پازل اتفاقات روز جمعه تبريز در بازي تراكتورسازي با نفت در اين موضوع كه احتمالا براي فرستادن جام از تبريز به اصفهان دست‌هايي در كار بوده، كمتر جاي شک باقي مي‌گذارد. حالا همه به دنبال مقصر و پشت پرده بازي آن روز هستند، يكي داور بازي را نشانه رفته و ديگري مي‌خواهد تقصير را بر گردن پسر سر مربي و پزشك تيم تراكتورسازي بياندازد. قطعات پازل بازي روز جمعه اما اگر درست تجزيه و تحليل شوند تنها يك نتيجه در بر خواهند داشت؛ اتفاقات آن روز چيزي فراتر از يک زد و بند فوتبالي بود.

   ماجراي روز جمعه تبريز چند ضلع كلي دارد. اول بحث داوري، دوم بحث بر سر اينكه چه كسي خبر دروغ مساوي در اصفهان را به نيمكت تراكتوري‌ها رساند و سوم هم اينكه چطور در آن لحظات ارتباطات در ورزشگاه يادگار امام قطع شد؟

اگر با نگاهي بدبينانه به سمت ماجرا برويم دو موضوع اول يعني اشتباهات داوري و پخش خبر دروغ مساوي در اصفهان را مي‌توان به حساب زد و بندهاي فوتبالي گذاشت. در بدترين شرايط مي‌توان اين ادعا را مطرح كرد كه عده‌اي داور بازي را خريده بودند و در همان حال با هماهنگي‌هايي در ورزشگاه اخبار كذبي را پخش كردند كه نهايتا اصفهاني‌ها را بر سكوي قهرماني بنشانند. 

اما ماجرا ضلع سومي دارد كه به نظر مي‌رسد اتفاقات بازي روز جمعه تبريز را از يك زد و بند فوتبالي صرف بسيار فراتر مي‌برد؛ آن هم قطع ارتباطات ورزشگاه با بيرون در دقايق پاياني بود. در آن دقايق پاياني هم تلفن‌هاي همراه در ورزشگاه قطع مي‌شوند و هم اينترنت. مدير عامل باشگاه نفت كه در ورزشگاه از طريق تلويزيون پيگير بازي اصفهان بوده مي‌گويد كه حتي تلويزيون هم در دقايق پاياني قطع شده و چند دقيقه بعد از پايان بازي وصل مي‌شود.

اولا كه اين اتفاق نمي‌تواند ربطي به مجموعه‌هاي مرتبط با فوتبال و حوزه ورزش داشته باشد. به هر حال فدراسيون فوتبال و وزارت ورزش هر چقدر هم قدرتمند باشند، دستشان از قطع اينترنت و آنتن تلفن همراه كوتاه است. خيلي واضح و مبرهن است كه قطع اينترنت و آنتن تلفن‌هاي همراه و حتي تلويزيون‌هاي داخل استاديوم، دست هر مجموعه‌اي كه باشد دست وزارت ورزش و فدراسيون فوتبال و سازمان ليگ نيست. 

دوما اينكه توجيه اين اتفاق به خاطر وزش باد در تبريز هم توجيه خنده‌داري است. چرا كه اقليم تبريز با پديده‌هايي چون برف سنگين و باران‌هاي گاها سيل‌آسا و سرماي شديد و بادهاي با سرعت بالا عجين است و اگر يك باد معمولي قرار بود موبايل و اينترنت اين شهر را قطع كند، معلوم نبود شهروندان تبريزي در طول ماه‌هاي سرد و پر بارش قرار بود چه كنند؟ مضافا اينكه حضور همزمان 70 يا 80 هزار نفر در يك استاديوم نيز براي قطع اينترنت و آنتن تلفن‌هاي همراه هم توجيه غيرقابل قبولي است. اگر اينطور است چرا اين اتفاق در ده‌ها بازي كه قبلا با حضور نزديك به صد هزار تماشاچي برگزار شده رخ نمي‌داده است؟ چرا قبلا در همين ورزشگاه يادگار امام تبريز با همين تعداد تماشاچي در سال‌هاي گذشته آنتن موبايل‌ها قطع نمي‌شد؟ تازه آن بازي‌ها در شرايطي انجام مي‌شد كه هنوز امكانات امروزي ارتباطات وارد سيستم خدمات‌دهي نشده و كيفيت خدمات بسي پائين‌تر از امروز بود. 

اين موضوع مهم، يعني قطع تلفن‌هاي همراه و اينترنت در ورزشگاه در آن دقايق بحراني و حساس ضلعي از پازل اتفاقات روز جمعه است كه نشان مي‌دهد احتمالا موضوع بردن جام به اصفهان چيزي فراتر از يك معادله فوتبالي بوده است. شايد اگر روزي مشخص شود چه كسي و يا چه كساني در آن روز تلفن‌هاي همراه، اينترنت و تلويزيون را در ورزشگاه تبريز قطع كردند بهتر بتوان گفت كه چرا برخي سرخوردگي و عصبانيت مردم آذربايجان را به شادي آنها ترجيح مي‌دهند.