فرجي‌دانا در اندازه‌هاي يك فرد آكادميك بزرگ همه مسائل را به‌خوبي مطرح كرد. وي بدون اينكه به حواشي بپردازد و بي‌آنكه مسائل فرعي را اصلي جلوه دهد به اصلي‌ترين مسائل مبتلابه علمي كشور كه بخش عمده‌يي از آنها در سوالات نمايندگان هم مطرح شده بود، پرداخت.

1- توسعه علمي يك امر فرآيندي است و اين امر به‌طور لحظه‌يي و زماني نه صعود مي‌يابد و نه سقوط پيدا مي‌كند. امري است كه در يك فرآيند زماني با زيرساخت‌هاي لازم شكل مي‌گيرد تا نهايتا در يك مسير پرشتاب حركت ‌كند. وي با بيان اين مطلب خيلي عالمانه مسير رشد و توسعه علمي را متذكر شد و تاكيد كرد كه در يك دوران كوتاه نه مي‌شود سرعت وسيعي به آن بخشيد و نه در حركت آن افتي ايجاد كرد.

2- بررسي واكاوانه و در عين حال تحليلي و آماري در ارتباط با فعاليت‌هاي فرهنگي دانشگاه‌ها يك كار مقايسه‌يي بسيار خوبي بود؛ كاري كه در آن آمار و ارقام درستي به جامعه ارائه شد. اينكه در مجموعه عظيم دانشگاهي چند هزار نشريه دانشجويي وجود داشته و چه نوع فعاليتي تاكنون انجام شده و نوع كنش فعاليت فرهنگي امروز چه تفاوتي با گذشته دارد. به جاي اينكه خود از گذشته نقد كند دو بيانيه نشريه دانشجويي در دو دانشگاه را كه نقد جدي از فعاليت‌هاي فرهنگي گذشته داشت، ارائه داد. نهايتا اعلام كرد كه در شرايط كنوني تلاش‌مان اين است كه با استفاده از ظرفيت موجود و ... جريانات مختلف و بانوعي رضايت نسبي كه در سطح دانشگاه‌ها ايجاد شده فعاليت‌هاي فرهنگي را توسعه دهيم.

3- نوع گزارش وي از بورسيه‌ها بسيار روشنگرانه بود. نقدي كه نماينده محترمي از او داشت به نظر مي‌رسيد كه دقت لازم را در نوع استدلالات نداشت. به نظر مي‌رسد كه فرار مغزها با آن نشاط و رضايت نسبي ايجاد شده در 9 ماه گذشته با كاهش روبه‌رو بوده است. فرجي‌دانا به خوبي ارائه كرد كه در همه كشورهاي دنيا امكانات و امتيازات علمي در اختيار نخبگان آن جامعه قرار مي‌گيرد. در دو دوره گذشته در واقع اين نوع تسهيلات با وجود آيين‌‌نامه و شاهد هستيم كه حتي به اين آيين نامه‌ها توجه نشده كه خود يكي از مهم‌ترين عوامل نااميدي نخبگان است.

4- در ارتباط با مديريت‌هاي به كار گرفته شده در دانشگاه‌ها و در خود وزارت بحث مهمي شكل گرفت. به اين اشاره شد كه در به‌كار‌گيري از نيروهاي اين وزارتخانه از يك فرآيند خردجمعي بهره برده شد كه منجر شده هم يك رضايت نسبي ايجاد شود و هم تلاش شده كه از ميان اعضاي علمي كه در دانشگاه‌ها هستند به بهترين آنها رجوع شود. معتقدم توسعه علمي كشور محقق نمي‌شود مگر با يك عزم ملي و وحدت همه اجزاي جامعه، و اگر اين مهم اتفاق نيفتد جامعه دچار آسيب‌ديدگي‌هاي شديدي خواهد شد. به هر حال گزارشات ارائه شده وزير علوم حكايت از طراز مطلوب علمي كشور دارد كه البته از يك دانشگاهي فرهيخته همين انتظار هم مي‌رفت. اين انتظار هم از نمايندگان مجلس مي‌رفت كه وقتي اين گزارشات از يك شخصيت دانشگاهي بيان شد، در عين حال كه در زمان اندكي توانسته پيوند‌هاي گسسته ميان بخش‌هاي توسعه‌يي كشور و وزارت علوم را كه از علل مفقوده توسعه پايدار است برقرار كند، توجه ‌كرده و جامعه را از فردي كه داراي سوابق ارزشي و اعتقادي بوده و همه وي را به عنوان انسان اخلاقي مي‌شناسند، محروم نمي‌كردند. آنچه كه جامعه ما به‌شدت نيازمند آن است. يك دانشگاهي توانمند در حوزه تخصصي خود و در عين حال فردي كه در حوزه مديريت علم از سوابق بسيار خوبي بهره‌مند بود. اكنون جاي تاسف است كه جامعه از فردي كه قطعا سياست‌ها و برنامه‌هاي او و همكارانش در وزارتخانه علوم مي‌توانست جهش علمي بلندي را در آينده نه چندان دور كشور ايجاد كند، بي‌نصيب ماند.