لذا وارد کردن رسانه های بیگانه در معادلات انتخاباتی به طور رسمی، اشتباهی مهلک و به نفع آن رسانه ها و حامیان آنها و به ضرر نظام جمهوری اسلامی است.

فرض دوم: پس از اعلام نتایج شمارش آراء، مشخص شود که آیات جنتی، یزدی و مصباح یزدی در بین 16 منتخب مردم تهران برای مجلس خبرگان رهبری هستند.

از این سه عالم دینی بزرگوار که البته هر یک به عنوان کارشناس حق داشتن نظرات کارشناسی خود را دارند، نظراتی نظیر این که رای مردم در نظام جمهوری اسلامی را تزئینی دانسته و نقش مجلس خبرگان را کشف (نه انتخاب) ولی فقیه و پس از آن تایید و تبعیت (نه نظارت مستمر بر بقای شرایط) مطرح شده است.

 نظرات آیت الله مصباح یزدی در مورد هیچ کاره بودن مردم در حکومت اسلامی، حتی از شبکه ی قرآن و عترت سیمای جمهوری اسلامی هم پخش شده است؛ در حالی که این نظرات با سخنان رهبر معظم انقلاب در سخنرانی های عمومی تعارض جدی دارد.

این نوشته در پی نقد و بررسی نظرات این سه فقیه بزرگوار درباره نقش مردم در جمهوری اسلامی نیست. ولی در صورت تحقق فرضیه دوم، همین رسانه های بیگانه خواهند گفت که در انتخابات مجلس خبرگان، اندیشه ی ضدانتخابی رای آورده است. انتساب این نامزد ها به حاکمیت و رهبری نظام توسط رسانه های داخلی مدعی بصیرت، ممکن است به رای آوردن غیر مستقیم این سه فقیه و سایر فقهای همسوی با آن ها کمک کند، ولی از طرف دیگر بهانه ی خوبی برای زیر سوال بردن نتیجه و سلامت انتخابات به دست همین رسانه های معاند بیگانه خواهد داد. 

لذا پیگیری این خط رسانه ای و تبلیغاتی در داخل کشور توسط رسانه های مدعی ارزشی و انقلابی بودن، بازی برد-برد برای رسانه های بیگانه و بازی باخت- باخت برای نظام و ضربه به جایگاه ولی فقیه و مجلس خبرگان در قانون اساسی و نزد افکار عمومی است.

جا دارد در پایان به چند نکته اشاره شود. اگر فرضا همصدایی بی بی سی در خارج و یک جریان سیاسی در داخل برای رای نیاوردن عده ای از داوطلبان نمایندگی مجلس خبرگان، امری مذموم و نشانه ی وابستگی به بیگانه است، پس چطور همصدایی اسرائیل و دلواپسان در مورد برجام اشکالی نداشت؟ آیا می توان این همصدایی را دلیلی بر یکی بودن موضع دلواپسان و صهیونیست ها در ضدیت با منافع ملی قلمداد کرد؟ همچنین لیست منتسب به آیت الله هاشمی رفسنجانی شامل علمایی از جمله آیات موحدی کرمانی، امامی کاشانی، ری شهری، دری نجف آبادی و ... نیز هست. پس آیا باید این علمای بزرگوار و پرسابقه را نیز به همراهی با منافع انگلیس متهم نمود یا بهتر است از این ادعای تفرقه انگیز دست کشید؟ ضمنا تکلیف کسانی که مخاطب رسانه های خارجی نبوده و دنباله روی آنان نیستند ولی در عین حال ضمن اعتقاد به اصل نظام و انقلاب و قانون اساسی، مشی سیاسی و فکری این حضرات و علمای بزرگوار(آیات جنتی، یزدی و مصباح یزدی) را نمی پسندند، چیست؟ وقتی شورای محترم نگهبان دست به رد صلاحیت مجتهدین شناخته شده ای مانند آیات و حجج اسلام سید حسن خمینی، محمد سروش محلاتی، سید عباس حسینی قائم مقامی، سید ضیاء مرتضوی، سید جواد ورعی و ... می زند و مردم را از دادن رای ایجابی به این علما محروم می کند، رای سلبی دادن در انتخابات برای ورود چهره های مناسب تر از نظر مردم، برای کسانی که کاندیداهای مقبول خود را در لیست نهایی نامزدها نمی یابند، امری کاملا معقول است. حق رای شهروندان همانطور که از نامش پیداست یک «حق» است. یعنی شهرواندان مختارند با هر دلیلی، به هر که خواستند رای بدهند و به هر که نخواستند رای ندهند. فراموش نکنیم که مطابق قانون اساسی، رهبریِ نظام نماد حاکمیت ملی است و بر اساس اراده ی ملی این حاکمیت را اعمال می کند. لذا نباید با دوقطبی سازی های کاذب، مخرب و ساده اندیشانه، مردم و علمای دینی را در مقابل نظام قرار داد.