یکی از برکات خفیه پیدا شدن پیکرهای پاک شهدای غواص گردهم آمدن جانهای بیقرار از گوش و کنار شهر برای تشییع آن مظلومان همیشه تاریخ بود. زن و مرد و پیر و جوان با گرایشها و سلیقههای متفاوت آمده بودند. پیش از این نیز گفته بودم مبادا نسیم دلکش حضور شهیدان باقی مانده در عرصههای رزم که هر از گاه در فضای میهن به مشام میرسد تنها بهانهای گردد برای مخالفخوانی، رجزگویی و رد و طرد و انکار آن هم نه رویاروی دشمنان خارجی که در برابر جناحهای داخلی و حتی برخی شهروندان عزیزی که با عشق و داغ و حسرت به استقبال آن پیکرهای آسمانی شتافته بودند اما با کمال تاسف شاهد تکرار این سوءاستفادهها ولو اندک در حاشیه این آیین مقدس بودیم؛ از توهین به سران دو قوه گرفته تا زیرسوال بردن مواضع عزتمندانه دولت در عرصههای بینالمللی و مذاکرات نفسگیر هستهای و حتی برخورد با برخی که ظاهرا پوششی مطابق پوشش معیار و موردنظر آقایان نداشتهاند.آیا نباید از حضور همه سلایق و گرایشها استفاده کرد و دنبال جذب حداکثری بود. گویا جریانی در کشور ما به وجود آمده است که میخواهد با هزار و یک شگرد، استدلال بیسند و گاه با تندی به علاقمندان بگوید نه جلو نیایید. انسان متحیر میماند که چطور دستگاههای مسئول در قبال این تبلیغات معکوس چاره ای نمیاندیشند؟ اینجاست که همزبان با عراقی باید نالید: به کدام مکتب است این به کدام ملت است این/ که کشند عاشقی را که تو عاشم چرایی؟! اینجور پسزدنها و انکار کردنها جز این است که به نسلی عاشق که در چنبره مشکلات گرفتار آمده بگوییم دور شوید و در سایه نباشید. در انتخابات ریاستجمهوری اخیر مقام معظم رهبری فرمودند هر گرایش و سلیقهای که دارید پای صندوقهای رای بیایید. آقایان مدعی متوجه این نکته ظریف شدهاند؟! چه فرقی میکند انتخابات باشد یا مراسم تشییع جگر گوشههای این مردم؟! چرا سلیقههای مختلف حق رای دارند اما در استقبال از شهیدان سرافراز جور دیگر به آنها نگاه میشود؟! آیا شهیدان هم قرار است در انحصار یک جریان خاص قرار بگیرند. بر فرض که در حاشیه این واقعه عظیم قلمی به خطا رفته باشد و دستی آنگونه که زیبنده است ادای دین نکرده باشد؛ آیا باید آنقدر به دنبال بهانه باشیم که به یقهگیری و پروندهسازی و جنجال و تشتت دامن بزنیم؟! واقعا هیچ ایرانی غیرتمندی نه حتی مسلمان به خود اجازه میدهد به ساحت آن مرغان بال بسته مدفون شده در خاک، بیحرمتی روا دارد؟! نهتنها چنین نیست اطمینان کامل دارم در صحنه حماسی اخیر همه ایرانیان با هر آیین و سلیقه و گرایشی نوحهخوان مظلومیت شهیدان کربلایی ما بودند و کمر بسته به خدمت آنان و حرکت در مسیر مقدسی که آن بلاجویان دشت عشق پیش پای ما نهادند، مسیری که قطعا در انحصار شخص یا جریان خاصی نیست و دروغ و دشنام و تفرقه و ریا و تزویر در آن جایی ندارد.