رسانههای اجتماعی برای ورزشکاران کمک است یا معضل ؟
یکی از چالشهای امروز ورزش ایران، به خصوص در مورد آن دسته از ورزشکارانی که بیشتر زیر ذرهبین هستند و دیده میشوند، «چالش تکنولوژی» است. در روزگار نهچندان دور، اهالي فوتبال بعد از مصاحبههاي دردسرسازشان خيلي راحت چاره را در «تكذيب» ميديدند و تا قافيه به تنگ ميآمد، زير همه چيز ميزدند. يعني با يك رسانه خاص گفتگو ميكردند، اما تا متوجه ميشدند اين موضوع دارد برايشان گران تمام ميشود، با يك تكذيب دو خطي از شر همه چيز رها ميشدند. پيدايش و پيشرفت شبكههاي اجتماعي اما، رفته رفته همه معادلات را به هم زد. امروز كار به جايي رسيده كه حتي گمنامترين فوتباليستهاي ايران هم براي خودشان رسانه دارند و مثلا ديدگاههايشان را روي صفحه اينستاگرام به انتشار ميرسانند. اين موضوع محاسني براي آنها دارد؛ مثلا اينكه ديگر نگران تحريف حرفهايشان نيستند و هر چيزي را هر جوري كه دلشان بخواهد مينويسند و مطرح ميكنند. در مقابل اما، شخصي شدن رسانه اهالي فوتبال، امتياز بزرگ «تكذيب كردن» را از كف آنها ربوده است. الان ديگر مثل قبل نيست كه حرفي را بزني و حاشا كني. به فاصله چند دقيقه بعد از اينكه پستي روي اينستاگرام ستارهها قرار ميگيرد، همه رسانهها از آن عكس ميگيرند و مطلبش را منتشر ميكنند. اينطوري است كه اعلام خداحافظيهاي پياپي و عجيب پيام صادقيان برايش دردسرساز ميشود يا ماجراي كمك بدون هماهنگي عابديني و هدايتي به پرسپوليس اين همه جنجال درست ميكند. يكي مثل فرهاد مجيدي كه اصولا دست به تكذيب خوبي دارد و در مواردی دیده شده که حتي ميتواند مصاحبه 15 سال قبلش را هم انكار كند، با تكنولوژي امروز راهي براي خلاصي از تبعات موضعگيريهايش ندارد و ناچار است پاي چيزي كه ميگويد، باقي بماند. خلاصه اينكه همه آقایان بايد به هوش باشند. در اين مورد ديگر هيچ خطايي قابل جبران نيست و اين بار افكار عمومي بدون وساطت رسانهها به قضاوت در مورد شخصيت اهالي فوتبال و البته ديگر حوزهها خواهند پرداخت. چگونگی برخورد با چالش فناوری، میتواند نقش مهمی در پایگاه اجتماعی سوپراستارها ایفا کند.
