کسانی که روزی کوچک ترین نقدی علیه دولت‌های نهم و دهم را برنمی‌تابیدند و از کاهی کوهی می‌ساختند تا چراغ نشریات اصلاح‌طلب را خاموش کنند و به هنگامی هم که به سر منزل مقصود می‌رسیدند، کف و سوت می‌زدند، این روزها به دنبال توقیف سایت اصولگرای «جهان نیوز»، فریاد وا مصیبتا سر می‌دهند و جامه مدافعان «آزادی بیان » را به تن کرده اند. تیر حملاتشان دولت تدبیر و امید را نشان رفته و آن را متهم به نقض حقوق بشر و بستن دهان مخالفین می‌کنند! به طوری که روز گذشته یکی از سایت‌های اصولگرای دلواپس تمامی اخبار مهم روز خود را به انتشار بیانیه و گفتگوهای متعدد برای حمله به دولت اختصاص داده بود. نکته جالب توجه آنجایی است که یکی از حمله کنندگان به دولت، خود در بحبوحه انتخابات هفتم اسفند ماه بر هم زننده سخنرانی یکی از اصلاح‌طلبان شاخص در ورامین بود اما دیروز در مصاحبه‌ای گفت که :« خفه کردن صدای مطالبه‌گری قاعده فعالیت سیاسی نیست!» دیگر منتقد توقیف «جهان نیوز»، که گفته می‌شود مالک آن نیز هست، اظهار داشت که : «رویکرد دولت برای بستن دهان منتقدان اثر معکوس دارد». این دو مثال تنها مشت هایی از خروارها مصاحبه و یادداشتی است که روز گذشته اصولگرایان انجام دادند. اما در اینجا یک سوال اساسی پیش می‌آید که چرا منتقدانِ بسته شدن جهان نیوز و داعیه داران آزادی بیان، در برابر توقیف روزنامه‌های اصلاح‌طلب در دولت‌های نهم و دهم مهر سکوت بر لبانشان کوبیده بودند و دم بر نمی آوردند؟! و نقل این سخنان چه کمکی می‌تواند به جامعه ایران بنماید و آیا سیاه‌نمایی نیست؟!
*
46 در برابر 7!
سایت اصولگرای جهان نیوز روز چهارشنبه بیست و چهارم خردادماه با تصمیم هیئت نظارت بر مطبوعات توقیف شد. فارغ از اینکه نفس توقیف هر رسانه‌ای، حال اصلاح‌طلب باشد یا اصولگرا، امری نکوهیده است حال در هر دولتی که می‌خواهد صورت گیرد. باید توجه داشت حمله‌کنندگان به توقیف جهان نیوز که مدعی آزادی بیان هستند و دولت را به نقض آن متهم می‌کنند، به بیماری فراموشی مبتلا شده اند یا به نفعشان نیست که به یاد بیاورند تنها در 4سال ریاست دولت دهم 46 روزنامه توقیف شد، 106 نشریه تذکر گرفت و 12 رسانه هم لغو امتیاز شد. به طوری که علیرضا ملکیان، اولین معاون مطبوعاتی دولت دهم کمتر از 3 ماه بر صندلی ریاست نشست اما در همان مدت کوتاه هم از تخته کردن درب رسانه‌های منتقد دولت احمدی‌نژاد ممانعت نورزید و 3 تذکر، 3 توقیف و 1 لغو امتیاز دستاورد 3ماه حضورش در مسند قدرت بود. پس از او کسی که بر صندلی معاونت مطبوعاتی دولت احمدی‌نژاد نشست، گربه را همان دم حجله به قتل رسانید چراکه در اولین روز حضور محمد علی رامین در وزارت ارشاد امتیاز یک روزنامه توسط هیئت نظارت لغو شد!پس از این اتفاق رامین آنقدر رسانه‌های اصلاح‌طلب را با تهیه گزارش به رگبار توقیف بست و آنقدر دکمه توقیف را فشرد که این دکمه از کار افتاد و تیرهایش با بهانه و بی بهانه به هر نشریه‌ای که بر روی دکه‌های روزنامه فروشی قرار داشت، اصابت می‌کرد. در زمان مدیریت او در یک‌سال جلوسش بر صندلی ریاست 61 تذکر کتبی، 9 لغو امتیاز و 15 توقیف بود. آخرین معاون
مطبوعاتی احمدی‌نژاد که در حدود 2 سال بر مسند قدرت بود، نیز اولین روز حضور خود در هیئت نظارت را پر کار به اتمام رسانید چرا که 6روزنامه در آن روز تذکر گرفتند! در زمان ریاست او هم 42 تذکر، 2 لغو مجوز و 17 توقیف صورت
گرفت. با وجود آنکه خود آقای معاون بر این باور بود که در زمان ریاستش تنها یک روزنامه توقیف شده است. حال آنکه در طول عمر 3ساله دولت یازدهم تنها 5 روزنامه که از قضا 3تای آنها اصلاح‌طلب هستند! و یک سایت خبری اصلاح‌طلب هم بسته شد که بعدا رفع توقیف گردید و سایت جهان نیوز هم آخرین سایت توقیف شده در این دولت بود. حتی اگر دولت یازدهم ماراتن وار نیز هر ماه بخواهد تا پایان دولتش یک نشریه را توقیف کند بازهم از رسیدن به رکورد توقیف‌های دولت دهم باز خواهد ماند!
نکته دیگر، آنکه آیا این مدعیان هیچ از خود پرسیده‌اند یارانه‌های میلیاردی که از ارشاد دولت نهم و دهم دریافت کردند و در برابر آن نشریات اصلاح‌طلب به صورت قطره‌ای از این امتیاز بهره‌بردند خود کمتر از توقیف نیست؟!
*
عاقبت نقد احمدی‌نژاد
نکته جالب توجه مقایسه دلایل توقیف‌های رسانه‌ها در دولت‌های دهم و یازدهم است. در دولت دهم اگر فردی از روی خیر خواهی دست به نقد دلسوزانه برای دولت می‌زد، باید عطای روزنامه اش را به لقایش می‌بخشید و حداقل 30نفر را راهی خانه هایشان می‌کرد. چراکه نشریه‌اش به دلایلی چون «استفاده از تعابیر اهانت آمیز نسبت به دولت»، «مطالب
خلاف عفت عمومی»، «پخش شایعات و مطالب خلاف واقع»، «استفاده ابزاری از تصاویر، ترویج خرافات، انتشار اخبار بدون منبع خبری و نشر اکاذیب» و یا «افترا به مقامات و نهادهای کشور» به توقیف مبتلا می‌شد! حال آنکه در دولت تدبیر و امید همان 5روزنامه و 2 سایت توقیف شده به دلایلی چون نقض مصوبه شورای عالی امنیت ملی، توهین به اشخاص و یا توهین به مقدسات، توقیف شده‌اند. از همین روی با اتخاذ نگاهی گذرا می‌توان فهمید که دلیل اصلی تخته شدن درب نشریه‌ای در دولت احمدی‌نژاد انتقاد به دولت بوده اما علت توقیف در دولت روحانی انگشت گذاشتن رسانه‌های مخالف دولت روی موضوعات ملی چون برجام بوده است. به طوری که یکی از این نشریات توقیف شده از برجامی که تمامی سران و بزرگان نظام مهرتایید خود را بر آن زده اند، به عنوان «هولوکاست هسته‌ای» یاد کرده است!
*
بازی سیاسی مدافعان جهان نیوز!
درباره رفتار کسانی که به دلیل توقیف سایت خبری جهان نیوز این روزها مدعی آزادی بیان شده‌اند و بر مبنای همین ادعا بر دولت تدبیر و امید می‌تازند،، محمد صادق جوادی حصار، روزنامه نگار و فعال سیاسی اصلاح‌طلب به خبرنگار « آفتاب یزد» گفت: این آه و فغان و فریادهای حمایت از آزادی بیان این دوستان، تنها یک بازی سیاسی است چرا که این افراد به خوبی بر این موضوع آگاهند که اقدامات هیئت نظارت بر مطبوعات به دولت ارتباطی ندارد چرا که این هیئت مجموعه‌ای است که دولت یک نماینده در آن دارد. باقی اعضای آن از سایر نهادها هستند. بنابراین ضمن اینکه دولت باید به صیانت از حقوق رسانه بپردازد و در جهت حفظ چارچوب‌های آزادی بیان و عقیده عمل کند، برخی از اتفاقات ربطی به دولت ندارد.
وی افزود: درست است که دبیرخانه هیئت نظارت در وزارت ارشاد تشکیل می‌شود ولی وزارت ارشاد اگر قرار بود به مدیریت هیئت نظارت بپردازد و آنچه که از دبیرخانه بیرون می‌آید رای و نظر او باشد، در هر دوره‌ای دولت‌ها می‌توانستند به راحتی مجوز صادر کنند برای طرفداران خودشان و یا اینکه مجوزهای منتقدانشان را باطل کنند البته اگر نماینده دولت با سایر اعضای هیئت نظارت همسو باشند و به یک جناح تعلق داشته باشند، ممکن است چنین اتفاقی بیفتد کمااینکه در دولت قبل این رویداد رخ داد. ترکیب هیئت نظارت و متد مواجهه آنها با تخلفات قانونی تعیین کننده است. ربط دادن این مسئله به دولت بارسیاسی دارد و خود آن افرادی که این اتفاقات را ساماندهی می‌کنند متوجه هستند که دولت یازدهم در توقیف رسانه‌ها بی‌تقصیر است.
ابراز ناراحتی دلواپسان تحسین برانگیز است!
این روزنامه نگار ادامه داد: من برای این ابراز ناراحتی اصولگرایان و دلواپسان به خاطر توقیف یک رسانه، کف می‌زنم و آن را تشویق می‌کنم و به آنها می‌گویم که همواره فریاد سر دهید و از آن دفاع کنید و اگر این توقیف نشریات و رسانه‌ها در دوره هایی که همفکرانتان بر مسند قدرت هستند، اتفاق افتاد دست به اعتراض بزنید و از در انتقاد وارد شوید.
*
یک بام و دوهوای اصولگرایان!
جوادی حصار خاطر نشان کرد: اما متاسفانه از کارنامه رفتاری این جماعت اصولگرا اینگونه برمی آید که این افراد تنها از توقیف رسانه‌های همسو با خودشان ناراحت می‌شوند. این افراد به سابقه رفتاری خود توجهی ندارند. رفتارشان مصداق بارز یک بام و دو هواست یعنی وقتی خودشان بر امور مسلط هستند و دولت در اختیار آنها است یا برنامه‌ها و سیاست‌های آن در کشور اجرایی می‌شود، در آن صورت هر صدای مخالفی باید خاموش و هر منتقدی باید ساکت شود و هرنوع مخالفتی، مخالفت با جریان که نه، مخالف با نظام تلقی می‌شود و خودشان را اصل و معادل نظام حساب می‌کنند و اگر انتقاداتی به آنها وارد می‌شود و کسی به آنها بگوید بالای چشمتان ابروست اینگونه نتیجه گیری می‌کنند که کل کائنات به زیر سوال رفته و آن رسانه محکوم به توقیف می‌شود.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب اضافه کرد: به‌هرحال ما از رفتارهای گذشته این آقایان در حوزه مطبوعات می‌گذریم اما فراموش نمی کنیم. این دوستان معترض، در آن زمان صدای شان در نیامد که چرا به این صورت مطبوعات را قلع و قمع می‌کنید.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
