نگاهی به لیست نهایی نامزدهای ریاست فدراسیون فوتبال / یک صندلی و شش مدعی
روزنو :
سرانجام مهلت نامنویسی مدیران فوتبال ایران برای شرکت در انتخابات فدراسیون به پایان رسید؛ انتخاباتی که قرار است 11اردبیهشت سال آینده برگزار شود و به احتمال فراوان با وقوع تحولات وسیع در ساختار مدیریتی فوتبال کشور همراه خواهد شد. پایان زمان ثبت نام با یک خبر بسیار بزرگ و ویژه همراه بود؛ اینکه علی کفاشیان از حضور در انتخابات انصراف داد و به این ترتیب او قطعا رییس بعدی فوتبال ایران نخواهد بود. بعد از هشت سال حضور کفاشیان بر مسند کار، حالا شش نفر به امید گرفتن جای او دورخیز کردهاند و امیدوار هستند بهار آینده، همای سعادت روی شانه آنها بنشیند. شش نفری که برای ریاست فدراسیون فوتبال نامنویسی کردهاند، عبارتند از مهدی تاج، شهابالدین عزیزی خادم، علیاکبر ابرقویینژاد، مصطفی آجورلو، عزیزمحمدی و علیرضا معظمینیا. در این مطلب با توجه به لزوم بررسی نقادانه رزومه کاندیداها، صرفا به نیمه خالی لیوان توجه میشود؛ رویکردی که احتمالا به عدالت و فایده، نزدیکتر است.
مدعی پرشانس
مهدی تاج در دوره اخیر فدراسیون فوتبال، نایبرییس دوم و رییس سازمان لیگ بود. او مسلما از شانس بالایی برای کسب کرسی ریاست برخوردار است؛ به ویژه که برخیها علی کفاشیان را هم شریک در سایه وی قلمداد میکنند. در مورد تاج، همه آنچه در این سالها به عنوان کمبود در برگزاری مسابقات لیگ مطرح بوده میتواند نمره منفی به شمار بیاید. شاید بغرنجترین نمونه در این مورد، اتفاقات روز آخر لیگ چهاردهم باشد؛ جایی که سپاهان به شکل حیرتانگیزی قهرمان لیگ برتر شد و البته دست تراکتورسازی در آن وضعیت غریب خالی ماند. اتفاقات آن روز باعث شد شائبه حمایت تاج از تیمهای اصفهانی که در این سالها همیشه مطرح بوده، شکل پررنگتری هم پیدا کند.
بازگشت بعد از جنجال تاریخی
مصطفی آجورلو دیگر گزینهای است که در موردش گفته میشود با کفاشیان ائتلاف کرده است. آخرین پست سردار، ریاست سازمان تربیت بدنی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بوده است. بیش از هر چیز دیگری اما، آجورلو با ماجرای مدیرعاملیاش در باشگاه استیلآذین شناخته میشود؛ یک تجربه ناکام مدیریتی که بعد از اخراج علی کریمی به اتهام روزهخواری، حاشیههای بسیار عجیبی هم پیدا کرد. استیلآذین زیر نظر آجورلو هرگز نتوانست از پتانسیل بالایش سود ببرد و حالا سردار بعد از سالها عزمش را برای حضور در جدیترین سمت دوران مدیریت ورزشیاش جزم کرده است.
سودای شهرت؟
شهابالدین عزیزی خادم نامی است که در طول چند سال گذشته به تناوب در رسانههای ورزشی مطرح شده است. او که چهار سال پیش به شکلی عجیب به عضویت هیاترییسه فدراسیون فوتبال درآمد، عمدتا با مصاحبههای متعدد و طولانی و ادعاهای ایدهآلیستی و فانتزیاش شناخته میشود. در حوزه عمل اما، کارنامه این کاندیدای جوان چیز دندانگیری ندارد؛ غیر از عضویت در هیاتمدیره باشگاه پیکان که در نهایت با سقوط این تیم در پایان همان فصل همراه شد.
یک دنیا ابهام
کاندیداتوری علیاکبر ابرقویینژاد هم در نوع خودش جالب است. او سالهاست ریاست هیات فوتبال اصفهان را بر عهده دارد و البته همیشه نحوه کار این هیات با ابهامات جدی و پرشماری همراه بوده است. شاید برای اولین بار در ماجرای مصدوم شدن سرباز احمدی از ناحیه چشم بود که اسم ابرقویینژاد به شکل وسیع در رسانههای ورزشی مطرح شد. بعدتر اما ماجراهایی مثل آبهای آلوده فولادشهر هم به ابهامات مدیریتی ابرقویینژاد دامن زد.
این بار «عزیز» میشود؟
رئیس سابق سازمان لیگ فوتبال و رئیس فعلی اتحادیه باشگاههای فوتبال ایران هم از دیگر نامزدهای ریاست فدراسیون فوتبال است. غزیزمحمدی البته قبلا یک بار دیگر هم بخت خودش را برای ریاست فدراسیون آزموده بود که البته در نهایت به جایی نرسید. فعالیت او در سالهای اخیر خیلی کمرنگتر از گذشته شده و به ندرت نقش فعالش در معادلات فوتبال کشور دیده شده است.
تنها خروجی خصوصیسازی!
عجیبترین خبر روز هم نامنویسی معظمینیا در انتخابات است؛ کسی که در زمان برگزاری مزایدههای بیثمر برای واگذاری سرخابیها، اسمش را به عنوان خریدار پرسپولیس سر زبانها انداخت و حالا گویا با استفاده از همان شهرت اسبش را برای شرکت در انتخابات زین کرده است. بگذریم!