وی در همین زمینه افزود: در اپیزود «احضار» نقش یک مدیر سالخورده ۷۰‌،‌۸۰ ساله را دارم که شرایطی فیزیکی ویژه‌ای دارد. این نقش از لحاظ سن‌وسال خیلی از من فاصله دارد اما در اپیزود «گشایش» در شرایط سنی و فیزیکی نزدیک به خودم قرار دارم. در این اپیزود من و شیوا اردویی نقش زن و شوهر بورژوایی را ایفا می‌کنیم که شرایط لوکس زندگی‌شان و اجناسی که برای منزل خریداری می‌کنند برایشان بسیار مهم است. بازیگر نمایش «مردی برای تمام فصول» در رابطه با شباهت «وان یک» با نمایش اجراشده در سال ٨٣ گفت: این نمایش در آن سال یک تریلوژی بود و شامل سه نمایش‌نامه می‌شد، اما در اجرای سال ٩٤ نمایش «اعتراف» از آن حذف شده است. 

این نمایش درحال‌حاضر یک تریلوژی نیست و متفاوت با گذشته است. درست است که تیم بازیگران، کارگردان و نمایش‌نامه‌نویس آن یکسان است اما بسیار متفاوت است. زیرا هرکدام از این عناصر در اثر گذشت زمان تغییر کردند. مولایی افزود: مسلما نمایش نسبت به اجرای سال ۸۳ تغییرات زیادی کرده و با توجه به اتفاقات و شرایط روز جامعه برای اجرا تنظیم شده است. نکته دیگر نیز این است که همه ما ۱۱ سال بزرگ‌تر شده و به تجربیات و آگاهی‌مان افزوده شده است که همه تجربیات در شناختمان از اثر تأثیر بسیاری دارد. این هنرمند تئاتر درباره تجربه همکاری با سهراب سلیمی و بازیگران نمایش عنوان کرد: سهراب سلیمی کارگردان کاربلدی است و یکی از ویژگی‌های مثبتش این است که دست بازیگر را در ارائه نقش باز می‌گذارد. تمرین‌های این اثر نمایشی به صورت کارگاهی و با اتودهای بازیگران جلو رفت و نهایتا کارگردان از دل تمرین‌ها آن چیزی را که دوست داشت، بیرون کشید. در بخش بازیگری هم با همسرم، شیوا اردویی و احمد ساعتچیان همبازی هستم. حدود ۱۷، ۱۸ سال است که ساعتچیان را می‌شناسم و با او تئاتر کار کرده‌ام. خوشبختانه ارتباط بسیار خوبی با بازیگران نمایش دارم که فکر می‌کنم این ارتباط در بازی ما هم تأثیر گذاشته و مطمئنا مخاطب نیز از دیدن کار لذت می‌برد.