عباس ملکی استاد دانشگاه صنعتی شریف در سخنانی در همایش دیپلماسی هسته‌ای، اظهار کرد: این دو اتفاق (توافق ژنو با قطعنامه 598) در شرایطی تقریباً شبیه به هم اتفاق افتاده است که می‌توان آن‌ها را با یکدیگر مقایسه کرد.

به گزارش روز نو، وی با بررسی این دو تحول در دو مقطع زمانی متفاوت از دیدگاه مردم ایران، تصریح کرد: در مورد قطعنامه 598 اکثریت با آن موافق بودند و درباره برنامه اقدام مشترک نیز بر اساس آخرین نظرسنجی‌ها 65 درصد موافق آن، 11 درصد مخالف، 9 درصد موافق و مخالف مشروط بودند و 13 درصد نظری نداشتند.

ملکی درباره تعداد مذاکره‌کنندگان و کارشناسان در ابعاد مختلف در هر دو قضیه، گفت: در قضیه قطعنامه 598، 66 نفر از طرف رهبری به طور کتبی مورد تقدیر قرار گرفتند. اما در رابطه با مذاکرات هسته‌ای و توافق ژنو فکر می‌کنم شش نفر بیشتر نیستند.

وی همچنین در رابطه با انعکاس رسانه‌ای این قضیه تصریح کرد: در زمان قطعنامه 598 خبرگزاری های غربی اغلب از ژنو، نیویورک یا بغداد اطلاع‌رسانی می‌کردند و رسانه‌های ایرانی اغلب از سوی مراکز دولتی حمایت می‌شدند که بسیار محدود بودند اما در حال حاضر خبرگزاری‌های مختلف در سطح جهان و نیز خبرگزاری‌ها و رسانه های داخلی در بحث هسته‌ای فعال هستند همچنین شبکه‌های اجتماعی در این بحث به طور جدی فعال هستند.

این استاد دانشگاه در رابطه با طرف‌های مذاکره در دو قضیه نیز اظهار کرد: در رابطه با قطعنامه 598 هیأتی از سازمان ملل، هیأت عراقی و هیأت ایرانی و برخی کشورهای منطقه بودند. اما امروز ایران در مقابل شش کشور بزرگ جهان و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار گرفته است.

این دیپلمات پیشین کشورمان که سابقه حضور در روند رسیدن به قطعنامه 598 را دارد، درباره تأیید مذاکرات از سوی مقام معظم رهبری گفت: در رابطه با قطعنامه 598 و مذاکرات مربوط به آن نیز حمایت رهبری و امام وجود داشت و الان هم این حمایت وجود دارد. همچنین در رابطه با حمایت نخبگان از قطعنامه 598 شاهد بودیم که اکثریت قریب به اتفاق از آن حمایت کردند و الان هم این حمایت از سوی نخبگان وجود دارد، اما با چندصدایی.

ملکی در رابطه با ضرورت مستندسازی تجربه‌های تاریخی و و دیپلماتیک سیاسی نیز اظهار کرد: در رابطه با روند مذاکرات مربوط به قطعنامه 598 از لحظه اول این تاریخ نگاری صورت گرفته است و حتی مسائلی که در خودروی مسئولان یا تلفنی میان طرفین بیان می‌شد، داخلی و خارجی ثبت می‌شدند و چند کتاب در این رابطه نوشته شده است و البته سند اصلی در اختیار وزارت خارجه است و امیدوارم مذاکرات هسته‌ای نیز به همین شکل و بهتر ثبت شود.

وی در عین حال یادآور شد: محرمانه بودن مسائل نباید باعث شود که با مردم درباره بسیاری از موضوعات مطرح در مذاکرات صحبت نکنند یا صحبت در مورد برخی مسائل را به بعد موکول کنیم.

ملکی همچنین مشارکت ایرانیان خارج از کشور در روند مذاکرات و موضوع هسته‌ای را مورد تاکید قرار داد و گفت: متأسفانه در این موضوع گسست تاریخی داریم و به نظر می‌آید در بحث هسته‌ای این گسست بیشتر است.

این استاد دانشگاه در پاسخ به پرسشی درباره کاهش قیمت نفت و تأثیر آن بر مذاکرات و تحولات سیاست خارجی ایران، گفت: بر اساس معیارهای موجود در اقتصاد نفت، پیش‌بینی می‌شود که این قیمت تا 70 دلار کاهش یابد که البته به عقیده من تا 60 دلار هم پایین می‌آید و اگر چنین اتفاقی روی دهد حدود 40 درصد از درآمدهای دولت ایران از بین می‌رود که این مسأله می‌تواند تأثیرات خاص خود را داشته باشد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: در مذاکرات هسته‌ای زمانی قدرت‌ها جلوی شما می‌نشینند که قوی باشید؛ بنابراین ضرورت دارد منابع قدرت خود را افزایش دهیم. ایران در مسائل ژئوپولتیک منطقه از توانایی ویژه‌ای برخودار است که می‌توان بر روی این موضوع متمرکز شد.