وزارت خارجه یعنی مجلس!
روزنو :احمد شیرزاد
مذاکرات میان 1+5 و ایران در روزهای پایانی موعد مقرر خود قرار دارد. طرفین توافق کردهاند تا دهم تیرماه به یک توافق مشترک در مورد پرونده هستهای ایران دست یابند. فضای مذاکرات بسیار سنگین است ولی خبر بدی از میز مذاکرات شنیده نشده و این میتواند نکته مثبتی برای به نتیجه رسیدن مذاکرات ایران و 1+5 باشد. البته مجلس ایران قصد دارد به هر دلیلی طرحی را تحت عنوان الزام دولت به حفظ دستاوردهای هستهای به تصویب برساند. چند روز پیش کلیات این طرح در مجلس به تصویب رسید که با اصلاحاتی قرار است این طرح امروز بهصورت قانون درآید. البته مجلس باید نظارتهای لازم را بر تیم مذاکرهکننده هستهای داشته و با اعضای این تیم در ارتباط باشد و نظرات و نکات مدنظر خود را به آنها گوشزد کند. لازم هم نیست جلسات مجلس و کمیسیون سیاست خارجی رسانهای شود و دستخوش مسائل تبلیغاتی قرار گیرد. باید در نظر داشت اگر قاعدهای به مصوبه تبدیل شود دیگر جایی برای مذاکره باقی نمیماند. مصوبه مجلس ایران بر اساس قانون برای مقامات ایران لازمالاجراست اما در حال حاضر ما به دنبال توافقی هستیم که طرفین آن را لازمالاجرا بدانند؛ بنابراین واقعاً کسی که بهعنوان نماینده ملت ایران مذاکره میکند ضمن هماهنگی با مسئولان امر و تصمیمگیران باید قابلیت انعطاف داشته باشد. ما در شرایط حساس فعلی باید طوری مذاکرات را مدیریت کنیم تا طرف مقابل نتواند بهانهگیری کند. باید دقت داشت در امور دیپلماتیک سازوکارها براساس قواعد خود صورت میگیرد ولی عرفا و بنا به تجربه در همه جای دنیا وزارت خارجه بهعنوان نماینده سیاسی یک دولت وارد گفتوگو میشود. وقتی میگوییم وزارت خارجه، وزارت خارجه یعنی مجلس، یعنی شورای عالی امنیت ملی. وزارت خارجه به عنوان نماینده دولت عمل میکند و وارد میز مذاکره میشود. در این صورت سوال این است که هرچند نمایندگان مجلس براساس جمعبندی خود در خصوص یک موضوع آن را مصوب میکنند اما نگاه به شرایط زمانی و مکانی باید به عنوان یک اولویت مدنظر قرار گیرد. اگر قرار باشد طرفین در میان مذاکرات شرایطی را بر آن بیفزایند ادامه مذاکرات با دشواریهای غیرقابل پیشبینی مواجه میکنند و اگر قرار باشد نمایندگان طرفین با هم توافق کنند لازم است روند مذاکرات بر اساس توافق اولیه و در مسیر توافق نهایی ادامه یابد. ما باید در مذاکره بهجایی برسیم که سایه شوم تحریمها را از سر ملت کوتاه کنیم.