رفتن سجاد شهباززاده را می توان فقط بخش کوچکی از نگرانی های نه چندان کم شمار این روزهای علیرضا منصوریان دانست. او صراحتا اعلام کرده به شماره 10 نیاز دارد ولی خودش هم خوب می داند اگر شهباززاده نماند، می توان جای خالی اش را با کاوه رضایی و آرش افشین و علی قربانی پر کرد. نگرانی در قلب خط دفاع را اما باید چه کار کرد؟ منتفی شدن حضور پژمان منتظری، دقیقا همان چیزی بود که او فکرش را نمی کرد. حالا منصوریان مانده و مردانی که قرار است در قلب خط دفاع کنار هم قرار بگیرند ولی آرامش بخش نیستند و در اوج ناآمادگی.

هرایر مگویان

او قرار بوده اصلی ترین ستون خط دفاعی استقلال باشد. حالا که منتظری نمی آید هم مگویان کماکان مهمترین مهره زنجیره دفاعی آبی هاست ولی منصوریان اصلا فکر نمی کرد با چنین مدافعی روبرو شود. مگویان گویا در تمام فاصله زمانی بعد از بازی با ذوب آهن در فینال جام حذفی تا برگشتن به ایران برای استارت تمریناتش با استقلال، کاملا استراحت! می کرده و بیخیال فوتبال و تمرین بوده است. مگویان این روزهای تمرینات استقلال، فوق العاده خارج از فرم است. بیشتر کنترل توپ هایش فاصله هایی چند متری از او می گیرند، در کورس ها از تمامی بازیکنان استقلال شامل کریمی و برزای عقب می افتد و هیچ شباهتی به خودش ندارد. همین اتفاقات صدای منصوریان را هم درآورده است. در تمرینات اخیر استقلال، بخش زیادی از فریادهای اعتراضی منصوریان بر سر مگویان بوده است.

محمدحسین کنعانی زادگان

اصلی ترین گزینه منصوریان برای تشکیل زوج قلب خط دفاعی در کنار مگویان است. کنعانی زادگان در اواخر فصل به شدت افت کرده بود. موید این موضوع دعوت نشدنش به تیم ملی بوده درحالیکه عزت پورغاز کماکان دعوت می شد و می شود. کنعانی زادگان جز این موضوع، با تمرین نکردن های پیاپی هم به منصوریان نگرانی های ویژه ای را تزریق کرده است. تمرینات استقلال از 27 خرداد استارت خورده ولی کنعانی زادگان تازه از امروز یعنی 11 تیر ماه تمرینات هوازی و دور از بقیه بازیکنان شامل دویدن دور زمین را شروع کرده است. این یعنی او روزها و جلسات زیادی را از دست داده و با توجه به پتانسیل بدنی ویژه اش برای چاق شدن، بعید است تا هفته های پنجم و ششم به آمادگی کامل برسد.

امین حاج محمدی

منصوریان به دلیل سابقه کار کردن با او در نفت و مشکلات پیش آمده بین حنیف عمران زاده و مهدی رحمتی در اواخر فصل قبل، او را نگه داشت و عذر عمران زاده را خواست. حاج محمدی اما در این فصل هم همان بازیکن فصل قبل است. او چند روز قبل در یکی از جلسات تمرینی استقلال در تیمی بازی کرد که مهدی رحمتی درون دروازه اش قرار داشت. او آن روز، بهترین پاسور گل تیم حریف بود و تمامی پاس های عرضی و رو به عقبش اشتباه بود. حتی اشتباه مرگبارش برابر تراکتورسازی در کنترل توپ و سپس اقدام به دریبل زدن را هم تکرار کرد و باعث گلزنی جابر انصاری شد. ماندن حاج محمدی در استقلال جز خود او، فقط رقبای استقلال را خوشحال کرد. آنها هر شب با دیدن حاج محمدی در قلب خط دفاع به خواب خوش می روند.

مجید حسینی

طعنه آمیز ولی کاملا واقعی؛ او در حال حاضر بهترین و آماده ترین بازیکن خط دفاعی استقلال است. حسینی جوان در نیم فصل لیگ قبلی راهی راه آهن شد و بهترین بازیکن این تیم سقوط کرده لقب گرفت. اما مشکل اینجاست که اولا جز یک نیمه در لیگ چهاردهم برابر ملوان در انزلی، دیگر سابقه بازی در استقلال را ندارد و ثانیا در راه آهن هم اصلا مدافع نبود و به عنوان هافبک دفاعی بازی کرد. قلعه نویی در لیگ سوم ریسک بازی دادن به مدافعان گمنام و جوان را کرد و امیرحسین صادقی (که البته در لیگ دوم هم برای استقلال بازی کرده بود) و پیروز قربانی در فوتبال ایران چهره شدند. منصوریان با مجید حسینی چنین معامله ای می کند؟

رابسون جان واریو

مدافعان برزیلی قبلی استقلال، فاجعه بودند هم آندره لوییز و هم رافائل گومز. رابسون چطور بازیکنی است؟ مدافع برزیلی یک هفته ای است که به تهران آمده ولی قراردادی با این تیم نبسته است. منصوریان بعد از دیدن تمرینات و فیزیک بدنی رابسون، زیاد از او خوشش نیامد. قراردادی با او بسته نشد (برخلاف قول و قرارهای گذاشته شده) چون همه منتظر منتظری بودند. حالا که پژمان نمی آید، با رابسون برزیلی که سهمیه زیر 23 سال است، فردا قرارداد امضا می شود. او هت تریک بی کیفیت های دفاع استقلال در تاریخ لیگ برتر را کامل می کند یا واقعا مدافع برزیلی خوبی مثل سانتوس و پادوانی است که هر دو زیرنظر منصوریان بازی کرده اند؟