاش است تا به یک توافق سیاسی در سوریه دست یابد، ائتلاف ضدداعش را کنار هم حفظ و خرس روسیه را در سوریه و اوکراین رام کند.
به گزارش سایت پولتیکو، دوستان و متحدان آمریکا میگویند جان کری، وزیر خارجه 72 ساله آمریکا هیچ نشانهای از رها کردن این سمت برزو نمیدهد و هیچ شواهدی از برنامههایش برای زندگی پس از ترک دولت آن هم پس از سه دهه شغل سیاسی وجود ندارد. برخی از حامیان کری حتی امیدوارند که هیلاری کلینتون، نامزد دموکراتها در انتخابات آتی ریاست جمهوری این کشور درصورت پیروزی در دولت جایی برای این دیپلمات "خستگیناپذیر" پیدا کند.
منابع متعددی میگویند: دموکراتها ممکن است از تداوم حضور دیپلماتیک کری استقبال کنند چرا که به هر حال چه کری به عنوان وزیر خارجه به فعالیتش ادامه دهد چه فرستاده ویژه در اموری مانند ایران، سوریه و فلسطین که در آنها متبحر است، نمیتوان از دانش ارزشمند وی در سیاست خارجه چشم پوشید.
این منابع به تجربه کلینتون در سال 2009 اشاره میکنند که همزمان با روی کار آمدن در وزارت خارجه شخصیتهای برجستهای را به عنوان هماهنگ کننده در امور ایران، افغانستان-پاکستان و روند صلح خاورمیانه انتخاب کرد.
پی جی کرول، سخنگوی سابق وزارت خارجه آمریکا در دوران وزارت کلینتون میگوید: بله ممکن است کری سمتی در دولت کلینتون داشته باشد.
اما کرولی و چندین تن دیگر از مقامات اسبق آمریکایی و دیپلماتهای خارجی احتمال ابقای کری در سمت وزیر خارجه را بالا نمیدانند. آنها میگویند: کلینتون خود دوستان و متحدان شایسته متعددی برای این سمت دارد. شاید کلینتون به دنبال این باشد که چهرهای غیر سیاسیتر به وزارت خارجهاش بدهد و اینجاست که صحبتهای برخی یادآوری میشود که کری بیشتر از آنکه دیپلمات باشد، سیاستمدار است.
این افراد از برخی اسامی به عنوان کاندیدهای احتمالی در پست وزیر خارجه و جانشینان جان کری در صورت پیروزی کلینتون در انتخابات ماه نوامبر یاد میکنند از جمله این افراد ویلیام برنز، دیپلمات کهنه کار آمریکایی است که بین سالهای 2011 تا 2014 معاون وزیر خارجه آمریکا بوده است. او در هر دولت جمهوری خواه و دموکرات سمتهایی عالی داشته است و معمولا از او به عنوان فردی آرام یاد میشود که از شکلگیری مناقشات و اختلافات جلوگیری میکند.
وندی شرمن گزینه دیگر برای تصدی پست وزارت خارجه کلینتون میتواند باشد. شرمن تا تابستان سال گذشته به عنوان معاون وزیر خارجه فعالیت میکرد و اکنون به کمپین کلینتون در سیاست خارجه مشاوره میدهد. او بین سالهای 2013 تا 2015 مذاکرهکننده ارشد با دیپلماتهای ایرانی بود و همین مسئله او را یکی از چهرههای برحسته دموکراتها کرده است. اما او در میان جمهوری خواهان حامیان اندکی دارد و اکثرا از وی به دلیل توافق با ایران انتقاد میکنند.
گزینه های بعدی نیکولاس برنز، معاون وزیر خارجه دولت جورج بوش در امور سیاسی و استروب تالبوت، دوست نزدیک کلینتونها و خبرنگار سابق مجله تایمز است که این روزها مدیریت موسسه بروکینگر را برعهده دارد.
کورت کمپل، دستیار سابق وزیر خارجه آمریکا در امور آسیا و اقیانوسیه، جمیز استاوریدیس، فرمانده سابق نیروهای ناتو در اروپا و کویین پاول، فرمانده ستاد مشترک دولت بوش دیگر گزینههای احتمالی کلینتون برای این سمت هستند.
باید در نظر داشت که کلینتون خود پیشتر چند سال در این سمت بوده و نیازها و ضرورتهای آنها را میشناسد.
با این همه هنوز مشخص نیست که کری هم تمایلی دارد تا پس از چهار سال سفر بدون وقفه، به این سمت ادامه دهد یا تمایل دارد در سمت کوچکتری به ماموریتهای به بن بست رسیدهای چون مذاکرات سوریه و مسئله اسرائیل – فلسطین بپردازد.
منبع: ایسنا