در غیاب احزاب و سازمان‌های مردم‌نهاد قوی و متشکل در کشورمان و برخلاف بسیاری از کشورهای تولیدکننده علم دنیا، وزارتخانه علوم، تحقیقات و فناوری و اساتید و دانشجویان آن، قسمتی از بار سیاسی کشور را به دوش می‌کشند؛ موردی که هم‌اکنون نیز بسیاری از کارشناسان موافق یا مخالف استیضاح را بر آن داشته تا به جناحی‌بودن استیضاح وزیر علوم، تحقیقات و فناوری اذعان کنند. برخلاف نظر استیضاح‌کنندگان محترم که دلایل استیضاح را در چهار بند بیان کرده‌اند و برخلاف تصور عموم از وضعیت دانشگا‌ه‌ها، مشکل اصلی وزارت علوم و دانشگاه‌ها را، نه مجوز صادرشده برای یک نشریه و نه تغییر شیوه گزینش روسای دانشگاه و نه حتی مشکل بورسیه‌های داده‌شده در دولت قبلی است گو اینکه مورد اخیر (بورسیه‌ها) از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. دغدغه‌های مهم بدنه اصلی دانشگاه‌ها را باید در پنج‌مورد ذیل بررسی کرد؛ مواردی که با وجود حضور در دولت‌های سازندگی و اصلاحات، در دو دولت نهم‌ودهم تشدید شده بودند:

1- رشد بی‌رویه کمی مراکز آموزش عالی اعم از انواع دولتی و آزاد

2- پایین‌بودن کیفیت آموزشی و پژوهشی در بسیاری از دانشگاه‌های کشور به‌ویژه در بخش تحصیلات تکمیلی

3- هماهنگ‌نبودن دانش و بینش دانش‌آموختگان رشته‌های مختلف با بازار کار و عدم توانایی آنان در حل مشکلات دامنگیر جامعه

4- نبود امکانات و بودجه کافی برای انجام امور پژوهشی

5- مشکلات معیشتی اساتید دانشگاه به‌ویژه اساتید جوان که مستقیم و غیرمستقیم بر بسیاری از عوامل قبلی تاثیرگذار است.

با نگاهی به دغدغه‌های نمایندگان محترم استیضاح‌کننده حتی اثری از موارد پنجگانه بالا وجود ندارد! علت را البته باید در عدم شناخت واقعی برخی از مسوولان از جمله بخشی از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی از دانشگاه‌های کشور دانست. ناگفته پیداست مسوولانی که به هرترتیب مدارک خود را از دانشگاه‌های مختلف داخلی گرفته‌اند اما با توجه به مسوولیت‌شان اغلب به صورت ناپیوسته و ایزوله با دانشگاه در تماس بوده‌اند، احتمالا بر همه مسایل دانشگاه‌ها اشراف نداشته‌اند. با وجود آنکه آقای دکتر «فرجی‌دانا» به‌عنوان یکی از آخرین وزرای دولت‌یازدهم به کابینه دکتر «حسن روحانی» راه یافت و اکنون به‌عنوان اولین وزیری است که قرار است استیضاح شود و همین مساله فرصت خدمت را برای ایشان نسبت به دیگر وزرا محدود کرده است.

اما با اشراف خوبی که بر مسایل دانشگاه‌ها داشته‌اند، اولین قدم‌ها را برای استقلال دانشگاه‌ها برداشته‌اند. جالب آنکه همین مساله در یکی از محورهای استیضاح‌کنندگان محترم به‌عنوان ایراد آمده است. استقلال دانشگاه‌ها در چارچوب قانون، اساس بسیاری از موفقیت‌های وزارتخانه‌ای است که نباید با آن سیاسی برخورد کرد. به علاوه قراینی در دست است که دانشگاه‌ها متناسب با امکانات و استادان خود تعداد دانشجویان ورودی دوره‌های تحصیلات تکمیلی را تعدیل می‌کنند که این مساله می‌تواند نویدبخش بالارفتن کیفیت آموزشی و پژوهشی دانشگاه‌ها باشد.«فرجی‌دانا» که مراتب علمی و دانشگاهی خود را به‌تدریج و با موفقیت پشت‌سر گذاشته‌اند در فرصتی که در برابر نمایندگان و ملت ایران پیدا خواهند کرد، می‌توانند بدون واردشدن به مسایل حاشیه‌ای، به بیان دغدغه‌های واقعی وزارتخانه‌ای بپردازند که نخبگان اکنون و آینده کشور را در دل خود جای داده است. از سوی دیگر انتظار می‌رود با موفقیت وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در خانه ملت، شرایطی برای ایشان فراهم شود تا با آرامش بیشتری به برنامه‌های قانونی خود در جهت رسیدن به اهداف بالادستی نظام بپردازند.