کشوری که فرهنگ درستی ندارد؛ سیاست درستی هم ندارد
حسام الدین سراج
وضعیت موسیقی در صداوسیما ناشی از وضعیت موسیقی در کل کشور است. باید برای کل موسیقی راهکاری پیدا کرد و موسیقی را از وضعیت موجود نجات داد.
این مسئله از نبود یک برنامه‌ریزی درست و دقیق درباره موسیقی در کل کشور ناشی می‌شود. دلیل دیگر عدم شناخت مسئولان فرهنگی و هنری از موسیقی است زیرا اگر یک مسئول فرهنگی و هنری شناخت درستی از موسیقی سنتی یا مقامی یا موسیقی جدی که می‌تواند پشتوانه فرهنگی ملی ما باشد، داشته باشد قاعدتا نمی‌گذارد این نوع موسیقی‌ها توسط دیگر انواع موسیقی تفننی پایمال شوند.
اگر مدیران فرهنگی به اهمیت موسیقی آگاه بودند و می‌دانستند با موسیقی چه کارهایی می‌شود کرد فضا را بگونه‌ای مدیریت می‌کردند که موسیقی ارزشمند اشاعه پیدا کند.
نبود یک استراتژی درست باعث شده خود مدیران هم به بیراهه بروند و دچار تزلزل شوند. در چنین موقعیتی کل فرهنگ کشور آسیب می‌بیند. وقتی یک کشور فرهنگ درستی نداشته باشد قاعدتا سیاست درستی هم ندارد. موسیقی یکی از ارکان مهم فرهنگ است.
وقتی یک هنرمند و کسی که در زمینه موسیقی در کار خودش متخصص است و به مقام استادی رسیده، مطلب و راهکاری را بیان می‌کند، معتقد است این مطلب برای همه سازنده است و باعث ارتقا فرهنگ می‌شود و جامعه را به سمت صلاح و سلامت می‌برد.
اگر فعالیت در حوزه موسیقی را اینگونه آزاد بگذاریم که هر فردی هر نوع اثری را که می‌خواهد اجرا کند و بعد بگوییم مردم خود انتخاب کنند اغتشاش رخ می‌دهد.
امروز در برخی از آثاری که به نام موسیقی پاپ منتشر می‌شود؛ حرف‌ها و اشعاری را می‌بینیم و می‌شنویم که بسیاری از ما در حالت عادی حاضر نیستیم به کسی این حرف‌ها را بزنیم اما برخی این حرف‌ها را در موسیقی پاپ می‌خوانند و بعد می‌گویند خیلی مشتاق و طالب دارد.
استقبال از این آثار به دلیل خوب بودن نیست. طبیعی است اگر کسی در سر یک کوچه صندلی زیر پای خود بگذارد و شروع به فحش دادن کند؛ قطعا افراد زیادی جمع می‌شوند ببینند چه خبر است زیرا یک اتفاق غیرمعمول افتاده و به نوعی آشنایی‌زدایی صورت گرفته است.
نتیجه روند فعلی مدیریت موسیقی در صداوسیما و سایر بخش‌ها این شده که من امروز دیگر رادیو را روشن نمی‌کنم زیرا بسیاری از آثاری که از رادیو پخش می‌شود موسیقی نیست بلکه آلودگی صوتی‌ست. درحالیکه مثلا من ۲۰ سال پیش وقتی رادیو را روشن می‌کردم اگر از موسیقی یک کانال خوشم نمی‌آمد؛ به کانال دیگر می‌رفتم.
