رئیس جمهورسابق نامه‌ای به باراک اوباما نوشت. نوشتن این سبک نامه ازحدود اختیارات هرشهروند است. البته اینگونه نامه‌نگاری‌ها را به دلیل اینکه نویسنده آن سمت رسمی ندارد، نمی‌توان موضع رسمی ایران دانست. نامه‌نویسی از حقوق شهروندی هرشخصی است. باید دید وی هرپاسخی را که ازطرف مقابل دریافت کند هم تحمل خواهد کرد؟ اگر به نامه جوابی داده نشد و بی توجهی یا بی‌احترامی شد، وی مسئولیت آن را می‌پذیرد؟ به هراندازه که هرشخصی حق دارد درانتخابات شرکت کند، به همان اندازه افراد جامعه حق دارند که به وی رای ندهند. برخی با طرح نام آقای احمدی‌نژاد و تشویق وی به حضور درصحنه به دنبال مسائل رانتی خود هستند. زیرا زمانی که وی پا به میدان رقابت با روحانی بگذارد جوی را درکشور حاکم خواهد کرد که فرصت طلبان بهره بیشتری خواهند برد. از سوی دیگر اصلاح‌طلبان نه تنها تمام قد ازکاندیداتوری آقای احمدی‌نژاد حمایت نمی‌کنند بلکه درحد توان خود تلاش خواهند کرد که وی در انتخابات شکست بخورد. وقتی شخصی در مقام عرضه خود به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری است، به طور یقین این جایگاه را برای خود قائل است که با هواداران خود سخنی بگوید و یا نامه‌ای بنویسد که تاثیرگذار باشد. به طور یقین آقای احمدی‌نژاد هم با این رویکرد دست به نامه‌نگاری به اوباما زده‌اند. البته تجربه نشان داده است که روسای جمهور آمریکا اهمیت به نامه وی نمی‌دهند و تمام نامه‌های وی تاکنون بی جواب مانده است. مثال فقهی وجود دارد که مومن از یک سوراخ دوبارگزیده نمی‌شود. حال که ایشان منادی روابط ویژه معنوی هستند، باید توجه داشته باشند به عملی دست نزنند که باعث وهن خود و اطرافیانش شود. حساست بی مورد درباره تحرکات احمدی‌نژاد می‌تواند باعث بر انگیختگی‌هایی شود و نگرانی‌ها و شوق‌هایی را درمیان مردم جامعه به وجود آورد. درنهایت احمدی‌نژاد با اینگونه اقدامات اگرهم بخواهد به رقابت‌های ریاست جمهوری وارد شود، تنها نقش گرم کننده فضای انتخابات را ایفا خواهد کرد و سود دیگری نخواهد بخشید.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
