روبرت نیمن، خبرنگار روزنامه هافینگتن پست پس از سفر به ایران در گزارشی به چیزهایی که در ایران دیده و شنیده است، پرداخت.

به گزارش روز نو به نقل از هافینگتن پست، وی در این باره می نویسد: موهبت دیدار از ایران را برای نخستین بار تجربه کردم، در ادامه به 13 چیزی که از ایران آموختم اشاره میکنم:

1. اگر در حال دیدن از دفتر کسی هستید و خواب آلود به نظر می آیید ممکن است که از شما بخواهند تا یک چرت بزنید، اگر شما پاسخ مثبت بدهید، یک مکان راحت برای چرت زدن به سرعت برای شما آماده خواهد شد. می خواهم بگویم که مطلقا هیچ کشوری وجود ندارد که بتوانید هرزمان که بخواهید در آن چرت میان روزی بزنید و به همین دلیل ایران نباید بمباران شود.

2. هر آمریکایی که اکنون خواستار یک استقبال قهرمانانه در ایران است باید حملات هوایی نظامی عربستان به یمن را با حملات اسرائیل علیه غزه مقایسه کند. هر آمریکایی که عربستان سعودی را مساوی با اسرائیل بداند از سوی همه گروه ها در تهران مورد استقبال قرار می گیرد.

3. برجی در میانه تهران است که از فراز آن هرکسی می تواند تمام شهر را ببیند، واو! کدام سمت شمال است؟ کوه هایی مملو از برف شمال تهران را به شما نشان می دهد.

4. اگر شما به بالای برج برسید، دختران مدرسه ای ایرانی ممکن است به انگلیسی به شما خوش آمد بگویند و سپس با لبخند و با دویدن از شما دور شوند. چرا که آنها فقط می خواستند شجاعت خود را به رخ بکشند.

5. راننده ها در تهران هیچ نگرانی از بابت اینکه دیگر راننده ها راه آنها را ببیندند، ندارند. دلیل آن هم این است که به نظر نمی رسد  عدم نزدیک شدن خودروها به یکدیگر و بستن راه  در فرهنگ رانندگی در تهران وجود داشته باشد. با این حال برخلاف رانندگان در قاهره، پایتخت مصر، رانندگان در تهران به نظر می رسد که به وجود چراغ قرمز معتقد هستند.

6. تاکسی های جی.پی.اس در تهران: رانندگان در تهران ترجیح می دهند به جای استفاده از جی.پی. اس همراه، خود از هر عابر پیاده ای در تهران راهنمایی بخواهند، حتی از کودکان و اگر لازم باشد این راهنمایی خواستن را چندین بار هم تکرار می کنند.

7.  تاکسی گرفتن از اصفهان تا تهران می تواند دوبرابر زمانی باشد که شما با اتوبوس بخواهید این مسیر را طی کنید.

8. جامعه یهودی در اصفهان وجود دارد. چه کسی می داند؟ ممکن است آن به این دلیل باشد که محلی های این شهر می گویند که «اصفهان نصف جهان است». من به همراه دوست فرانسویم حتی از یک کنیسه محلی در اصفهان نیز دیدن کردیم. دوستم فکر میکرد که بهترین سوغاتی که می تواند از آنجا تهیه کند یک تورات چاپ است؛ زنی که به نظر می رسید رئییس این کنیسه است در این باره گفت که آیا شما توران به زبان فرانسوی ندارید؟

9. اگر امام جمعه دانشگاه صنعتی اصفهان متوجه شود که شما یهودی  هستید ممکن است دو گونه شما را جلوی همه ببوسد، این واقعا بامزه است.

10. دانشجویان در دانشگاه صنعتی تبریز از اینکه در میانه کنفرانس دادن کسی از آنها سوالی بپرسد، خجالت زده نمی شوند. زمانی که مترجم به من گفت که دانشجویان معتقدند که من شبیه به جان کری صحبت می کنم، گفتم که گوش کنید من پیشتر از جان کری درگیر دیپلماسی با ایران بودم بنابراین این جان کری است که شبیه من است نه من شبیه به او. وقتی که این جمله را گفتم دانشجویان بدون اینکه منتظر ترجمه این جمله بمانند شروع به خندیدن کردند. 

11. یک توریست سخت کوش و مقاوم آمریکایی در حقیقت می تواند در بازار تهران می تواند هم تی شرتی با نوشته های فارسی پیدا کند هم انگلیسی.

12- زمانی ریچارد ویلیام مورفی،‌مشاور سابق وزارت خارجه آمریکا در امور خاور نزدیک و جنوب آسیا درباره تعامل ایران و آمریکا مصاحبه می کرد. او موافقت کرد که در پرس تی وی با من درباره نشست کمپ دیوید بین آمریکا و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس مناظره کند. هنگامی که مورفی ادعا کرد پادشاهان کشورهای حاشیه خلیج فارس هنوز از این مسئله ناراحت هستند که در زمان انقلاب ایران، رهبران ایرانی به پادشاهان عرب حاشیه خلیج فارس توهین کرده و آنها را کافر، بی لیاقت و فاسد خواندند. من در آن زمان اظهار داشتم، اتهام کفر مسئله ای نیست که آمریکا به آن توجه کند. اما درباره فاسد و بی لیاقت بودن اعراب چیزی است که شما در سراسر آمریکا و حتی در بین مقامات این کشور می توانید آن را بشنوید. وقتی او اظهار داشت که ایران به دنبال بی ثبات کردن منطقه است، من از او پرسیدم که آیا زمانی که مقامات دولت عراق و ایران در یک بیانیه مشترک گلایه می کنند که حمله عربستان به یمن نقض فاحش قوانین بشردوستانه بین الملل است، این مسئله می تواند نمونه ای از اقدامات بی ثبات کننده ایران به شمار آید.

13- نوشیدن کاپوچینو در فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره)،  آخرین نکته ای که در تهران توجه مرا جلب کرد،‌ هیچ وقت این کار را انجام ندهید. من فکر می کنم آنها هنوز دستور درست کردن کاپوچینو را نمی دانند. شما همان چای را بخورید که یک نوشیدنی خاص این منطقه است و آنها در زمینه درست کردن آن، صدها سال تجربه دارند. تلاش ایرانی ها برای غنی سازی اورانیوم در مقایسه با دمنوش های ایرانی هیچ به حساب می آید.