لزوم آموزش پدر و مادر به کودکان در مورد مسائل جنسی
روزنو :
یک آسیب شناس و روان شناس اجتماعی معتقد است: ابتدا پدر و مادر باید تحت آموزش های لازم قرار بگیرند و بعد به کودکان آموزش های جنسی داده شود.
مینا کلانتری درباره آموزش های جنسی به کودکان گفت: متاسفانه خود والیدین به طور کامل و جامع در مورد مسائل جنسی نمی دانند، بنا براین هنگامی که کودک درباه اینگونه مسائل از آن ها می پرسد پاسخ درستی دریافت نمی کند، پدر و مادر به کودک القاء می کنند که حرف زدن درباره این موضوع زشت و نادرست است و او نباید حرفی به زبان بیاورد.
کلانتری درباره ی تازه بودن آموزش مسائل جنسی به کودکان عنوان کرد: این آموزش امری جدید است و نیازمند کارشناسی دقیق و اصولی است. بسیاری از روانشناسان و متخصصان علوم رفتاری بر این عقیده هستند،این آموزش باید دارای یکسری ویژگی خاص باشد مانند: سن شروع یادگیری، کسی که آن را آموزش می دهد باید خودش کارشناس این حوزه باشد، اطلاعات داده شده به کودک باید با توجه به سن و شرایط اجتماعی کودک باشد و نحوه دادن چگونگی اطلاعات به کودکان است.
این روان شناس تاکید کرد:بزرگترین اشتباه این است که آموزش جنسی به طور ناگهان به کودک داده شود، پدر و مادر باید یکسری مسائل را از همان دوران کودکی به فرزندشان آموزش دهند،والیدین باید آگاهی لازم را داشته باشند تا بدانند با توجه به سن کودک خود چگونه پاسخ این آگاهی بخشی و آموزش فرزند در هر سنی متفاوت است.
کلانتری درباره لزوم آگاهی پدر و مادر ارتباط با مسائل جنسی گفت: هنگامی که پدر و مادر برای پاسخ دهی به خردسال خود در مورد مسائل جنسی با برنامه و اطلات درست پیش بروند و صحیح ترین اطلاعات را در اختیار او قرار دهند از بروز بسیاری از مشکلات رفتاری و اختلالات جنسی در فرزندانشان جلوگیری خواهند کرد.
وی خاطر نشان کرد:متاسفانه به دلیل عدم آموزش های لازم، کودکانی که مورد آزار جنسی قرار می گیرند خودشان نمی دانند که مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته اند و اصلا آشنایی ندارند در مواقع لزوم چه کاری باید انجام دهند.
پیشگیری از تعرض در سنین پائین به کودکان آموزش داده می شود،دربسیاری از کشورها مربیان مخصوصی برای چینین آموزش های درمهدهای کودک، پیش از دبستان تربیت می کنند، در این آموزش به کودکان یا داده می شود که هنگام در خطر قرار گرفتن چه کاری انجام دهند.این آموزش ها بر اساس مطالعات صورت گرفته در حوزه کودکان صورت گرفته است و تمام کارشناسی شده است .
کلانتری این آموزش را به این چنین بیان کرد: در ابتدا دختران و پسران خردسال در این کلاس ها شروع به کشیدن نقاشی می کنند،که این کار برای آن ها بسیار لذت بخش است .کودکان در دنیای نقاشی هر چه را که در خیال دارند به تصویر می کشند،در این کلاس از کودک می خواهند خودش را نقاشی کند و اندام های بدنش را با صدای بلند نام ببرد.
بعد از کشیدن نقاشی تمامی اعضای بدن کودکان وارد یک بازی می شوند که در باید نام اندام های خصوصی بدنشان را بگویند، هدف از این بازی این است که خجالت و شرمی که در مورد این عضوها وجود دارد از میان برود،اگر کسی عضو تکراری را نام ببرد از بازی خارج می شود .
این بازی به خاطر آن است که تابو نام نبردن از اندام های خصوصی از بین برود،کودکان شرم می کنند از اینکه نام اندام های خودشان را بر زبان بیاورند حتی وقتی که در این نواحی درد دارند،زیرا فکرمی کنند بر زبان بیاورند حرف زشتی زده اند.
در این میان برای آشنایی کودک با اندام عمل دفع به او توضیح داده می شود و اندام های که این کار را انجام می دهند.
وقتی که برای کودک توضیح داده می شود راحتر به این اندام ها فکر کنند و راجع به آن ها به راحتی صحبت کنند،در این دوره از آموزش به خردسالان گفته می شود عضوهای خصوصی خود را باید با لباس بپوشانند .
در قدم بعدی با آنها گفته می شود که لمس کردن چیست و چه کسانی حق دارند آن اندام ها را لمس کنند در چه شرایطی.به کودکان باید گفت فقط پدر و مادر و پزشک در صورت حضور والیدین حق لمس او را دارد.
بعد از گذراندن این دورها زمان آن فرا می رسد که به آن ها بگویم که برخی افراد مشکلات روحی دارند و دوست دارند به اندام های خصوصی کودکان دست بزنند وقتی او مورد لمس قرار گرفت باید به آن شخص نه بگوید و فورا محل را ترک کند، به پدر و مادر بگوید که چه اتفاقی رخ داده.
وی در پایان خاطر نشان کرد آموزش های لازم به کودکان باعث می شود که خیلی از اتفاقاتی که باعث نابودی دنیای کودکانه ی او می شود جلوگیری گند.
