پیروی از هوس و نبود خویشتنداری نه‌تنها زندگی میلاد بلکه زندگی خانواده همسرش را هم به آتش ‌کشید.

ثقوری، نماینده دادستان تهران که در این پرونده از کیفرخواست دفاع کرده است، می گوید: «متهم مردی چهل ساله به نام میلاد است که مرداد سال 91 به عنوان مهمان به خانه خواهرهمسرش رفت و زن جوان را به زور مورد تعرض قرار داد و سپس او را به قتل رساند و مرتکب جرم جنایت بر میت نیز شد.»

نماینده دادستان تهران می گوید: «متهم برای از بین بردن آثار جرمی که مرتکب شده بود، با چاقو چند ضربه به بدن زن جوان وارد کرد و سپس تلفن خانه او را نیز به سرقت برد. تحقیقات از همسایه های زن جوان نشان می دهد او زنی بسیار مهربان و عفیف و به زندگی اش پایبند بود و روز حادثه مقتول روزه دار بود. این زن در را روی میلاد باز کرد، چون طرف مقابل شوهرخواهرش بود و به او اعتماد داشت. میلاد بلافاصله بعد از بازداشت اتهام قتل را به عهده گرفت و جزئیات آن را فاش کرد.»

نماینده دادستان تهران درباره ادعای متهم در مرحله ای از تحقیقات مبنی بر این که قبل از قتل با خواهرزنش رابطه داشت، می گوید: متهم در این باره صحبت هایی کرده بود، اما بعد خودش این ادعا را پس گرفت و گفت فکر می کرد این حرف ها می تواند مجازاتش را کم کند. ضمن این که تحقیقات ما درباره مقتول نشان می دهد او هیچ رابطه مشکوکی نداشته و با شوهرش نیز رابطه خوب، سالم و معمولی داشت. بنابراین ادعای متهم به هیچ عنوان ثابت نشده است.

نماینده دادستان ادامه می دهد: برای میلاد به اتهام قتل عمدی، جنایت بر میت، سرقت و تعرض درخواست مجازات شده است که البته در مورد تجاوز دادگاه راسا ورود کرده و تحقیق می کند. اولیای دم نیز هم در مرحله دادسرا و هم در دادگاه برای متهم درخواست مجازات کرده اند. مدارکی که در این زمینه به دادگاه ارائه شده، کامل است و از نظر دادسرا میلاد باید مجازات شود.

پدر زن جوان می گوید: کاری که دامادش کرده، قابل گذشت نیست. هیچ وقت فکر نمی کردم او دست به این کار زده باشد.

او درباره روز حادثه می گوید: یکی از همسایه های دخترم او را پیدا کرده بود. وقتی با آن زن صحبت کردم، گفت اول متوجه درگیری در خانه دخترم شد، فکر کرد به هر حال بین هر زن و شوهری اختلاف ایجاد می شود به همین دلیل هم دخالت نکرد، اما بعد از جملاتی که دخترم به زبان آورد، فهمید درگیری زن وشوهری نیست.

او گفت صدای دخترم را شنیده که فریاد می زده میلاد تو را به خدا رهایم کن. طبق گفته همسایه، درگیری شدیدی در خانه دخترم رخ داد و بعد که صداها قطع شد، او به سمت خانه دخترم رفت و جسد غرق در خون او را دید.

پدر مقتول ادامه می دهد: اگر درگیری به دلیل یک اختلاف بود و دخترم در این میان کشته می شد رضایت می دادم، اما میلاد او را مورد تجاوز قرار داده است. او را نمی بخشم و تا زمانی که اعدام شود پیگیر پرونده خواهم بود. خودم از نوه ام نگهداری می کنم، اما میلاد را به سزای اعمالش می رسانم.

میلاد اتهام تجاوز و قتل را قبول دارد. او می گوید: هرچه در مرحله دادسرا گفتم، درست است. من اشتباه بزرگی کردم و درخواست بخشش دارم. فقط می خواهم خانواده مقتول مرا ببخشند. او درباره خواهر همسرش می گوید: زن بسیار خوب و زیبایی بود. شوهرش را هم دوست داشت. من هیچ وقت از او موردی ندیدم، شاید همین خوب بودن زیادش هم باعث شد نسبت به او احساسی پیدا کنم.

او درباره روز حادثه توضیح می دهد: مقابل خانه اش رفتم. در زدم کسی باز نکرد می دانستم در خانه است. معمولا وقتی شوهرش از خانه خارج می شد، او جایی نمی رفت. ماه رمضان بود و فکر کردم شاید خواب باشد با گوشی تلفن همراهم زنگ زدم و او تلفن را جواب داد. گفتم پشت در هستم در را باز کرد و من وارد شدم.

او روزه بود من روزه نبودم با این حال برایم میوه و چای آورد. حال روحی ام خیلی بد بود. مرتب به رابطه با او فکر می کردم نمی دانم چرا این طوری شده بودم. اولین بار بود که چنین حسی داشتم. وقتی به سمتش رفتم، مقاومت کرد نمی خواست اجازه دهد من به او نزدیک شوم درگیر شدیم و بعد... .

میلاد وقتی به اینجا می رسد، گریه می کند و می گوید نمی خواست دست به قتل بزند: ترسیدم. خیلی وحشت کرده بودم و نمی دانستم حالا که دست به چنین عملی زدم، چطور لکه ننگ را پاک کنم. به این فکر می کردم که اگر خواهرزنم به کسی در این باره چیزی بگوید یا شکایتی بکند، من باید چه کنم. تصمیم گرفتم او را بکشم. خفه اش کردم اصلا حالت عادی نداشتم انگار متوجه نبودم دارم چه می کنم و چه بلایی سر زندگی خودم و زن بیچاره می آورم. بعد از آن با چاقو چند ضربه به او زدم.

میلاد دختر کوچکی دارد که مدت هاست او را ندیده است.

متهم می گوید:دلم برایش تنگ شده البته خودم هم خیلی دوست ندارم ببینمش چون نمی دانم اگراز من پرسید چرا در زندان هستم، چه باید بگویم. همسرم هم نمی خواهد مرا ببیند. حق هم دارد واقعا شرمنده هستم.

متهم درباره این که چرا دست به سرقت زد، می گوید: قصدم سرقت نبود و همه متوجه این موضوع شده اند. فقط می خواستم کسی متوجه نشود که من به مقتول تلفن کرده ام و آخرین نفری که با خواهرزنم تماس گرفته، من بودم. کاری که کردم، آنقدر بد بود که می خواستم هرطور شده آن را پاک کنم.

فکر می کردم با دروغ و نیرنگ می توانم این کار را بکنم، اما نشد به همین دلیل هم دروغ گفتم که خواهرزنم از قبل با من رابطه داشت. واقعیت این است که او زن پاکدامنی بود و من اسیر هوا و هوس شدم و دست به چنین رفتار زشتی زدم.

 میلاد بخوبی می داند تنها مقصر این ماجرا، خود اوست. وقتی از او درباره رابطه اش با همسرش پرسیده می شود، می گوید: همسرم زن خوبی بود. ما اختلافی با هم نداشتیم و همه چیز خیلی خوب بود او در این ماجرا اصلا مقصر نیست. من اشتباه کردم و قبول دارم کار خیلی بدی کردم. تنها خواسته ام از اولیای دم این است که مرا حلال کنند و رضایت دهند. از آنها درخواست دارم به خاطر دخترم مرا ببخشند.