ورزش و هیجان جنسیت نمی شناسد. هیجان در ذات آدمی است و هر انسانی ، چه پسر باشد و چه دختر دوست دارد به نوعی هیجانات خود را تخلیه کند. در این میان هستند دخترانی که قدرت ریسک پذیری آنها به مراتب بالاتر است و اعتقادی به خطوط قرمز ساختگی ندارند. آنها هم دوست دارند تپش قلب شان در بالاترین حد خود باشد و نشان دهند در رانندگی چیزی از پسران کم ندارند. برای همین سراغ موتورسواری می روند.
منصوره سعیدی و مریم کردانی دو تن از دختران موتورکراس سوار ایرانی هستند که در گفتگو با خبرنگار سرویس زنان و دختران خبرگزاری برنا از دغدغه های خود گفتند.
بعضی پیست ها اجازه حضور ما را می دهند
منصوره سعیدی که خود را 39 ساله ، متاهل و دارای یک فرزند 16 ساله معرفی کرد در خصوص فعالیت موتورسواری اش گفت: من 1 سال است که به صورت جدی موتورکراس را آغاز کرده ام. در حال حاضر نیز تنها 30 نفر از دختران در این حرفه در کشور مشغول به فعالیت هستند. موتورسواری شرعاً و قانوناً برای خانم ها ممنوع است و فدراسیون نیز مجوز رسمی برای فعالیت ما نمی دهد. اما ما در برخی از پیست های موتور سواری مثل پیست موتورسواری شهران ، محمد شهر ، نسیم شهر و یا حتی شاهین شهر اصفهان امکان حضور داریم. در واقع هیئت های استانی به صورت غیر رسمی اجازه فعالیت به ما می دهند ولی هنوز هیچ مرجعی موتورسواری برای خانم ها را تایید نکرده است. مثلاً پیست موتورسواری استادیوم آزادی به دلیل اینکه بسیاری از فدارسیون ها در اطرافش قرار دارند اجازه حضور بانوان در آنجا را نمی دهد.
امیدوارم مسابقات موتورسواری برای زنان مجدداً فعال شود
وی با بیان اینکه تنها در سال 1388 برای یک بار مسابقات موتورسواری حوزه زنان در کشور برگزار شد اضافه کرد: از آن سال تاکنون بارها سعی شده مجدداً این مسابقات برگزار شود ولی این اتفاق نیفتاده است. از طرفی تلاش بر آن است که از در مهر ماه امسال بتوانند یک مسابقه برای بانوان برگزار کنند که اگر این اتفاق بیفتد بسیار خوشحال کننده خواهد بود.
سعیدی با بیان اینکه دوست دارد فعالیت های ورزشی حوزه بانوان آزادانه تر باشد تاکید کرد : به هر حال دختر هم دوست دارد به نحوی هیجانات خود را تخلیه کند و هیچ راهی بهتر از ورزش برای او پیدا نمی شود. ولی اگر در همین ورزش کردن نیز برای دختران محدودیت ایجاد کنیم هیجانات او تبدیل به افسردگی می شود.
دختران اگر بخواهند از پس هر کاری بر می آیند
وی خاطرنشان کرد: زنان ما باید خود را باور کنند و بدانند در هر زمینه ای اگر تلاش کنند می توانند به موفقیت برسند. امیدوارم هیچ دختری خود را در حصار زنانه محبوس نکند و بداند اگر کاری را بخواهد می تواند انجام دهد. باور کنیم که می شود کارها را جنسیتی دسته بندی نکرد و همانطور که آشپزی کردن مختص خانم ها نیست ، موتورسواری هم فقط برای آقایان نیست.
سعیدی در پایان گفت: همسرم علی رغم اینکه از لحاظ مالی در این راه من را حمایت کرد اما به هر حال حساسیت های خاص خود را دارد و نگران است. باید خانواده ها با ایمنی فضای موجود در پیست های موتورسواری آشنا شوند و این فرهنگ در اجتماع نهادینه شود که زن فقط برای خانه و آشپزخانه نیست. دختران می توانند با کمک پسران پا به پای آنان در جامعه حضوری فعال داشته باشند. قطعاً اگر این فرهنگ در کشورمان نهادینه شود افسردگی در میان دختران نیز به مراتب کاهش پیدا خواهد کرد.
بعد از 7 سال اصرار توانستم موتورسوار شوم
مریم کردانی دیگر موتورکراس سواری که با ما گفتگو کرد گفت: من 25 ساله و دارای کارشناسی گرافیک هستم و همینک فعالیت اصلی ام ساخت زیورآلات دست ساز است. از حدود یک سال پیش زیر نظر خانم نورا نراقی که در همان مسابقات سال 88 به مقام قهرمانی رسیده بود موتورسواری را آغاز کرده ام. ایشان کمک شایانی در اینکه من بتوانم به موتورسواری برسم داشتند.
وی ادامه داد: من برای موتورکراس سوار شدن سختی های زیادی کشیده ام. 7 سال بود که مدام اصرار می کردم می خواهم موتورسوار شوم ولی خانواده ام شدیداً مخالفت می کردند و اعتقاد داشتند موتور وسیله ای مردانه است. در صورتی که من این را قبول نداشتم ؛ همانطور که بهترین آشپزهای جهان مردان هستند زنان نیز می توانند بهترین موتورسوار های دنیا شوند. مگر در مالزی دختران سوار موتور می شوند چه اشکالی دارد؟ من حتی یک بار یواشکی خودم موتور خریدم و با آن رانندگی می کردم. در نهایت با آشنایی با خانم نراقی ایشان توانستند خانواده من را قانع کرده و در نهایت به آرزویم رسیدم.
به دختر بودنم افتخار می کنم
کردانی افزود: خیلی ها از بچگی به من می گفتند شبیه پسران هستم. حتی الان وقتی موتورسواری ام را می بینند می گویند "مثل مردها رانندگی می کنی". این حرف را اصلاً دوست ندارم. من دوست دارم به عنوان یک دختر موتورسوار شناخته شوم و همیشه هم به دختر بودنم افتخار می کنم.
با احترام به قانون دوست دارم به آرزویم برسم
وی با بیان اینکه نمی شود به موتورسواری در کشور به عنوان یک شغل نگاه کرد خاطرنشان کرد: من چندین بار به صورت غیرقانونی در شهر هم موتورسواری کردم ، حتی یک بار پلیس هم دنبالم کرد. اما بعد تصمیم گرفتم که به قانون احترام بگذارم و دیگر این کار را نکنم. از طرفی حالا که من توانسته ام در پیست رانندگی کنم دیگر نیازی به رانندگی در شهر ندارم.
کردانی در پایان گفت: موتورسواری حتی جزو 5 ورزش خطرناک نیز به حساب نمی آید. اتفاقاً ورزشی مثل اسکی خطراتش به مراتب بالاتر از موتورسواری است ؛ اما می بینیم که دختران به راحتی اسکی می کنند اما سراغ موتورسواری نمی روند. باید این آگاهی در میان خانواده ها بیشتر شود. قطعاً هر زنی می تواند با حمایت خانواده و یا همسر خود به بالاترین درجات آرزوهایش برسد.
منصوره سعیدی و مریم کردانی دو تن از دختران موتورکراس سوار ایرانی هستند که در گفتگو با خبرنگار سرویس زنان و دختران خبرگزاری برنا از دغدغه های خود گفتند.
بعضی پیست ها اجازه حضور ما را می دهند
منصوره سعیدی که خود را 39 ساله ، متاهل و دارای یک فرزند 16 ساله معرفی کرد در خصوص فعالیت موتورسواری اش گفت: من 1 سال است که به صورت جدی موتورکراس را آغاز کرده ام. در حال حاضر نیز تنها 30 نفر از دختران در این حرفه در کشور مشغول به فعالیت هستند. موتورسواری شرعاً و قانوناً برای خانم ها ممنوع است و فدراسیون نیز مجوز رسمی برای فعالیت ما نمی دهد. اما ما در برخی از پیست های موتور سواری مثل پیست موتورسواری شهران ، محمد شهر ، نسیم شهر و یا حتی شاهین شهر اصفهان امکان حضور داریم. در واقع هیئت های استانی به صورت غیر رسمی اجازه فعالیت به ما می دهند ولی هنوز هیچ مرجعی موتورسواری برای خانم ها را تایید نکرده است. مثلاً پیست موتورسواری استادیوم آزادی به دلیل اینکه بسیاری از فدارسیون ها در اطرافش قرار دارند اجازه حضور بانوان در آنجا را نمی دهد.
امیدوارم مسابقات موتورسواری برای زنان مجدداً فعال شود
وی با بیان اینکه تنها در سال 1388 برای یک بار مسابقات موتورسواری حوزه زنان در کشور برگزار شد اضافه کرد: از آن سال تاکنون بارها سعی شده مجدداً این مسابقات برگزار شود ولی این اتفاق نیفتاده است. از طرفی تلاش بر آن است که از در مهر ماه امسال بتوانند یک مسابقه برای بانوان برگزار کنند که اگر این اتفاق بیفتد بسیار خوشحال کننده خواهد بود.
سعیدی با بیان اینکه دوست دارد فعالیت های ورزشی حوزه بانوان آزادانه تر باشد تاکید کرد : به هر حال دختر هم دوست دارد به نحوی هیجانات خود را تخلیه کند و هیچ راهی بهتر از ورزش برای او پیدا نمی شود. ولی اگر در همین ورزش کردن نیز برای دختران محدودیت ایجاد کنیم هیجانات او تبدیل به افسردگی می شود.
دختران اگر بخواهند از پس هر کاری بر می آیند
وی خاطرنشان کرد: زنان ما باید خود را باور کنند و بدانند در هر زمینه ای اگر تلاش کنند می توانند به موفقیت برسند. امیدوارم هیچ دختری خود را در حصار زنانه محبوس نکند و بداند اگر کاری را بخواهد می تواند انجام دهد. باور کنیم که می شود کارها را جنسیتی دسته بندی نکرد و همانطور که آشپزی کردن مختص خانم ها نیست ، موتورسواری هم فقط برای آقایان نیست.
سعیدی در پایان گفت: همسرم علی رغم اینکه از لحاظ مالی در این راه من را حمایت کرد اما به هر حال حساسیت های خاص خود را دارد و نگران است. باید خانواده ها با ایمنی فضای موجود در پیست های موتورسواری آشنا شوند و این فرهنگ در اجتماع نهادینه شود که زن فقط برای خانه و آشپزخانه نیست. دختران می توانند با کمک پسران پا به پای آنان در جامعه حضوری فعال داشته باشند. قطعاً اگر این فرهنگ در کشورمان نهادینه شود افسردگی در میان دختران نیز به مراتب کاهش پیدا خواهد کرد.
بعد از 7 سال اصرار توانستم موتورسوار شوم
مریم کردانی دیگر موتورکراس سواری که با ما گفتگو کرد گفت: من 25 ساله و دارای کارشناسی گرافیک هستم و همینک فعالیت اصلی ام ساخت زیورآلات دست ساز است. از حدود یک سال پیش زیر نظر خانم نورا نراقی که در همان مسابقات سال 88 به مقام قهرمانی رسیده بود موتورسواری را آغاز کرده ام. ایشان کمک شایانی در اینکه من بتوانم به موتورسواری برسم داشتند.
وی ادامه داد: من برای موتورکراس سوار شدن سختی های زیادی کشیده ام. 7 سال بود که مدام اصرار می کردم می خواهم موتورسوار شوم ولی خانواده ام شدیداً مخالفت می کردند و اعتقاد داشتند موتور وسیله ای مردانه است. در صورتی که من این را قبول نداشتم ؛ همانطور که بهترین آشپزهای جهان مردان هستند زنان نیز می توانند بهترین موتورسوار های دنیا شوند. مگر در مالزی دختران سوار موتور می شوند چه اشکالی دارد؟ من حتی یک بار یواشکی خودم موتور خریدم و با آن رانندگی می کردم. در نهایت با آشنایی با خانم نراقی ایشان توانستند خانواده من را قانع کرده و در نهایت به آرزویم رسیدم.
به دختر بودنم افتخار می کنم
کردانی افزود: خیلی ها از بچگی به من می گفتند شبیه پسران هستم. حتی الان وقتی موتورسواری ام را می بینند می گویند "مثل مردها رانندگی می کنی". این حرف را اصلاً دوست ندارم. من دوست دارم به عنوان یک دختر موتورسوار شناخته شوم و همیشه هم به دختر بودنم افتخار می کنم.
با احترام به قانون دوست دارم به آرزویم برسم
وی با بیان اینکه نمی شود به موتورسواری در کشور به عنوان یک شغل نگاه کرد خاطرنشان کرد: من چندین بار به صورت غیرقانونی در شهر هم موتورسواری کردم ، حتی یک بار پلیس هم دنبالم کرد. اما بعد تصمیم گرفتم که به قانون احترام بگذارم و دیگر این کار را نکنم. از طرفی حالا که من توانسته ام در پیست رانندگی کنم دیگر نیازی به رانندگی در شهر ندارم.
کردانی در پایان گفت: موتورسواری حتی جزو 5 ورزش خطرناک نیز به حساب نمی آید. اتفاقاً ورزشی مثل اسکی خطراتش به مراتب بالاتر از موتورسواری است ؛ اما می بینیم که دختران به راحتی اسکی می کنند اما سراغ موتورسواری نمی روند. باید این آگاهی در میان خانواده ها بیشتر شود. قطعاً هر زنی می تواند با حمایت خانواده و یا همسر خود به بالاترین درجات آرزوهایش برسد.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
