حسین آخانی می‌گوید از نظر علمی در مناطق خشک نگه داشتن آب به صورت دریاچه در بیرون زمین و آن هم دریاچه مصنوعی کاملا کاری اشتباه است چونین پروژه‌های اهداف اقتصادی و تبلیغاتی دارد.

  

دریاچه چیتگر یکی از سوژه‌هایی است که مردم منطقه چیتگر و نه صرفا پایگاه خبری پایتخت آن را در اهم اخبار شهری قرار می‌دهند. بخصوص در فصل تابستان مردم از بوی بد و حشرات منطقه گلایه دارند و در هر پست خبری ویژه این دریاچه، می‌خواهند تا مشکلات‌شان به گوش مدیران شهری تهران بزرگ برسد. در همین زمینه پایگاه خبری پایتخت با حسین آخانی، استاد دانشگاه تهران و کارشناس محیط زیست گفت‌وگو کرد، که متن کامل آن را در ادامه می‌خوانید:

دکتر آخانی درباره مشکلات دریاچه چیتکر گفت: در مورد دریاچه چیتگر بنده قبل از اینکه این دریاچه تاسیس بشود و پروژه‌اش عملی بشود اعتراض کرده بودم و دلیل اصلی هم این بود که در وضعیتی که ما به شدت با کمبود آب مواجه هستیم و در کشور ما آب به شدت دارد تبخیر می‌شود ما نباید آب را در یک دریاچه محبوس کنیم و اجازه ندهیم آبی که در جنوب تهران مورد نیاز است به آنجا بیاید و به صورت راکد جمع بشود در حال حاضر هم که دریاچه چیتگر مشکلات زیست محیطی خیلی زیادی دارد و ما الان در واقع با یک پدیده خطرناکی روبرو هستیم و حتی برای بهداشت و سلامت مردم هم ایجاد خطر کرده است.

وی در رابطه با مشکلات ساکنین اطراف دریاچه چیتگر گفت: این اتفاق متاسفانه هیچ راه حلی ندارد تنها راه حلش این است که دریاچه را خشک بکنند، ما هیچوقت نمی‌توانیم یک دریاچه مصنوعی را در مناطق مرتفع درست بکنیم چرا که اصولی نیست، در مناطق خشک دریاچه ها در پایین ترین سطوح حوزه آبی قرار می گیرند نه در بالاترین ارتفاع حوزه آبی، اصلا چنین چیزی امکان ندارد که بشود دریاچه چیتگر را به این شکل حفظ کرد مگر اینکه هزینه های خیلی زیادی بکنند که باز هم در نهایت به ضرر مردم تهران خواهد بود، شهرداری برای اینکه بخواهد کارهای خودش را به یک شکلی اصلاح کند. مجبور است زمین‌های آنجا را بفروشد و تراکم فروشی کند که بتواند پولی را درست کند تا بتواند هزینه‌هایی که به این منطقه وارد کرده را تامین کند ولی معقولانه ترین کاری که می‌شود کرد این است که این دریاچه خشک بشود و کسانی هم که این دریاچه را درست کردند و بار سنگینی را به دوش مردم شهر تهران گذاشتند اینها هم به مراجع قضایی معرفی بشوند.

دکتر حسین آخانی یکی از برگزیدگان دهمین جایزه ملی محیط زیست، هدیه نقدی اش را به خانواده یک محیط بان شهید تقدیم کرد.

 

برخی منافع اقتصادی دارند و برخی منافع تبلیغاتی

این کارشناس محیط زیست راجع به علت تاسیس دریاچه چیتگر گفت: ظاهرا هدف این بوده که به هر شکلی که شده این دریاچه را آنجا بزنند تا بتوانند زمین فروشی کنند، آن برج هایی که ما الان در آن منطقه می‌بینیم عمدتا به بهانه همین دریاچه است ضمن اینکه عمده این پروژه‌هایی که ما در ایران داریم مثل دریاچه، صد و غیره اینها در اصل پیمانکارهایی هستند که منافعی در این پروژه‌ها دارند و در این دستگاه‌های دولتی و شهرداری و وزارت نیرو و لابی‌هایی که صورت می‌گیرد، نفوذ دارند. همین باعث می‌شود چنین پروژه‌های به ظاهر لوکس و در باطن ویرانگری تصویب بشود و گاها هم تاثیرات تبلیغاتی دارد، هنگامی که شهردار تهران علاقه مند بود این دریاچه را هرجوری که شده تا زمان انتخابات ریاست جمهوری به بهره برداری برساند! البته مردم هم دیگر آگاه‌تر از این حرف‌ها هستند که بخواهند گول اینجور کارهای نمایشی را بخورند.

این استاد گیاه‌شناسی دانشگاه تهران در پایان گفت: فضای سبز تهران به اندازه کافی آب ندارد و بسیاری از درختان در کوچه‌پس‌کوچه‌ها به دلیل اینکه آب کافی ندارند، متاسفانه یکی یکی دارند خشک می‌شوند و اگر آبی وجود دارد به هر حال باید به خود اینها داده بشود. در شرایطی که تبخیر در کشور بسیار بالاست و ما در طول سال بیش از چند متر آب تبخیری در تهران داریم چه دلیلی دارد که بیاییم و دریاچه ای مانند دریاچه چیتگر را تاسیس کنیم؟ از نظر علمی در مناطق خشک نگه داشتن آب به صورت دریاچه در بیرون زمین، آن هم دریاچه مصنوعی کاملا کاری اشتباه است و به شکلی از دست دادن منابع آبی کشور است. حالا اینکه بخواهیم در هر محدوده یا به صورت استخرهای سربسته که مردم بتوانند استفاده‌هایی هم از آن بکنند اینها شاید برای جمعیت ۸ میلیونی تهران مورد استفاده قرار بگیرد ولی دریاچه‌هایی که به این شکل هستند به نظر بنده جز اینکه معضل ایجاد کنند و آسیب برسانند، دستاورد دیگری ندارد. بهتر است ما به فکر تالاب های طبیعی خودمان باشیم که در حقیقت در این تالاب ها پالایش‌های طبیعی اتفاق می‌افتد و دارای گیاهان و جلبگ‌ها و پرندگان خاص خودش است. ما متاسفانه تالاب ها و رودخانه‌ها را یکی یکی در تهران از میان بردیم و بعد آمدیم با سازه های مصنوعی که درست کردیم باعث معضل و مشکلات عدیده ای شدیم.