بر اساس آخرين گزارش‌ها، در استان تهران نزديك به 15 هزار معتاد خياباني وجود دارد كه شمارشان روز به روز در حال افزايش است. گرچه آمار دقيقي از تعداد معتادان خياباني در تهران وجود ندارد اما استاندار تهران چندي پيش در نخستين جلسه قرارگاه آسيب‌هاي اجتماعي استان تهران اعلام كرد؛ پايتخت ايران 15 هزار معتاد خياباني دارد كه نزديك به 70 درصد از آنها تهراني نيستند. اين افراد در طول روز و غالبا شب به شكل علني در سطح شهر اقدام به مصرف مواد مخدر مي‌كنند. شماري از اين معتادان همه روزه توسط نيروي انتظامي جمع‌آوري و به كمپ‌هاي ترك اعتياد منتقل مي‌شوند اما شمار بيشتري در خيابان باقي‌ مي‌مانند. هم‌اكنون سه مركز در شهر تهران با ظرفيت سه‌هزار نفر آماده پذيرش معتادان است و قرار است به زودي اين رقم به ظرفيت 6 هزار نفر افزايش يابد. با اين وجود بسياري از معتادان پرخطر همچنان در سطح شهر رها هستند و گزارشات حاكي از آن است عمدتا نيمه‌هاي شب در پارك‌ها، حاشيه اتوبان‌ها و معابر اجتماع كرده و به صورت علني مواد مخدر مصرف مي‌كنند. سعيد خليلي؛ عكاس كه گزارشي از يك شب معتادان خياباني در سطح شهر تهران تهيه كرده است اجتماع معتادان براي مصرف مواد مخدر را به «بزم شبانه» تشبيه كرده است و تصاويري از مصرف علني مواد مخدر در سطح يكي از پارك‌هاي پايتخت منتشر كرده است. او كه اشاره‌اي به محل عكس‌برداري نكرده در ابتداي گزارش خود نوشته است: «با مردمان اين شهر غريبه هستند و در دنياي خود زندگي مي‌كنند. شب‌ها در پارك‌ها جمع مي‌شوند و دور هم مهماني شبانه را با مواد مخدر جشن مي‌گيرند. شبيه هم هستند با لباسي كهنه و قامتي خميده». در حالي شهروندان شاهد تجمع معتادان در برخي از نقاط پايتخت هستند كه اين موضوع در يكي دو هفته اخير شديدا مورد اعتراض برخي از اعضاي شوراي شهر تهران قرار گرفته است. هفته گذشته رحمت‌ا... حافظي عضو شوراي شهر تهران به طنز عنوان كرد كه بهتر است نام بوستان شوش را بوستان معتادان بگذارند. اين موضوع مورد اعتراض ديگر اعضاي شوراي شهر هم است اما در زمينه جمع‌آوري معتادان خياباني نارسايي‌هايي وجود دارد كه از جمله آن تعريف نشدن وظايف سازمان‌هاي مختلف در اين زمينه است. مسئولان پليس اخيرا اعلام كرده‌اند كه 10 روزه قادر به جمع‌آوري معتادان پايتخت هستند، اما آنها عنوان مي‌كنند تا زماني كه سازوكاري براي درمان و حمايت از آنها وجود نداشته باشد، جمع‌آوري معتادان كاري بيهوده است و به محض آزاد شدن، آنها بار ديگر به خيابان ها باز مي‌گردند. در اين راستا شهرداري و سازمان بهزيستي وظايفي دارند اما امكانات براي بازپروري معتادان ناكافي است.