در جلسه علنی روز گذشته مجلس و در جریان استیضاح وزیر علوم دولت تدبیر و امید، نمایندگان به رضا فرجی‌دانا رای عدم اعتماد دادند تا آرامش به وجود آمده در فضای عمومی کشور یک بار دیگر از سوی یک جریان سیاسی مشخص تحت تاثیر قرار بگیرد. این جلسه استیضاح فارغ از آنکه چه نتیجه‌ای داشت دارای نکات جالب توجهی بود که نشان دهنده پایداری ادبیات نامطلوب 8 سال گذشته است. متاسفانه رفتار برخی نمایندگان در جریان استیضاح وزیر علوم یکبار دیگر به اذهان عمومی نشان داد که برخلاف کشورهای پیشرفته دنیا همچنان جریان‌هایی هستند که می‌خواهند در رقابت‌های سیاسی به هر قیمتی حتی عدول از اخلاق موفق شوند همچنان در صحنه بمانند. در حالی که می‌توان حفظ قدرت و پیروزی در رقابت‌ها را با رعایت اخلاق و موازین اخلاقی و شرع نیز به دست آورد کمااینکه چنین موفقیتی نیز نزد مردم ماندگاری بیشتری خواهد داشت. اینکه روز گذشته تعدادی از نمایندگان مکررا فیلم هایی پخش کردند تا به قولی دست به افشاگری علیه وزارت علوم بزنند کار نادرست و ناپسندی بود. افشاگری هرگز نمی‌تواند نتیجه مطلوبی در جامعه داشته باشد ولی اگر برخی نیز بر این اصل اگرچه ناهنجار تاکید دارند باید قبول کنند که طرف مقابل هم می‌تواند در پاسخ به آنان دست به افشاگری بزند ولی موضوعی که در صحن علنی روز گذشته اتفاق افتاد خارج از این مسائل بود. از یک طرف نمایندگان فیلم پخش کردند و از طرف دیگر تاکید بر آن داشتند اسناد پرونده تخلف 3 هزار بورسیه افشا شود که این یک رفتار تامل‌برانگیز بود. علاوه بر این، در یک استیضاح اخلاق و قانون حکم می کند تا اشتباهات شخص وزیر یا وزارتخانه در دوران ایشان مورد سوال قرار گیرد. اما آنچه محور سوالات بود و نمایندگان موافق استیضاح مطرح می‌کردند قریب به اتفاق متوجه عملکرد وزارتخانه در دولت‌های نهم و دهم بود. اینکه چرا در کشور فرار مغزها اتفاق می‌افتد و اینکه چرا جایگاه علمی ایران در چنین وضعیتی قرار گرفته است منحصر به یک سال گذشته نبود که بتوان از آن به ضعف مدیریتی وزیر علوم رسید. کما اینکه در طرح سوالات نمایندگان از وزرای دولت یازدهم سوالاتی را مطرح کردند تا به نوعی کوتاهی دولت گذشته را نزد افکار عمومی بر گردن دولت یازدهم بیندازند. افزون بر این، کار بدیعی که در ماجرای این استیضاح صورت گرفت تبلیغات گسترده علیه وزیر علوم نزد مردم و در رسانه‌های تندرو بود. در واقع سعی داشتند تا افکار عمومی را همراه خود و عیله دولت کنند که با شکست در این ماموریت تنها به فضای عمومی مجلس بسنده کردند و فضا را در مجلس به دلخواه خود درآوردند. نتیجه‌ای که پرواضح است در جامعه و نزد عموم مردم مورد استقبال نخواهد گرفت. استیضاح حق نمایندگان است. آنها حق دارند که دغدغه خودشان را دنبال کنند. نمایندگان حق دارند سوال کنند و تذکر دهند اما نباید این تذکرات جناحی و سیاسی باشد و جامعه را متضرر کند. استیضاح سیاسی آقای فرجی‌دانا ضربه و صدمه به دولت، کشور، مردم و دانشگاهیان بود. این زیبنده برخی نمایندگان نبود که با آیه قرآن سخنانشان را آغاز کنند ولی در صحن دست به چنین رفتارهایی بزنند. آنها نیز می‌توانستند مثل آقای وزیر مبادی آداب و اخلاق و قانون باشند.