بالاخره يك نفر در دولت پيشقدم شد تا از مشكلات بگويد. از آنچه تحويل گرفتهاند بگويند تا شايد دلواپسان اين روزها كمي هم دلواپس سالهاي قبل شوند كه با حمايتهاي همهجانبهشان از دولت سابق اين مشكلات را پديد آوردهاند.
يك نفر گفت تا شايد فراموش نشود كه دولت يازدهم كليد چه ملكي را از دولت دهم تحويل گرفته است؛ ملكي كه بسياري آن را مخروبهيي ميخواندند كه نيازمند آواربرداري است به ديدگاه محمد شريعتمداري، معاون اجرايي رييسجمهور شرايطي عجيب و غريب دارد كه براي حل آنها همزمانهاي عجيب و غريب نياز است. چندي پيش و در نخستين سفر رييسجمهور به استان خوزستان محمد شريعتمداري از مصوبات غيركارشناسي دولت سابق گفت كه اجرا و عملياتي كردن هر كدام از آنها نزديك به 16 سال زمان ميبرد. اينبار و با يك فاصله چندماهه شريعتمداري آمار جديدتري داده است؛ آماري كه بدون شك در نتيجه سفرهاي بعدي رييسجمهور و جلو رفتن كار دولت به دست آمده است. شريعتمداري اينبار گفته است كه تكميل برخي مصوبات سفرهاي استاني دولتهاي نهم و دهم در استانهاي مختلف كشور حدود 22 سال زمان نياز دارد؛ مصوباتي كه از همان ابتداي تصويب شدنشان صداي بسياري از منتقدان را درآورد اما حاميان دولت سابق كه اين روزها به عنوان «دلواپس» فعاليت ميكنند معتقد بودند اين مصوبات نه تنها قابليت اجرا دارد بلكه نقطه عطف دولت احمدينژاد است. اين روزها اما ديگر خبري از نقطه عطف دولت احمدينژاد نيست جز مصوباتي كه خاك ميخورند، عدهيي را اميدوار كردند اما خبري از اعتبار لازم براي عملياتي شدن آنها نيست. شريعتمداري اما روز گذشته از مشكلات ديگر دولت نيز گفت. به گزارش ايرنا، محمد شريعتمداري در ديدار با نماينده ولي فقيه در چهارمحال وبختياري و امام جمعه شهركرد از جنس مشكلات دولت يازدهم نيز گفت و در توضيح اين موضوع گفت: جنس مشكلات دولت تدبير و اميد با مشكلات ديگر دولتهاي نظام جمهوري اسلامي تفاوت فراواني دارد. وي اضافه كرد: دولت يازدهم درشرايطي كشور را تحويل گرفت كه تحريمهاي ناجوانمردانه دشمن به اوج خود رسيده بود و كشور با تورم و ركود مواجه بود. شريعتمداري تصريح كرد: پروژههاي عمراني نيمه تمام فراوان از دولت پيشين باقي مانده كه دولت يازدهم با آن مواجه است به گونهيي كه در صورت اختصاص همه بودجه عمراني برخي استانها، تكميل برخي طرحها بيش از دو دهه زمان نياز دارد. معاون اجرايي رييسجمهور اما از تحريمها هم گفت، همان چيزي كه در دولت سابق كاغذپارههاي بياثر خوانده ميشد. وي در اين مورد تاكيد كرد: تحريمهاي دشمن اگرچه اعتماد ملي و خودباوري را در بسياري از موارد در كشور تقويت كرد اما برخي سرمايهگذاران نيز براي سرمايهگذاري در طرحهاي عمراني و زيربنايي با ترديد مواجه شدند. وي افزايش مشاركت بخش خصوصي به معناي واقعي در آباداني و توسعه كشور را از برنامههاي اصولي دولت تدبير و اميد خواند. همچنين نماينده ولي فقيه در چهارمحال وبختياري و امام جمعه شهركرد نيز در اين ديدار با قدرداني از اقدامات دولت براي حل مشكلات اقتصادي، گفت: نگاه جامع و همهجانبه دولت به حل مشكلات قابل ستايش است. حجتالاسلام والمسلمين محمدعلي نكونام با بيان اينكه روند حركت دولت، مثبت و در راستاي حل مشكلات است، گفت: دولت از ورود به مسائلي كه باعث گم شدن كارهاي كشور در جنجالهاي سياسي ميشود، بپرهيزد. وي حركت رو به جلو همراه با آرامش و ثبات در سياستها و برنامهها را عين اعتدال خواند و افزود: اميد است با برنامههاي دولت تدبير و اميد، مشكلات كشور رفع شود.
سفرهايي با مصوبات نيمهتمام
سفرهاي استاني دولت سابق در كنار همه مزايايي كه داشت از همان ابتدا مورد ايراد منتقدان قرار گرفت. نامشخص بودن محل بودجه اين سفرها، هزينهكردهاي فراوان، ايراد به شكل استقبال از احمدينژاد و طرح مصوبات بدون پشتوانه كارشناسي نخستين ايراد اين سفرها بود. هنوز مصوبات دور اول سفرها اجرايي نشده بودند كه شمار تعداد سفرهاي دولت به هر استان به چهار دوره رسيد. با اين وجود در هر يك از دورهها بازهم مصوبات پر سر و صدا و ناگهاني مصوب ميشد تا آب و تاب سفرهاي احمدينژاد گرفته نشود. حالا دولت روحاني مانده است با يك ميراث 22 ساله؛ ميراثي نه از جنبه قدمت كه از جنبه زحمت. نه تنها دولت روحاني كه هشت دولت بايد سرگرم تامين اعتبار و اجراي مصوباتي باشند كه روزي محمود احمدينژاد در شور و حال ناگهانياش در ميان جمعيت منتظر مصوبشان كرده است؛ مصوباتي كه حتي جابهجاييهاي غيرقانوني از محل بودجههاي عمراني نيز نتوانست پاسخگوي تكميل آنها باشد.
اطلاعرساني دولت ادامه پيدا ميكند؟
مدتهاست كه كارشناسان به دولت و اعضاي آن توصيه ميكنند كه براي بهبود شرايط در مقابل دلواپساني كه منتقد سرسخت دولت هستند از حقايق بگويد. از شرايطي بگويد كه كشور را از دولت سابق تحويل گرفت و مشكلات ريز و درشتي كه بايد در ابتداي امر با آنها دست و پنجه نرم كند. اين روند را ابتدا شخص رييسجمهور در زمان ارائه گزارش عملكرد 100 روزه خود شروع كرد و تنها بخشهاي مختصري از مشكلات را گفت اما دلواپسان همان بخشهاي كوچك را هم دوام نياوردند و همين گزارش تبديل به بهانهيي براي حملات ريز و درشت به دولت شد. حالا بايد ديد روند اطلاعرساني دولتيها از شرايطي كه كشور را تحويل گرفتهاند ادامه پيدا ميكند يا خير؟ بايد ديد كه اين روند سكوت دلواپسان را به دنبال دارد يا حملات بيشتر آنان به دولت را؟