در روزی که پرسپولیس یک نیمه دوم خوب داشت و موفق شد ملوان را به راحتی از پیش رو بردارد، بیننده‌های تلویزیون از یک معضل بزرگ رنج بردند؛ گزارش ضعیف و ناشیانه محمدرضا احمدی! بدون تردید یکی از بزرگترین ضعف‌های تلویزیون ایران در طول یک دهه اخیر آن بوده  که نتوانسته به اندازه کافی گزارشگر خوب، مسلط و مقبول طبع عموم تربیت کند. نتیجه هم می‌شود اینکه هر کجا میکروفن گزارش از اختیار عادل فردوسی‌پور و مزدک میرزایی بیرون می‌آید، مردم مجبور می‌شوند با درد و خونریزی مسابقات را تماشا کنند؛ حالا در مواردی کمتر و در مواردی بیشتر!

محمدرضا احمدی که مجری مسابقه آقای گزارشگر است و انتقامجویی امثال جواد خیابانی از جوانان فوتبالدوست را مدیریت می‌کند غروب دوشنبه دست به یک شاهکار بزرگ زد. او مهاجم خارجی پرسپولیس را بعد از خراب کردن یکی، دو فرصت گلزنی با «دی‌کارمو» مقایسه کرد تا در یک کلام دست به ترور شخصیت او زده باشد. دی‌کارمو سمبل بازیکنان خارجی بی‌کیفیت در فوتبال ایران است و در چنین شرایطی ناگهان جناب گزارشگر تصمیم گرفت بنگتسون را با او  مقایسه کند. این در حالی است که فوروارد جدید سرخپوشان در همین مدت کوتاه موفق شده نظر مثبت هواداران را جلب کند. او بی‌امان می‌دود، پرس می‌کند و خیلی به ندرت توپ لو می‌دهد. بی‌دلیل نیست که چنین مهاجمی مدام به تیم‌ملی هندوراس دعوت می‌شود. او همین یک سال پیش در جام جهانی بازی کرده و در یکی از آخرین مسابقات تیم‌ملی کشورش هم موفق به گلزنی شده است. با این همه آقای گزارشگر بدون توجه به تاثیری که حرف او در فراگیرترین رسانه کشور می‌تواند داشته باشد، به راحتی انگ بی‌خاصیت بودن به چنین بازیکنی می‌زند و حق مهمان‌نوازی را به معنای واقعی کلمه ادا می‌کند.

ای کاش تلویزیون که خودش را عقل کل می‌‌داند و دی‌کارموی همه حوزه‌ها مثل فوتبال، سیاست، هنر و اقتصاد را معرفی می‌کند، تریبونی به منتقدان می‌داد تا آن‌ها هم دست چند دی‌کارمو را داخل خود سازمان رو کنند. مثلا می‌شود سراغ دی‌کارموهای گزارشگری رفت و در مورد یکی مثل همین محمدرضا احمدی عزیز حرف زد؛ جوان مستعدی که مدت‌هاست در جا می‌زند و از اصول گزارشگری فقط به هم فشردن لب‌ها و با فشار ادا کردن کلمات را بلد است، کسی که برای خودنمایی تکیه کلام‌های بیگانه و عجیبی مثل «پاس کات بک» یا «الباقی» را انتخاب کرده و هنگام مصاحبه با برانکو، یادش می‌رود مربی کروات همین چند ماه پیش حضور در داربی تهران را تجربه کرده بود. دی‌کارموهای بیرون را بی‌خیال، دی‌کارموهای خودت را بچسب جناب تلویزیون!