نزدیک به 2 ماه از فعالیت مجلس دهم می‌گذرد. مجلسی که یکدستی مجلس نهم را ندارد و از این رو به واسطه تغییرات 70 درصدی نمایندگان، زیر ذره‌بین بیشتری قرار گرفته است. شاید به همین دلیل است که عدم تشکیل فراکسیون‌های مجلس و آغاز فعالیت‌های رسمی آن‌ها از سوی برخی رسانه‌ها حساس‌تر دنبال می‌شود. در این میان اما فراکسیون امید که نسبت به دیگر فراکسیون‌ها زودتر تشکیل شد، از سوی برخی رسانه‌ها و اغلب رسانه‌های منتقد، فعالیتش با ریزبینی بیشتری دنبال می‌شود. البته که عملکرد منسجم و قوی "امید" قبل از انتخابات سطح انتظارات را بالا برد اما برخی مسائل حاشیه‌ای بهانه‌ای برای تخریب فراکسیون امید از سوی برخی رسانه‌ها قرار گرفته است.

گام رو به جلوی فراکسیون امید

تشکیل فراکسیون امید که با حضور نزدیک به صد نماینده در مجلس آغاز شد، اکنون هیئت‌رئیسه دائمی ندارد. اما با این وجود می‌توان گفت که با این شرایط هم یک گام جلوتر از سایر فراکسیون‌های مجلس است. چه آنکه برخی فراکسیون‌های مجلس که متشکل از اصولگرایان هستند، تاکنون یک جلسه هم تشکیل نداده‌اند و یا بعضاً تشکیل جلساتشان به نتیجه‌ای نرسیده است. در همین راستا شاید بررسی عملکرد فراکسیون رهروان گواه این مطلب باشد. چه آنکه جلسه‌ای تشکیل شد و از نمایندگان اصولگرای مجلس نیز دعوت به عمل آمد اما بعداً برخی نمایندگان اعلام کردند که هیچ صحبتی با آن‌ها درباره جلسه فراکسیون نشده است و اگر این‌طور بود، اصلاً آن‌ها در این جلسات حضور پیدا نمی‌کردند. این درحالی‌که است که فراکسیون امید نزدیک به 5 جلسه تاکنون با اعضایش برگزار کرده و همچنین جلسات هیئت‌رئیسه موقت فراکسیون نیز بیش از این تعداد بوده است و در هفته جاری هم دو انتخابات مهم در دستور کار این فراکسیون است. یکی تشکیل شورای مرکزی فراکسیون امید که متشکل از نمایندگان استان‌ها و تهران است و در حدود ۴۰ نفر عضو آن می‌شوند و وظیفه تعیین سیاست‌گذاری‌های کلان فراکسیون را بر عهده دارد. دوم هم تعیین هیات رئیسه فراکسیون دائم که سه‌شنبه انجام می‌شود. اما آنچه در طی هفته گذشته باعث شد برخی اعضای فراکسیون موضع‌گیری‌های شخصی نسبت به هم اتخاذ کنند و متأسفانه برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب هم به جهت حمایت از یک وزیر کابینه در تشدید اتخاذ این مواضع نقش پررنگی داشتند، مطرح‌شدن موضوع استیضاح وزیر کار بود که از سوی سخنگوی موقت فراکسیون مطرح شد که البته نظر شخصی وی بود نه فراکسیون.

از سوی دیگر برگزاری 5 جلسه، طی 2 ماه که از مجلس می‌گذرد، شاید آمار بدی نباشد اما واقعیت این است که برای رسیدن به یک عملکرد واحد گروهی کافی به نظر نمی‌رسد. این مطلبی است که اعضای فراکسیون امید هم آن را قبول دارند. به گفته علیرضا رحیمی یکی از اعضای لیست امید، هر چه از روزهای مجلس بیشتر طی می‌شود، اعضای لیست امید بیشتر به هم نزدیک می‌شوند. او در گفت و گویش با امید ایرانیان می‌گوید: «فراکسیون امید هنوز هیئت‌رئیسه دائمش را انتخاب نکرده است و با تشکیل هیئت‌رئیسه دائم، قطعاً عملکرد فراکسیون منسجم‌تر می‌شود. از این رو شاید برخی ناهماهنگی‌ها درون فراکسیون چندان غیر طبیعی نباشد." او می‌گوید:" الان سایر فراکسیون‌های مجلس هنوز در مراحل ابتدایی مانده‌اند ولی فراکسیون امید یک گام جلوتر است و از این رو من مطمئنم که هر چه از روزهای مجلس و تعداد جلسات فراکسیون امید بیشتر بگذرد، هماهنگی‌ها بیشتر می‌شود.» اما سؤال اینجاست که شائبه عدم هماهنگی‌های درون فراکسیون از کجا به وجود آمد؟

شاید پاسخ به این پرسش را بتوان با طرح خبر استیضاح وزیر کار که از سوی محمدعلی وکیلی، یکی از اعضای فراکسیون امید، منتشر شد، گره زد. وکیلی چندی پیش با اعلام خبر استیضاح ربیعی گفت که امضای 60 نماینده پای استیضاح ربیعی، وزیر کار است. از آنجایی که او عضو فراکسیون امید است، برخی دیگر از اعضای فراکسیون امید، به دلیل عدم طرح موضوع و تصمیم‌گیری درباره آن در فراکسیون امید، این خبر را نادرست دانستند و همین مسئله تبدیل به اظهارنظرهای متفاوتی از درون فراکسیون امید شد. همین مسئله نیز باب تازه‌ای برای تخریب فراکسیون امید باز کرد.

رحیمی در این راستا به امید ایرانیان می‌گوید: «شاید بهتر بود این موضوع اول در فراکسیون مطرح و بعد رسانه‌ای می‌شد. اما این اتفاق نیافتاد ولی آقای وکیلی هم گفتند که در صورتی که در فراکسیون امید مطرح شود و رأی لازم نیاورد، از استیضاح صرف‌نظر می‌کنند. بنابراین فارغ از بخش اول ماجرا، یعنی اعلام بدون هماهنگی، می‌توان گفت که اعضای فراکسیون هم می‌دانند که اقدامی برخلاف نظر جمعی فراکسیون نباید انجام دهند و انجام نمی‌دهند و همین موضوع تعهد اعضا به فراکسیون را اثبات می‌کند.» او در پایان این بحث می‌گوید:" قبول داریم که نقطه‌ضعف‌هایی وجود دارد اما هیچ‌چیزی بدون راه‌حل نیست و قطع این نقاط ضعف هم برطرف خواهد شد. اگر رسانه‌ها نیز در این راستا کمی صبوری کنند و با جای پرداختن به مسائل اختلاف‌برانگیز، نقاط ضعف را منصفانه بگویند، ما استقبال می‌کنیم."

به نظر می‌رسد که با این تفاسیر شاید بهترین راه‌حل برای برطرف کردن برخی نقاط ضعف، هماهنگی بیشتر بین اعضا از طریق تشکیل جلسات مجمع عمومی و خودداری اعضای فراکسیون به خاطر مسائل شخصی است.