نزدیک‌شدن به سالروز ملی‌شدن صنعت نفت انگیزه‌ای شد تا حکیمی‌پور پیشنهاد نامگذاری خیابانی در تهران به نام مصدق را مطرح کند. به گفته او در تهران هیچ نقطه‌ای به نام دکتر مصدق که کمر استعمار را شکست وجود ندارد و این درست نیست. در این شهر به نام دکتر فاطمی که وزیر او بود خیابانی نامگذاری شده اما به نام دکتر مصدق جایی را نداریم.

به اعتقاد او نبود نامی از مصدق در تهران به دلیل نبود تعامل با مسائل است و به همین دلیل از رئیس کمیسیون نامگذاری شورای شهر درخواست کرد این موضوع را پیگیری کند چراکه نداشتن خیابانی به نام مصدق زیبنده نیست.

پیش از این هم بارها موضوع نامگذاری خیابان مصدق در تهران مطرح شده است. در سال‌های ابتدایی بعد از انقلاب نام مصدق بر پیشانی خیابان پهلوی نشست اما خیلی زود این نام به ولیعصر تغییر کرد و تا سال‌ها فراموش شد تا اینکه در شورای اول شهر تهران باز هم این موضوع مطرح شد. بر اساس طرح شورای اول قرار بود نام خیابان کاخ که خانه مصدق در آن قرار داشت به خیابان مصدق تغییر کند اما در نهایت این طرح هم به نتیجه‌ای نرسید.
شورای سوم شهر تهران هم تلاش کرد تا یکی از خیابان‌های تهران را به نام مصدق نامگذاری کند. در این شورا بعد از اینکه جمعی از فعالان حوزه رسانه پیشنهاد نامگذاری خیابان مصدق را به شورای شهر ارائه کردند چالش بزرگی در شورا ایجاد شد. فراکسیون اصلاح‌طلبان شورا سرسختانه معتقد بودند که این نامگذاری باید انجام شود.

پیشنهاد این نامگذاری به کمیته نامگذاری شورای شهر که آن زمان به ریاست معصومه آباد تشکیل جلسه می‌داد فرستاده شد. معصومه آباد بعدها اعلام کرد بررسی‌ها نشان داده «نامگذاری خیابانی به نام دکتر مصدق شرایط طرح در کمیته نامگذاری را ندارند چرا که آرا و افکار ایشان مورد تایید مقامات رسمی ایران نیست». مهدی چمران رئیس اصولگرای شورای شهر هم در نهایت با این جمله به موضوع خاتمه داد که «تمهدی عیین تکلیف در مورد نامگذاری چنین خیابانی فقط مربوط به شورا نمی‌شود».

این بار شورای چهارم شهر تهران با پیشنهاد حکیمی‌پور چالش نامگذاری خیابان مصدق را پیش رو دارد. هرچند همچنان بسیاری معتقدند برای این نامگذاری تنها تصمیم شورای شهر تهران کافی نیست و باید مراجع بالاتری درباره این موضوع نظر بدهند.