اختلاف احمدی‌نژاد با جبهه اصولگرایی از همان ماه‌های اول روی کار آمدن وی شروع شد. در سال 84 که اصولگرایان دور هم جمع می‌شدند تا به اجماع برسند، تنها کسی که با ائتلاف مخالفت می‌کرد، آقای احمدی‌نژاد بود. وی حاضر نبود زیرچتر اصولگرایان حضور داشته باشد درعین‌ حال بعضی نظرسنجی‌ها نشان می‌داد که احمدی‌نژاد رأی بالایی ندارد و جریان اصولگرا هم با مشکلاتی روبرو شدند که کاندیداهای آن‌ها با اقبال عمومی مواجه نبودند ولی در روزهای آخر چون آقای احمدی‌نژاد یک چهره کمتر شناخته ‌شده بود به ‌یکباره برخی گروه‌ها پشت سر وی قرار گرفتند و در روزهای آخر موازنه قدرت به هم خورد. می‌توان این‌ گونه تعبیر کرد که در سال 84 آقای احمدی‌نژاد به ‌نوعی خود را به اصولگرایان تحمیل کرد. در سال 88 هم هیچ کاندیدای اصولگرایی تمایل به حضور در انتخابات نداشت لذا مجدداً احمدی‌نژاد از سوی جریان اصولگرایی وارد صحنه انتخابات شد. در سال 88 ریش‌سفیدان اصولگرا اینگونه القا کردند که احمدی‌نژاد کار خود را ادامه بدهد؛ اما در طول دولتهای نهم و دهم به خاطر چهره‌ا‌ی که کنار وی حضور داشت اصولگرایان رفته‌رفته از احمدی‌نژاد ناامید شدند. همچنین اتفاقاتی که برای آقای لاریجانی در قم ایجاد شد نشان داد که جدایی احمدی‌نژاد از جریان اصولگرایی امری قطعی است. به همین جهت همواره اعتقاد داشتم که ورود احمدی‌نژاد به گردونه انتخابات تحت عنوان اصولگرایی به‌صورت قطعی غیرممکن و بعید است؛ و صحبت‌هایی که از ریش‌سفیدان جریان اصولگرایی در مورد وی شنیده می‌شود نشان می‌دهد که احمدی‌نژاد نمی‌تواند به‌عنوان کاندیدای اصولگرایی مطرح شود. آقای احمدی‌نژاد فاقد هرگونه تشکیلات است و به نظر نمی‌رسد که بتواند در صورت ورود ستادهای انتخاباتی را رهبری کند؛ در گذشته نیز نیروهای تحت کنترل وی تشکیلات منسجمی نداشتند و حمایت‌های برخی چهره‌های شاخص اصولگرا باعث شد رأی بیاورد و متأسفانه آقای احمدی‌نژاد خیال کرد که خود این آرا را به دست آورد. به همین دلیل تحلیل می‌شود که اگر اتفاقی پیش آید که طیف خاصی از اصولگرایان برای بازگشت به قدرت پشت احمدی‌نژاد قرار بگیرند قطعا وی حضور خواهد داشت و باقی اصولگرایان هم دیگر کاری نمی‌توانند انجام دهند ولی اگر غیر از این باشد و آقای احمدی‌نژاد بخواهد به‌عنوان یک کاندیدای معمولی وارد انتخابات شود بعید است که بتواند حمایت حامیان سابق را به خود جلب کند. البته اصولگرایان به طور قطع در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شرکت خواهند کرد ولی در انتخابات ریاست‌جمهوری بعید است که بتوانند روی یک نفر به توافق برسند البته توفیقشان در انتخابات ریاست جمهوری آینده به عملکرد آنها در انتخابات مجلس بستگی خواهد داشت و شرایط اردوگاه اصولگرایی نشان می‌دهد که آنها بعید است قابلیت رقابت با جریان اصلاح‌طلب را داشته باشند. 

* فعال سیاسی اصلاح‌طلب