لوزانو در جریان بازی با چین مدام از شاگردانش می خواست تا آرامش خودشان را حفظ کنند.
 
در جریان بازی ایران و چین آنجا که همه چیز حساس شده بود و چینی ها در ست پنجم از ایران جلو بودند ملی پوشان تا آستانه عصبی شدن پیش رفتند.
 
هر امتیازی که آنها از دست می دادند اضطراب و نگرانی در چهره هایشان دیده می شد اما در این بین لوزانو به عنوان سرمربی تیم خیلی آرام و خونسرد شاگردانش را هدایت می کرد.
 
او مدام با حرکات دستش به بازیکنان می گفت آرام باشند و صبوری کنند.هر بار که دوربین روی لوزانو می رفت او در حال آرام کردن شاگرانش بود و کاملا مشخص بود که از آنها فقط یک چیز می خواهد.اینکه با صبر کردن و حفظ آرامش بر بازی مسلط شوند و حسرت امتیازهای از دست رفته را نخورند.
 
لوزانو می خواست تا شاگرانش یاد بگیرند که با صبر کردن و حفظ آرامش می توان هر اتفاقی را رقم زد و تا پیروزی هم پیش رفت.