با نزدیک شدن به موعد سفر رئیس‌جمهور به نیویورک و سازمان ملل گمانه‌زنی‌هایی درخصوص احتمال روبه‌رو شدن روسای جمهور ایران و آمریکا مطرح می‌شود. تصور بر این است که احتمال رخ دادن چنین رویدادی البته نه طولانی بلکه در حد سلام یا به قولی مصافحه وجود دارد. در واقع این موضوع به دنبال فضای به وجود آمده بعد از انعقاد توافق هسته‌ای ایران و کشورهای 1+5 و همچنین به دنبال فضایی خواهد بود که بین دو رئیس‌جمهور ایران و آمریکا در منطقه و عرصه بین‌المللی به وجود آمده است. به نظر می‌رسد آقای اوباما برای چنین اتفاقی آمادگی داشته باشد اما رئیس‌جمهور کشورمان چندان مایل نیست تا زمانی که دشمنی‌های آمریکا نسبت به ایران به انحای مختلف وجود دارد در این زمینه اقدامی صورت گیرد. آمریکا ابتدا باید به حقانیت ایران و دشمنی‌هایی که درخصوص ملت ایران داشته اعتراف نماید و درصدد جبران عملی آنها برآید. صرف شعار مساله را حل نخواهد کرد چه رئیس‌جمهور از دموکرات‌ها باشد چه از جمهوریخواهان. دشمنی آمریکا برای منافع ملی ما هزینه‌های زیادی داشته است. هرچند هرگامی که به سوی تنش‌زدایی برداشته شود پسندیده است اما نیاز به الزاماتی دارد که بیش از هر چیز در رابطه ایران و آمریکا برعهده طرف آمریکایی است. اگر حرکتی هم از طرف مقابل صورت گیرد قطعا رئیس‌جمهور ایران براساس اصول حاکم بر سیاست خارجی و همچنین آداب دیپلماتیک از کنار این مساله خواهد گذشت چراکه حسن روحانی به خوبی می‌داند آنچه که می‌تواند موجبات رفع تنش را فراهم کند تنها با یک سلام و علیک قابل حل نیست. او می‌داند در شرایط فعلی جمهوریخواهان درصدد تصاحب کرسی ریاست‌جمهوری ایالات متحده و از طرفی دموکرات‌ها نیز خواهان اجرای برجام هستند اما اینکه تصور شود با یک روبه‌رویی می‌توان یکشبه همه مشکلات را حل کرد چنین نیست. ایالات متحده باید نگاه خود را به جمهوری‌اسلامی تغییر دهد و نسبت به رفتارها‌ی گذشته‌اش تجدیدنظر نماید. ایران به هیچ‌وجه اعتمادی به حاکمان کاخ سفید ندارد. بنابراین به‌راحتی می‌توان استنباط کرد حسن روحانی نیز هرچند با شعار تغییر و تعامل با جهان روی کار آمد اما به خوبی می‌داند که وجود اختلافات در روابط ایران و آمریکا برای منافع ملی دو کشور هزینه‌هایی داشته که طرف مقابل هم برای خود و هم برای ملت ما ایجاد کرده است. رفتارها و سخنان سیاستمداران جمهوری‌خواه آمریکا در جریان بررسی برجام در کنگره و سنای این کشور نشان داد هنوز هستند کسانی که خود را ابرقدرت معرفی کرده و خواهان آن هستند که جهان دربرابر آنها تابع باشد در حالی که قدرت هژمون آمریکا سال‌هاست از بین رفته است. اینک زمان آن فرارسیده که ایالات متحده دست از ایران‌هراسی بردارد و موقعیت ژئوپلتیک و ژئواستراتژیک ایران را در منطقه و جهان مدنظر قرار دهد.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
