سایت "المانیتور" با اشاره به وضعیت دشواری که برای کشورهای شورای همکاری خلیج فارس در ارتباط با ایران به خصوص برای قطر ایجاد شده می نویسد:"با بالا گرفتن درجه حرارت منازعه فرقه ای در خاورمیانه و تشدید رقابت ژئوپولیتیک ایران و عربستان پس از اعدام شیخ نمر و قطع روابط دیپلماتیک تهران ریاض وضعیت برای بسیاری از کشورهای عضو شورای همکاری حلیج فارس دشواتر شده است. آنان هم خواستار نزدیکی همیشگی به عربستان سعودی هستند و هم در مقابل برای پیشبرد منافع ملی شان نیازمند داشتن روابط حسنه با ایران می باشند".

این سایت با اشاره به این که قطر نشان داده که نمی خواهد روابط خود با ایران را خدشه دار کند می نویسد:"قطر در تاریخ 6 ژانویه سفیر خود را از تهران فراخواند با این حال، روابط دیپلماتیک خود را با ایران قطع نکرد. در واقع، این تصمیم دوحه یک پیام استراتژیک به کشورهای منطقه بود. قطر در حالی که راهبر سنتی خود را در سیاست خارجی دنبال می کند اما همزمان منافع ملی خود را نیز در خلیج فارس پیش می برد. در زمان زمامداری شیخ حمد بن خلیفه آل ثانی روابط قطر و ایران به طور قابل توجهی تعمیق یافته است. در این میان سعودی ها به دلیل رویکرد شبکه خبری الجزیره وابسته به قطر و حمایت دولت آن کشور از اخوان المسلمین در کنارتوسعه روابط شان با تهران مورد انتقاد قرار گرفته است. سعودی ها باور دارند که قطر به هزینه شورای همکاری خلیج فارس و با فدا کردن امنیت جمعی اعضای آن به دنبال کسب منافع خود است. در واقع، سعودی ها قطر را خاری در چشم خود و چالشی جدی برای نظم ژئوپولیتیک خلیج فارس قلمداد می کنند. پس از بهار عربی نیز تحلیلگران به رقابت میان قطر و عربستان سعودی اشاره کردند. هم چنین این رقابت در عرصه میدانی سوریه در حمایت از گروه های مختلف معارض سوری از سوی آن دو کشور نیز دیده می شود".

این سایت در ادامه می نویسد:"قطر روابطش با ایران را در عین حفظ استقلال و حاکمیت ملی اش گسرش داده است. اقلیت شیعه در قطر رابطه ای خوبی با دولت سنی آن کشور دارند. در نتیجه، در دوحه برخلاف بحرین یا عربستان سعودی دولت ایران را به تحریم شیعیان بومی متهم نمی کند. هم چنین در مقایسه با دیگر کشورهای شورای همکاری خلیج فارس از نظر امنیتی نیز قطر به ایران به دیده بخشی از راه حل مضلات امنیتی منطقه می نگرد. در همین راستا، توافق دوجانبه ای میان تهران – دوخه در سال 2010 میلادی برای مبارزه با تروریسم امضا شد. هم چنین، چهار سال پیش از آن قطر تنها عضوی در شورای امنیت سازمان ملل متحد بود که به قطعنامه 1696 که در آن ایران به توقف غنی سازی اورانیوم فراخوانده می شد رای منفی داد".

این سایت با اشاره به روابط عمیق قطر و ایران از منظر اقتصادی می نویسد:"قطری ها خواستار توسعه همکاری در پروژه گازی پارس جنوبی به عنوان بزرگترین میان گازی جهان هستند". این سایت اما اشاره می کند که اکنون که قطر و عربستان سعودی بر سر بحران سوریه و یمن توانسته اند تنش میان خود را کاهش دهند با این حال، آن کشور در وضعیت دشواری قرار گرفته است و در این باره می نویسد:"دوحه در حالی خواستار افزایش همکاری با تهران است که به تازگی بخشی از تنش با عربستان سعودی را حل کرده است".

المانیتور در پایان اشاره می کند که باید دید که قطر تا چه زمانی می تواند این سیاست دوگانه را به پیش ببرد و در این باره می نویسد:"در حالی که سوریه در کنار عربستان به نیروهای مخالف دولت اسد در سوریه کمک رسانی می کنند و قطری ها در یمن نیز حضور دارند در عین حال، در حال تقویت گفت و گو با ایران در دوران پسا تحریم برای سرمایه گذاری بیش تر در حوزه انرژی هستند".