مرتضی مبلغ، فعال سیاسی اصلاح طلب: اگر در همین زمان محدود، نتوان از ساز و کارهای جایگزینی استفاده کرد باید فردی را که ضعیف عمل کرده، تغییر داد و این مهم هرچه زودتر باید انجام شود. اما اتخاذ این تصمیم باخود دولت است و دولتمردان باید بنشینند و واقع‌بینانه تصمیم بگیرند

به گزارش روز نو، ممکن است در یک وزارتخانه و یا حوزه‌ای مدیریتی اقدامات صورت‌گرفته با سازو‌کارهای تدوین‌شده هماهنگی نداشته باشد و الزاماً مدیر مربوطه باید تغییر کند، پس ترمیم کابینه باید
صورت گیرد

پس از پیروزی اصلاح طلبان در انتخابات هفتم اسفندماه و روی کار آمدن مجلسی همسو با دولت، ترمیم کابینه حسن روحانی مبدل به سوژه ای ثابت برای رسانه‌ها شد. عده ای از جمله برخی دولتمردان ترمیم کابینه را احترام به رای مردم در هفتم اسفند ماه می‌پنداشتند و گروهی اما بر این باور بودند که در مقطع کنونی هرگونه تغییری در بدنه دولت بی‌نتیجه خواهد بود. عزل، استیضاح و حتی استعفای مدیران در حدود 9 ماه مانده تا پایان دولت ثمربخش نخواهد بود. در چنین شرایطی برخی نمایندگان مجلس دهم نظر به استیضاح یکی از وزرا داشتند و بعضی اعضای دولت هم به این موضوع واکنش نشان دادند. همین تضاد عقاید به کشمکشی هرچند مختصر میان دولت و اعضای فراکسیون امید منتج شد. درباره ضرورت ترمیم کابینه دولت روحانی در 9 ماه باقی مانده تا دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و همین طور جدال میان دولت و مجلس بر سر وزرای دولت، مرتضی مبلغ، معاون سیاسی وزارت کشور اصلاحات و فعال سیاسی اصلاح طلب با آفتاب یزد گفتگویی داشته است که در ادامه می‌خوانید:
یکی از موضوعات روز این روزهای سپهر سیاسی ایران ترمیم کابینه دولت دکتر روحانی است. آیا شما در این مقطع زمانی به ترمیم کابینه اعتقادی دارید؟
ببینید با توجه به اینکه در سال پایانی دولت یازدهم قرار داریم و دولت از یک طرف با بقایای وعده‌هایی که به مردم داده و با عدم تحقق آنها مواجه است (به خصوص در بخش اقتصادی و رکود گریبانگیر اقتصاد) و از طرف دیگر با حملات گسترده جریان ضد دولت و افراطی روبه‌روست، لذا دولت به شدت نیازمند این است که توان مدیریتی خود را ارتقا داده و تقویت کند. این یک اصل مهم است اما اینکه آیا این ارتقای توان مدیریتی چگونه محقق می‌شود اقتضایی دارد. ممکن است در یک وزارتخانه و یا حوزه‌ای مدیریتی اقدامات صورت گرفته با ساز و کارهای تدوین شده هماهنگی نداشته باشد و الزاماً مدیر مربوطه باید تغییر کند، پس ترمیم کابینه باید صورت گیرد اگر که نه، می‌توان با روش‌های
دیگری این خلاءها و کاستی‌ها را جبران کرد. این مهم را به این منظور بیان می‌کنم که مدت کوتاهی تا پایان کار دولت باقی مانده و فرصت کمی است برای تغییر مدیران قدیمی و روی‌کارآمدن مدیران جدید. بنابراین باید از ساز و کارهای جایگزینی درون دولت استفاده کرد. نکته دیگر این است که در بخش مدیریت‌های استانی و متاسفانه در بعضی از استان‌ها با مشکلات چشمگیری مواجه هستیم و بهتر است در این حوزه‌ها ترمیم کامل صورت بگیرد و مدیران جدیدی روی کار بیایند.
آقای دکتر! عده‌ای بر این باورند که اگر در این اندک زمان باقی مانده تا انتخابات ریاست جمهوری 96 دولت اقدام به ترمیم کابینه نکند، برخی وزرا با عملکرد نامناسب هم چنان بر سر کار باقی خواهند ماند. نظر شما در این باره چیست؟
آنچه مسلم است این است که باید ارتقای توان مدیریتی را در نظر داشت. اگر در همین زمان محدود، نتوان از ساز و کارهای جایگزینی استفاده کرد باید فردی را که ضعیف عمل کرده، تغییر داد و این مهم هرچه زودتر هم باید انجام شود. اما اتخاذ این تصمیم باخود دولت است و دولتمردان باید بنشینند و واقع‌بینانه تصمیم بگیرند نه اینکه نگاهی شعاری و مصلحت‌اندیشانه داشته باشند یا فرد جدیدی باید بیاید تا خلاءهای موجود را جبران کند یا آنکه با ساز و کارهای جانشینی بتوان ضعف مدیریتی را جبران کرد.
نظرتان درباره پاستورتکانی دولت در هفته‌ای که گذشت چیست؟ آقای مجید انصاری از معاونت پارلمانی به معاونت حقوقی رفت و بسیاری این تغییر را تنزل مقام او پنداشتند. نظرتان در این باره چیست؟
من این تغییر واقع شده را «جدی» نمی‌نامم. بیشتر به یک جابه‌جایی شبیه است و قضاوت در این سطحِ تغییر، واقعا عجولانه است و نمی‌توان از آن به عنوان عقبگرد یا جلوگرد دولت یاد کرد. این چند جابه‌جایی عادی بوده و کاملا هم خنثی می‌نماید.
در بحث استیضاح وزرا این روزها کشمکش‌هایی میان برخی اعضای دولت و چند تن از اعضای فراکسیون امید وجود دارد، به طور کلی رابطه میان دولت و فراکسیون امید چگونه باید باشد؟
فراکسیون امید باید هرچه بیشتر در راستای تقویت انسجام و یکدستی در میان خود اقدام کند و این موضوع بسیار مهم است. هم چنین باید در جهت تقویت ساز و کارهای تشکیلاتی و ارتقای طراز تشکیلاتی خود نیز کار کند. چون یک فراکسیون به ازای برخورداری از قدرت تشکیلاتی و انسجام و یکدستی حاکم میان اعضای آن، می‌تواند اثربخش باشد. اینکه به طور پراکنده یک نفر، نظری دارد، برای خود اقدامی کند و یک نفر دیگر بیاید و نظر او را رد کند و نظر خودش را طرح کند، آسیب‌زاست. فراکسیون امید در مراحل اولیه تشکیل خود باید به شدت به این نکات توجه کند.
تا به این جای کار ما یکدستی و یک صدایی در میان اعضای فراکسیون ندیده‌ایم. این موضوع آسیب‌رسان است. به طور کلی یکی از شعارهای اصلاح طلبان و حامیان دولت در انتخابات مجلس دهم این بود که از آن شرایط غوغایی و جنجال‌آفرینی مجلس نهم جلوگیری کنند. مجلس دهم مجلسی بود که هر روز یک مشکل برای دولت ایجاد می‌کرد و فرصت اینکه مجریان و دست‌اندرکاران کشور بتوانند مشکلات مردم را حل کنند، کمتر فراهم می‌نمود. از همین روی قرار بود فراکسیون امید یک شرایط آرام و امن به وجود بیاورد که قوا دست در دست هم دهند و به خصوص در این ماه‌های پایانی دولت شرایط مساعدی را فراهم کنند که دولت خدمات بیشتر و بهتری را ارائه دهد و به حل مشکلات مردم بیشتر مبادرت بورزد و در راستای تحقق وعده‌های خودش موفق‌تر عمل کند. لذا به این موضوع باید به عنوان یک راهبرد توجه شود، آن هم در شرایطی که طبعا دولت با بحران‌های جدی مواجه است و مخالفت‌های جدی به او و عملکردش می‌شود. دولت و مدیران دولتی هم باید اصل تفکیک قوا را رعایت کنند و به بهتر ایفا شدن نقش مجلس توجه نمایند و با نمایندگان برخورد مناسب و سازنده داشته باشند و رابطه شان به گونه‌ای باشد که راهبرد تقویت خدمتگزاری به مردم دو طرفه انجام شود و این مهم هم باید از طرف نمایندگان محقق شود و هم توسط دولت.

آفتاب يزد