مونیکا لوینسکی، چهره جنجالی آمریکا در اواسط دهه نود میلادی، پس از مدت‌ها، دوباره به صدر اخبار رسانه‌های جهان تبدیل شده است. مونیکا که دو دهه پیش، سبب بروز یکی از بزرگ‌ترین رسوایی‌های تاریخ سیاسی آمریکا شده بود، این بار، با شرکت در کنفرانس TED، از زورگیری‌های مجازی در فضای سایبر و تبدیل شدن اینترنت به رسانه ای خشن و شرم آور، انتقاد کرد. وی که در سن 24 سالگی، عاشق رییس خود، بیل کلینتون شده بود، در جدیدترین اظهارات خود، از این رابطه ابراز پشیمانی کرده و از این که رسانه‌های مجازی، او را دست مایه تجارت خود کرده‌اند، ابراز تأسف نمود.
 

به گزارش سرویس دیجیتال برترین ها، مونیکا لوینسکی، چهره خبر ساز آمریکا که امروزه به عنوان طراح مد و مجری شبکه‌های تلویزیونی و رسانه ای غربی فعالیت می‌کند و مدت زیادی از خبر ساز شدن قبلی خود فاصله گرفته است، اخیراً در کنفرانسی که توسط شبکه TED برگزار شد شرکت کرد و به مدت 23 دقیقه، درباره آن چه از رابطه وی با رییس جمهور سابق، فعالیت پس از آن و زندگی جدیدش پیش آمد سخن گفت. یکی از موضوعاتی که خانم لوینسکی به آن اشاره داشت رواج زورگیری‌های مجازی در فضای اینترنت بود که به گفته وی، فضای شرم آوری را در سبک زندگی دیجیتالی امروز، ایجاد کرده است.
 

مونیکا لوینسکی که به واسطه روابط پنهانی یک ساله خود با بیل کلینتون، رییس جمهور سابق امریکا، به سرعت تبدیل به یکی از خبر ساز ترین چهره‌های جهان در دهه نود میلادی شد و بزرگ‌ترین افتضاح اخلاقی رییس جمهور متأهل آمریکا Lewinskey Scandal را سبب شد، در زمینه بازرگانی و روان شناسی تحصیل کرده است و امروزه، به کارهای مد و رسانه ای می‌پردازد و در کارهای عام المنفعه نیز شرکت دارد. موضوعی که وی درباره آن اخیراً سخن گفته است، تحلیل‌های زیادی را در رسانه‌های جهان به راه انداخته است. لوینسکی اخیراً به سازمان غیر دولتی موسوم به Bystander Revolution پیوسته است و تلاش می‌کند تا به افرادی که به واسطه فضای مجازی، تحت تهدیداتی قرار گرفته‌اند و مورد بازی شیادان سایبری هستند، کمک و مشاوره ارائه کند. این کمپین در نشانی www.bystanderrevolution.org قرار دارد و خانم لویسنکی، به تازگی به جمع این گروه پیوسته و به همین خاطر، خبر ساز شده است.

 

 این سازمان در سال 2014 میلادی، توسط، مک کنزی بزوس، همسر جف بزوس، رییس شرکت amazon.com راه اندازی شده است و می‌کوشد تا با زورگیری مجازی (Cyber Bullying مقابله کند. موضوعی که خانم لویسنکی، خود را قربانی آن می‌داند.

 

موضوع زورگیری مجازی، موضوعی که به نظر می‌رسد در سال‌های اخیر با سایت‌های زرد و رواج تبلیغات اینترنتی و رواج شایعات مجازی، رنگ و بویی تازه به خود گرفته است. لوینسکی در این کنفرانس درباره این موضوع سخت گفت. وی اظهار داشت:

در سن 22 سالگی، من عاشق رییس خود شدم، من پیامد ناخوشایند این عشق را دیدم. روزی نیست که یادآور اشتباه من نباشد و من عمیقاً افسوس این اشتباه را می‌خورم. در سال 1998، پس از پیج و تاب خوردن در یک عشق غیر محتمل، من به موج نگاه‌های سیاسی، گرداب قانونی و رسانه ها گرفتار شدم که تا آن زمان، هرگز دیده نشده بود. این رسوایی، امروزه به انقلاب دیجیتالی آورده شده است. شخصاً، این موضوع برای من به این معنا بود که یک شبه، من از موضوعی کاملاً خصوصی، وارد مضحکه عمومی در سراسر جهان شدم. من برای از دست دادن تقریباً یک بار شهرت شخصی‌ام در مقیاس جهانی، بیمار شماره صفر Zero Patient هستم.

لوینسکی، ضمن ابراز تأسف از قضاوت‌های مجازی درباره زندگی شخصی خود ادامه داد: این عجله در قضاوت، که توسط فناوری اطلاعات فعال شده بود، منجر به حملات سنگ پردازان دنیای مجازی به سمت من شد. منابع خبری، تصاویر مرا در همه جا پوشش داند تا روزنامه‌هایشان بیش تر فروش برود، تبلیغات آنلاین ها بیشتر شود. آیا تصاویر من را به یاد دارید که چطور در دنیا در حال گردش بود؟ خیلی ها من را هرزه، فاحشه، زنیکه! و این جور کلمات نامیدند. اما واقعاً توسط افراد کمی شناخته شدم و درصد کمی فهمیدند که این زن، چند بعدی است و روح بزرگ دارد.

عامل رسوایی رییس جمهور سابق آمریکا در دهه نود، با اشاره به مزاحمت‌های سایبری که در دوران کنونی رواج یافته است اظهار داشت: انتشار الکترونیکی جزییات رابطه من با رییس جمهور امریکا، امروزه در وب در دسترس است و این برای زندگی شخصی من، مشقت بار و غیر قابل تحمل است. من در دسامبر سال 2010 میلادی، با مادرم تلفنی صحبت می‌کردم، ما درباره موضوعی که درباره دانشجوی جوانی در دانشگاه راتگرز صحبت می‌کردیم به نام تیلز کلمنتی. تیلز دوست داشتنی، به صورت پنهانی از او، توسط هم اتاقیش فیلمبرداری شده بود و در فضای مجازی منتشر شد. چند روز بعد، تیلز از روی پل واشنگتن خود را پرتاب کرد و در سن 18 سالگی فوت کرد. همه این ها، یادآور سال 1998 است که چه شب ها و صبح‌هایی، پدر و مادرم نخوابیدند و من را به خاطر این رسوایی، آرام می‌کردند و مواظب بودند که من به خاطر این هجمه جهانی که علیه من شده است، خودکشی نکنم!


لوینسکی در ادامه صحبت هایش به آماری از موسسه ChildLine بریتانیا اشاره می‌کند که در زمینه کمک به نوجوانان در دنیای مجازی تمرکز دارد. وی از آمار سرسام آور این موسسه خبر می‌دهد و می‌گوید: از سال 2012 تا 2013، 87 درصد قلدری ها و مزاحمت های سایبری، توسط تلفن و پست الکترونیک افزایش یافته است که زمینه خودکشی نوجوانان را فراهم می‌کند. در واقع، بی رحمی در مورد دیگران، اصلاً جدید نیست. اما دنیای آنلاین باعث شده است که شدت شرمندگی تقویت شود. میلیون ها نفر آدم ناشناس، می‌توانند به شما خنجر بزنند و این دردناک است.

وی از درز اطلاعات خصوصی و شخصی هنرپیشه ها و افراد مشهور هنری و فرهنگی جهان در سال‌های اخیر و انتشار آنلاین ان در سایت‌های مختلف ابراز تأسف کرد و از مفهوم شرمندگی عمومی و زورگیری مجازی سخن گفت. وی ادامه داد: در این فرهنگ تحقیر، برچسب قیمت دیگری هم وجود دارد که مرتبط با شرمندگی عمومی است. آن ها قیمت را می‌سنجند نه هزینه قربانی را، تیلر و افراد بسیاری زیادی و به طور قابل ملاحظه ای، زنان، اقلیت ها و جامعه هزینه آن را می‌پردازند. اما سنجش این قیمت، سودی هست برای انان که قربانیان خود را شکار می‌کنند. کلیک بیش تر، پول بیشتر و آگهی بیشتر و مخاطب بیشتر. خوب، تا زمانی که فرهنگ تحقیر ادامه دارد، چیزی که ما نیاز داریم، یک انقلاب فرهنگی است. شرمندگی عمومی، به عنوان خوبی در جریان، باید متوقف شود و زمان مداخله، در اینترنت و فرهنگ امروزی ما قرار دارد.

پایان بخش سخنان لوینسکی، به آزادی بیان مرتبط بود. وی اضافه کرد:

ما درباره آزادی بیان، بسیار صحبت می‌کنیم. اما نیاز داریم که بیشتر درباره وظایف خود برای بیان آزادی سخن بگوییم. ما همه می‌خواهیم که صدایمان شنیده شود. اما بگذارید اقرار کنیم که بین سخن گفتن با مقصود و مراد با سخن گفتن برای کسب توجه، تفاوت بسیار است. اینترنت، شاهراهی برای این نهاد است، اما نشان دادن همدلی و شفقت، به طور آنلاین به دیگران، به نفع همه و صلح جهانی است. ما نیاز داریم تا به صورت آنلاین گفت و گو کنیم، اخبار را با همدلی و شفقت دنبال کنیم. زمانان فرا رسیده است که دست از سرک کشیدن درباره گذشته من متوقف شود، زمان آن فرا رسیده است که زندگی با ننگ را متوقف کنیم. همه ما، سزاوار داشتن مهربانی، همدلی و هم چنین داشتن زندگی آنلاین و زندگی بدون اینترنت در جهانی شفیق تر و دلسوزتریم. ما اینترنت مهربان می‌خواهیم.

زورگیری مجازی، در واقع اصطلاحی است که اخیراً باب شده است و به استفاده از پست الکترونیک و ابزار دیجیتالی برای واداشتن افراد به کاری خلاف میلان‌ها گفته می‌شود. مثلاً انتشار عکس‌های خصوصی افراد در فضای مجازی یا انتشار ویدئوهای شخصیان ها در اینترنت و شبکه‌های اجتماعی. زورگیری مجازی در دنیا در حال افزایش است و این خطری مهم برای آینده اینترنت می‌باشد.

مونیکا لوینسکی، در 23 جولای 1973 میلادی در سانفرانسیکو آمریکا به دنیا آمد و تحصیلات خود را در کلارک کالج و مدرسه اقتصاد لندن گذراند. وی اکنون به عنوان طراح مد، مجری تلویزیونی و نویسنده برخی از مجلات فرهنگی و عمومی فعالیت دارد. وی بعد از گذشت دو دهه از رسوایی جنسی رییس جمهور آمریکا، از سال 2014 میلادی، دوباره به رسانه ها آمده است و درباره موضوع زورگیری مجازی و رواج فرهنگ شرم در اینترنت و تهدیدات فضای سایبر برای سبک زندگی امروز، صحبت می‌کند که جدیدترین آن، اظهارات وی در کنفرانس تد بود. قریب به 100 هزار نفر، توییتر وی را دنبال می‌کنند.

رابطه وی با رییس جمهور سابق آمریکا، وی را تبدیل به یک سلبریتی در این کشور کرد.