پس از استعفای مهدی تکابی مسئول طرح HOPES و سید منصور علوی رئیس کمیته مربیان فدراسیون تنیس روی میز، محمدعلی عباسی سرمربی تیم امید ایران نیز از سمت خود استعفا داد.

سرمربی مستعفی تیم ملی تنیس روی میز امید ایران می‌گوید به این دلیل که در فدراسیون تصمیم‌گیری بر اساس نظرات شخصی است،‌ ترجیح داده از سمت خود استعفاد دهد.

محمدعلی عباسی پس از ارائه استعفانامه خود به رئیس فدراسیون در گفت‌و‌گو با ایسنا، اظهار کرد: من هیچ‌گاه از استعفا خوشم نمی‌آید ولی به این دلیل که احساس کردم فدراسیون برنامه‌ خاصی برای فعالیت‌های خود در نظر ندارد و همچنین به خاطر وجود مشکلاتی دیگر ترجیح دادم استعفا دهم.

او ادامه داد: در حال حاضر سه ماه است که در فدراسیون کمیته مربیان نداریم، زیرا دبیر فدراسیون به آن اعتقادی ندارد. این در حالی است که باید کمیته فنی تصمیم‌گیرنده باشد و نظرات آن مورد توجه قرار گیرد.

سرمربی مستعفی تیم ملی تنیس روی میز امید ایران با بیان اینکه تلاش کرده تا در این مدت به فدراسیون کمک کند، گفت: بلافاصله پس از انتخاب آقای قارداشی به عنوان رئیس فدراسیون اعلام آمادگی کردم که می‌خواهم به او و تنیس روی میز ایران کمک کنم ولی جواب مثبت و یا منفی به من داده نشد. اما در حال حاضر پس از چند ماه حس کردم ماندم به نوعی خیانت است.

عباسی تصریح کرد: فضا در فدراسیون بیشتر بر روی تک‌روی استوار شده و خرد جمعی چندان معنایی ندارد، به همین خاطر استعفایم را اعلام کردم تا شاید فضا برای دیگران باز شود. فدراسیون باید فکر اساسی برای تنیس روی میز ایران کند و نباید شاهد گروه‌بندی در این رشته باشیم.

او با بیان اینکه حتی مهدی تکابی و منصور علوی که چندی پیش استعفا کردند جزو حامیان اصلی رئیس فدراسیون بودند، گفت: نکته قابل توجه این است که حتی مهدی تکابی مسئول طرح HOPES و سید منصور علوی رئیس کمیته مربیان که استعفا دادند دست راست و چپ آقای قارداشی بودند و در انتخابات فدراسیون از او حمایت کردند.

سرمربی مستعفی تیم ملی تنیس روی میز امید ایران اضافه کرد: حتی در مورد انتخاب سرمربی تیم ملی نیز نظر کمیته فنی ملاک نبود. متاسفانه در آستانه رقابت‌های جهانی و انتخابی المپیک شرایط چندان مطلوبی بر فدراسیون حاکم نیست.

عباسی در پایان خاطر نشان کرد: در مورد تیم ملی امید برنامه‌ای وجود ندارد و به همین خاطر تمام تمرکز پینگ‌پنگ ایران بر روی نوشاد و نیما عالمیان گذاشته شده است و اگر یکی از آنها مصدوم شود تن همه می‌لرزد. اگر بر روی تیم ملی امید و سنین پایه برنامه‌ریزی صورت گیرد می‌توانیم شاهد پیشرفت این رشته باشیم.