روايتي زيبا از شفاعت امام حسين(ع)
آيت اللّه حاج شيخ عبدالکريم حائري، موسس حوزه علميه قم ميگويد: هنگامي که در کربلا بودم، شبي در خواب ديدم که شخصي به من گفت: «کارهايت را انجام بده، سه روز ديگر خواهي مرد» پس از بيدار شدن گفتم، البته خواب است.
به گزارش روزنو، شايد تعبير نداشته باشد. روز سه شنبه و چهارشنبه به درس مشغول بودم و خواب از خاطرم رفت. روز پنجشنبه به باغ مرحوم سيدجواد رفتيم. آنجا لرز شديدي مرا گرفت. هر چه روانداز بود روي من انداختند، ولي من در ميان آتش تب ميسوختم. گفتم: «زودتر مرا به منزل برسانيد».
به ياد خواب سه شب پيش افتادم و نشانه هاي مرگ را در خود ديدم. ناگهان دو نفر بر من آشکار شدند و دو طرفم نشستند و گفتند: «اَجَل اين مرد رسيده است، مشغول قبض روح او شويم». در اين هنگام، با توجه عميق قلبي به امام حسين عليهالسلام متوسل شدم و گفتم: «اي حسين عزيز! دستم خالي است. زاد و توشهاي براي آخرت تهيه نکردهام».
در اين هنگام، با توجه عميق قلبي به امام حسين عليهالسلام متوسل شدم و گفتم: «اي حسين عزيز! دستم خالي است.زاد و توشه اي براي آخرت تهيه نکرده ام».
ناگهان شخصي نزد آن دو آمد و گفت: «سيدالشهدا فرمودند: شيخ عبدالکريم به ما توسل کرد و ما هم در پيشگاه خدا از او شفاعت کرديم که مرگش را به تأخير اندازد».
منبع: باشگاه خبرنگاران
