رئیس‌جمهور در یک سال گذشته اظهارات صریحی داشته و در بسیاری موارد مشکلات و مسائل را به خوبی با مردم در جریان گذاشته است. با اینکه گاهی برخی افراد معتقد بودند روحانی باید صریح‌تر موضع‌ می‌گرفت و برخی مواقع با صراحت بیشتری وارد می‌شد با این حال نباید از اهل سیاست انتظار صراحت کلام بیشتر داشت. به هر حال آقای روحانی یک دیپلمات است و دیپلمات‌ها عموما با ادبیاتی متفاوت از سیاستمداران صحبت می‌کنند. مردم توقع دارند یک رئیس جمهور متین و همه جانبه صحبت کند و حداقل در تعارضات داخلی جانب یک گروه را نگیرد. متاسفانه در سال‌های قبل شاهد بودیم در سفرهای استانی وقتی جمعیت زیادی از مردم خواسته‌ای را در مورد تقسیمات کشوری و مسائل مشابه از رئیس جمهور مطرح می‌کردند همانجا با این خواسته موافقت می‌شد در حالی که اجرای آن موجب نارضایتی مردم شهرهای اطراف می‌شد. با این حال در ادبیات آقای روحانی به نظر می‌رسد به مصالح مردم و کشور توجه بیشتری شده و انتظار جامعه هم از رئیس جمهور همین است که مسائل و مشکلات را بسنجد و در صدد رفع مشکلات برآید. از طرفی دیگر آقای روحانی در بعضی مسائل با صراحت لهجه وارد شدند و مسائلی را مطرح کردند که با استقبال مردم مواجه شد. طرح مسائلی نظیر «به بهشت فرستادن اجباری مردم» از نمونه این اظهارات صریح بود. گرچه حتی در این مورد نیز بسیاری معتقد بودند که رئیس‌جمهور نباید در مسائل سیاسی  خط‌شکن باشد و شیوه استاندارد و مطلوب استفاده از تمام ظرفیت کابینه و نیروهای حاضر در هیات دولت برای تبیین عقاید سیاسی کابینه است. تشریح سیاست‌های دولت صرفا بر عهده رئیس‌جمهور نیست و درست است که صحبت ایشان نفوذ و تاثیر بیشتری دارد اما برخی دوستان ایشان نیز لازم است بیشتر صحبت کنند و وظایف تقسیم شود و بار دفاع از کابینه میان اعضای آن تقسیم شود. مقامات سیاسی بسته به اطلاعاتی که درباره تحولات سیاسی دارند در موارد مختلف اظهارنظر می‌کنند اما نباید این سخن گفتن‌ها به گونه‌ای باشد که موجب تجری مخالفان سیاسی شود. مناسب نیست رئیس جمهور وارد بحث با افرادی شود که شأن پایینی دارند اما در مجموع رفتار کلامی ایشان جز برخی لغزش‌ها قابل قبول بوده و مردم ادبیات رئیس‌جمهور را پذیرفته‌اند.

*  فعال سیاسی اصلاح‌طلب