روزنو :كنون كه در چمن آمد گُل از عدم به وجود بنفشه در قدم او نهاد سر به سجود بنوش جام صبوحی به نغمه ی دف و چنگ ببوس غبغبِ ساقی به نغمه ی نی و عود بُوَد كه مجلسِ حافظ به يُمنِ تربيتش هر آنچه ميطلبد جمله باشدش موجود ( با خواهرم، صميميترين دوستم، عزيزم، جانم )