دختر نوجوان وقتی موقعیت را فراهم دید خود را به مامور پلیس رساند و از دوستان معتاد پدرش شکایت کرد.
بنا به این گزارش، دختر نوجوان در پایان نشست آموزشی پلیس در مدرسه، خود را به کارشناس مشاور پلیس رساند و در حالی که سعی داشت با وی تنها باشد بی مقدمه گفت: پدر من معتاد نیست و گرایشی هم به مصرف مواد ندارد اما برخی دوستانش با سوء استفاده از سادگی او خانه ما را به محل مصرف مواد افیونی تبدیل کرده اند.
وی درحالی که با نگرانی انتظار اقدام سریع پلیس در رابطه با این موضوع داشت، افزود: اکثر اوقات تعدادی از رفقای پدرم که شغل های کارگری دارند در خانه ما جمع می شوند و با وجود ناراحتی ما که جای مناسبی برای انجام تکالیف مدرسه و درس خواندن نداریم بساط مصرف مواد خود را پهن می کنند.
این دختر نوجوان که از گرفتار پدر به اعتیاد بیمناک بود، ادامه داد: من نمی خواهم پدرم با این قبیل افراد در رفت و آمد باشد چون اگر معتاد شود همین بساط اندک زندگیمان هم از دست می رود و مادرم مجبور می شود مثل قبل کار کند و شاید به بی آبرویی و سرنوشت وحشتناک فرزندان دختر بعضی معتادان هم گرفتار شویم.
وی در حالی که اشک در چشمانش حلقه زده بود گفت: من دوست ندارم پدرم مانند بابای بعضی بچه ها دائم سیگار دستش باشد و بخاطر ظاهر نامناسب در جلسات اولیا و مربیان مدرسه شرکت نکند، بلکه دوست دارم با پدر و مادرم به پارک و مسافرت بروم و کسی بخاطر نداشتن لباس و لوازم مدرسه مناسب به چشم دختر فقیر و ندار یک معتاد به من نگاه نکند.
ستواندوم حسین جمالی زاده، کارشناس اجتماعی پلیس بم استان کرمان پس از این دیدار پدر و مادر این دختر را فراخواند و با توصیه هایی این پدر را از آرزوهای دخترش باخبر کرد و پدر وقتی صحبت ها را شیند اشک ریخت و اشتباه ناخواسته اش را پذیرفت و قول داد خواسته دخترش را عملی کند.
نکته قابل تامل در مورد مددخواهی این دختر نوجوان این است که گاهی والدین از روی غفلت و ناآگاهی دست به اعمالی نادرست زده و متوجه آسیب های وارده به خود، همسر، فرزند و سایر اطرافیانشان نیستند و ناخواسته گرفتار پدیده های شومی همچون اعتیاد و دیگر مسائل منجر به جرم و آسیب می شوند.
برخی افراد دارای مشاغل سخت یا کارگری نیز در یک طرز تفکر کاملا بی اساس و غلط تصور می کنند مصرف مواد افیونی باعث تسکین درد و یک نوع افزایش توان جهت انجام کار بیشتر می گردد و به همین نیت و با این دیدگاه که قصد معتاد شدن ندارند به مصرف مواد می پردازند تا جایی که کاملا به آن وابسته شده و در یک مقطع از زمان امکان ترک برایشان مشکل شده یا اصلا وجود ندارد.
و نکته آخر اینکه بیائیم به خاطر دل کوچک و اشک چشمان کسانی که در همین نزدیکی، صمیمانه و از روی دلسوزی نگران امور زندگی و سلامتی ما هستند خود را در باتلاق اعتیاد و نابودی گرفتار نسازیم.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
