جامعه خبرنگاري، جامعه مظلوم
روزنو :مهدي آيتي
در دهه هاي اخير هرگز به خاطر ندارم دولتمردي از دولتمردان مملكت به طور جدي و خارج از حرف و سخنراني از حقوق جامعه رسانه اي و خبرنگاري دفاع كرده و يا براي بهبود وضعيت مادي و معنوي آنها گامي اساسي برداشته باشد.
در كشورهاي پيشرفته و دموكرات، جامعه مطبوعات و خبرنگاري از جايگاه و شان والايي برخوردار است و به همين جهت تمام مسئولين از رييس جمهور گرفته تا ديگران در مقابل اين جامعه با تواضع و فروتني رفتار كرده و حرمت اين قوم را نگه مي دارند.
در كشورهاي آزاد و مترقي، يك خبرنگار از آنچنان جايگاه اجتماعي و سياسي برخوردار است كه مي تواند به راحتي و آزادانه در هر موضوع مملكتي ورود كرده و مسئولين مربوطه را به سوال و پرسش وا دارد و يا حتي به دادگاه بكشاند.
متاسفانه در ممالك جهان سوم نه تنها خبرنگاران از حداقل حقوق مادي و معنوي برخوردار نيستند بلكه در فضايي كاملا محدود و محصور هر لحظه در خطر جاني و يا مواجه با ارتكاب جرم سياسي و محكوميت از طرف قوه قضاييه هستند.
در دنياي پيشرفته، خبرنگاران داراي مصونيت سياسي هستند و حق دارند براي مطالبه حقوق مردم در هر موضوعي وارد شده و طرح سوال نمايند و مسئولين را استيضاح كنند.
از نظر مرحوم جلال آل احمد، روزنامه نگاران در دايره هاي متحدالمركز روشنفكري به مركز و هسته روشنفكري بسيار نزديك هستند و از اين جهت در جوامع مترقي در مقام و موقعيت خوبي قرار دارند.
چقدر مضحك است كه در جوامع عقب مانده جهان سوم وقتي مي خواهند موضوعي را به مسخره بگيرند و يا به صورت هوچي گري و مبتذل مثال بزنند آن را به رسانه ها تشبيه مي كنند. مثلا در تكيه كلام دولتمردان بسيار گفته مي شود: فلان موضوع ارزشي ندارد چون روزنامه اي است. يا فلان موضوع مستند نيست پس خوراك رسانه اي و خبرنگاري خواهد بود. يا مثلا سياستمداران مي گويند فلان موضوع جنجال مطبوعاتي است و به درد روزنامه نگاران مي خورد يعني ارزش كارشناسي ندارد.
تا زماني كه در مملكتي دولتمردان و مسئولين چنين تفكر عقب مانده اي از مقام شامخ روزنامه نگاري و خبرنگاري داشته باشند ديگر چه توقعي از مردم كوچه و بازار است؟
متاسفانه دركشورهاي عقب مانده جايگاه روزنامه و مطبوعات و رسانه هاي عمومي به جاي آنكه در صدر مقام روشنفكري و پرسشگري باشد در جايگاهي پست و بدون پشتوانه تلقي مي شود و از نظر مسئولين محترم، روزنامه نگاري و علوم ارتباطات شغل محسوب نمي شود.
مسئولين و مديران عمل زده كه كوركورانه شبانه روز بدون فكر و انديشه به عمل گرايي اشتغال دارند هرگز درك و فهم درستي از مقام معنوي روزنامه نگاري و خبرنگاري ندارند.
امروز بر همه مردم به ويژه بر مسئولين واجب و لازم است كه يكبار براي هميشه به تجربه كشورهاي مترقي و دموكراسي خواه نگاه كنند و در قوانين شهروندي، مقام و موقعيت مهم و متعالي رسانه اي را تعريف و تصويب نمايند و موظف باشند به حريم رسانه اي و خبرنگاري احترام بگذارند. به اميد آن روز
