حالا ديگر بيش از هر زماني آثار زيانبار تحريم‌هاي ستمگرانه عليه ملت ايران مشخص شده است و بيش از پيش دست‌وپاگير بودن و زحمت‌سازي و از همه مهم‌تر بختك‌واري تحريم‌ها خود را نشان مي‌دهد.
 حالا كه وضع‌كنندگان، تحريم‌ها را لغو كرده‌اند ولي سم ناپسندشان گويي در خون رگ‌هاي اقتصاد و مراودات مالي بين‌المللي رخنه كرده است نشان مي‌دهد كه ما به جاي تحقير شعاري تحريم‌ها مردانه و مجدانه و سياستمدارانه بايد به مقابله مي‌پرداختيم و حداقل زمينه ايجاد چنين ستم‌هاي بزرگي عليه مردم خوب‌مان را خراب مي‌كرديم. وقتي آن دولتمرد امريكايي با افتخار گفت كه از اين كشور به آن كشور رفته است تا پيچ و مهره‌هاي تحريم را محكم كند بايد مي‌دانستيم كه توطئه زشت و دامنه‌داري عليه كشور ما ترتيب داده‌اند.
 
قطعنامه‌دان آنها هنوز پر نشده بود كه بانك مركزي ما تحريم شد و يك كشور بزرگ از انجام يك معامله ساده و عادي بازماند... آن حرمان و خون جگر به هر روي گذشت و گويا مردم سرزمين‌مان در سال ٩٢ به خوبي نقطه كانوني بسياري از مشكلات را تشخيص دادند و كسي را برگزيدند كه قول حل آبرومندانه پرونده هسته‌اي را داده بود. آقاي دكتر حسن روحاني بر اساس ميثاقي كه با مردم بسته بود با پشتكاري مثال زدني و با وجود همه موانع و مشكلات و مخالفت‌ها به قول خود وفا كرد و تيم برگزيده‌اش طي دو سال مذاكره پيچيده و نفسگير توانستند ضمن حفظ دستاورد‌هاي هسته‌اي ميهنمان با قدرت‌هاي جهاني به توافق برسند و تحريم‌هاي ظالمانه را لغو كنند. اگر از سر انصاف به اوضاع بنگريم و كنه تمايلات و خواسته‌هاي مردم را در نظر آوريم آنان با انتخاب خود در خرداد ٩٢ راي به حل مسالمت‌آميز و آبرومندانه پرونده هسته‌اي دادند و اين راي قاطع و روشن حجت را بر همگان تمام كرد.
 
اگر چه حق مخالفان برجام براي انتقاد سازنده و منصفانه محفوظ است وكسي نه مي‌تواند و نه مي‌خواهد كه آنان را از انتقاد باز دارد ولي روشن است كه اكثريت مردم حق دارند در همه موضوعات خصوصا در مسائل مهم مملكتي سرنوشت خويش را تعيين كنند وهيچ مخالفي حق سنگ‌اندازي در راه برگزيده شده توسط ملت را ندارد. اگر ميزان راي ملت است كه هست و امام فقيد و بزرگوارمان هيچ استثنا و تخصيصي متوجه اين گزاره مهم و راهبردي نكرده است همه سياسيون حتي مخالفان دولت هم بايد ميزان را راي مردم بدانند و در مجموع از آن تبعيت كنند. مردم خواستند كه هم چرخ سانتريفيوژها بچرخد و هم چرخ زندگي‌شان كه متاسفانه با ندانم‌كاري‌هاي انجام شده در معيشت به تنگ آمدند و يكي از ثروتمند‌ترين زمان‌هاي تاريخ خود را از دست دادند.
 
 آيا مخالفان جسور و پرگوي برجام راه ديگري براي فايق آمدن بر مشكلات ناشي از تحريم‌هاي فزاينده داشتند؟ آيا با ادامه روند پرشتاب تحريم‌هاي ستمگرانه امكان غلبه بر مشكلات انبوه اقتصادي وجود داشت؟ آيا تحريم‌ها از برون و سوءاستفاده‌ها از درون اوضاع خطرناكي براي نظام و كشورمان رقم نمي‌زد؟ اكنون كه مردم خود به صحنه آمدند و راه مذاكره عزتمندانه را گشودند بايد قدردان هوش و ذكاوت‌شان باشيم و چون در انتخابات ٧ اسفند به گونه‌اي ديگر بر راي خود مهر تاييد و تاكيد گذاشتند از تاويل و مصادره به مطلوب خواست و اراده ملي پرهيز كنيم و حداقل آنكه انتقاد خود را در چارچوب منافع ملي محدود كنيم. اينكه رييس كل بانك مركزي براي تحت فشار قرار دادن طرف خارجي سخني مي‌گويد با كدام مجوز عقلي، شرعي و عرفي برخي پيكان سخنش را به سوي خودمان بازمي‌گردانند و از آن منفعت جناحي مي‌برند؟ حالا كه به هر دليل وارد عرصه مذاكره و تعامل با دنيا شده‌ايم بدترين آفت آن است كه در داخل تنور دوگانگي برپا كنيم و تخم ترديد و سستي بپاشيم. چنين رفتاري راه رفته را مخدوش مي‌كند و امتيازات مسلم برجام را دور از دسترس مي‌برد. خدا نكند كه هزينه‌هاي ايستادگي را ديروز پرداخت كرده باشيم وكساني نگذارند كه ميوه‌هاي تعامل امروز توسط دولت و ملت چيده شوند.