فضای سیاسی امروز کشور به‌رغم انتظاری که بعد از 24خرداد92 می‌رفت پرنشاط نیست و در این مسیر برخی سعی دارند جامعه به چند سال گذشته برگردد. در این میان از هر مراسمی استفاده می‌کنند و با سردادن شعارهایی که بیشتر از آن که دغدغه‌ باشد منویاتشان است می‌کوشند فضا را طوری وانمود کنند که گویی دوران آنها همه‌چیز بر وفق مراد بوده است. «دلواپسان» واژه‌ای تازه، با سابقه‌ای کهنه است که امروز در هر کوی و برزن فریاد سر می‌دهند بدون آنکه به عاقبت کارشان بیندیشند. این افرادي كه سعي در برهم زدن مراسم سخنراني‌ها دارند يك گروه اقليت، اندك و سازمان يافته‌ هستند كه خود را بالاتر از دیگران مي‌بينند و عملا معتقدند چيزي كه ما فكر مي‌كنيم و رفتار مي‌كنيم درست است. متاسفانه مسئولان اجرايي عملا با سكوت خودشان اين گروه اقليت را تشويق مي‌كنند تا به اين رفتار غيرقانوني و توهين‌آميزشان ادامه دهند اما اشتباه بزرگ اين است كه برخي فكر مي‌كنند اينها چون هميشه عليه مخالفان و منتقدان سياسي آنها هستند، اين رفتارشان اشكالي ندارد درحالي كه نمي‌دانند اين جريان كه به هيچ قاعده و قانونی تن نمي‌دهد يك روزي هم ممكن است دامن خود آنها را بگيرد همچنان كه ما شاهد بوديم اين جريان در ابتداي انقلاب مرگ بر بازرگان گفت و به بسياري از بزرگان توهين كرد و درحالي كه مي‌توانستند جلوي اينها را بگيرند، نگرفتند لذا ما در سال‌های اخیر شاهد بوديم نوبت به هاشمي‌ رسيد. ما نبايد به صرف اينكه اينها عليه ما هستند دلشاد باشيم و بگوييم به ما كاري ندارند اين جريان به دنبال منافع سياسي خودش است لذا اگر لازم باشد و منافعشان ايجاب كند به هركس ديگر هم توهين خواهند كرد. تجربه اين 36سال نشان مي‌دهد مسئولاني كه به اين جريان اجازه اينگونه رفتارها را مي‌دهند كار اشتباهي مرتكب مي‌شوند چراكه ما شاهد بوديم عليه شخصيت‌هايي چون علي لاريجاني و سيد حسن خميني هم اين رفتار را از خود نشان دادند اين نشان مي‌دهد كه اين جريان براي خودش حد و مرزي قائل نيست. اينها با قلدري كارخود را پيش مي‌برند وقتي يك جرياني بر اين اساس عمل مي‌كند لذا هروقت عليه هر كس كه صلاح بداند اين رفتار را از خودش نشان مي‌دهد. كساني كه امروز مورد تاييد اين جريان هستند چه بسا شش ماه تا يك سال ديگر در برابر همين افراد هم قد علم كنند لذا اگر مسئولين امر اقدام قانوني نكنند بعيد نيست در آينده نه چندان دور عليه آنها نیز شعار بدهند.