هواداران آرسنال بالاخره به چیزی که از مدت‌ها قبل انتظارش را داشتند رسیدند: اونای امری اخراج شد. سرمربی سابق تیم‌های سویا و پاری‌سن‌ژرمن که بعد از اخراجش از پی‌اس‌جی، جانشین آرسن ونگر در آرسنال شد برخلاف پیرمرد فرانسوی، عمر مربیگری بسیار کوتاهی در آرسنال داشت و تقریباً یک سال و نیم بعد از شروع فعالیتش توسط مدیریت باشگاه کنار گذاشته شد. حالا فعلاً لیونبرگ به صورت موقت ابتکار عمل را در باشگاه به دست گرفته ولی به نظر می‌رسد گزینه‌های جذابی روی میز مدیریت آرسنال برای نشستن دائمی روی نیمکت این تیم قرار دارند.

مائوریسیو پوچتینو
اینکه هدایت تاتنهام را به‌عهده داشته باشی و حالا بخواهی سرمربی تیم رقیب آرسنال شوی، خودش شروع دعوا و مجادله بین هواداران دو تیم است. پوچتینو تا همین دو، سه هفته پیش یکی از منفورترین مربی‌ها برای هواداران آرسنال بود ولی او اگر همان کاری که در تیم همسایه انجام داد را در آرسنال هم انجام دهد خیلی زود توسط هواداران آرسنال بخشیده می‌شود. پوچتینو از زمان برکناری اش از تاتنهام فعلاً بدون تیم مانده و با توجه به حضور چندساله اش در لیگ برتر انگلیس و البته شناخت ویژه از تیم‌های لندنی گزینه ایده‌آلی برای هدایت توپچی‌هاست. با این حال دوباره همان مشکل اولیه وجود دارد: کسی که در تاتنهام بوده خیلی سخت است در آرسنال سروکله اش پیدا شود. ضمن اینکه همین حالا هم شایعات زیادی به راه افتاده که «پوچ» به زودی هدایت بایرن‌مونیخ را به عهده می‌گیرد.

پاتریک ویرا
درست است که ابتدای این فصل در نیس نتوانسته آن‌طور که باید و شاید هنرش را نشان دهد ولی همه می‌دانند نیمی از مشکلات به وجود آمده برای این باشگاه به دلیل اشکالات مدیریتی در ابتدای فصل بود. پاتریک حالا خیلی زود توانسته خودش را به عنوان یکی از سرمربیان جوان و آینده‌دار در فوتبال اروپا جا بیندازد. برتری‌ای که او دارد این است که خودش یکی از اسطوره‌های باشگاه آرسنال محسوب می‌شود و می‌تواند روحیه جنگندگی که از این تیم پر کشیده را دوباره به باشگاه تزریق کند. سبک تهاجمی و میل به فوتبال هجومی هم دیگر چیزی است که می‌تواند هواداران آرسنال را از حضور کاپیتان سابق‌شان روی نیمکت سرمربیگری خوشحال کند. او استایل لازم برای نشستن روی نیمکت این تیم را دارد.

لوران بلان
هر بار هر مربی از یک باشگاه بزرگ اخراج می‌شود، لوران بلان گزینه هدایت آن تیم می‌شود. حالا این موضوع درباره آرسنال هم صدق می‌کند و بلان یکی از جانشینان احتمالی اونای امری در این باشگاه لندنی است حتی اگر مثل تمام دفعاتی که نامش مطرح می‌شود، دوباره انتخاب نشود. بلان البته شاخصه‌های لازم برای نشستن روی نیمکت آرسنال را دارد. او کیفیت مربیگری اش را در پاری‌سن‌ژرمن و البته تیم ملی فرانسه نشان داده و آنقدر فوتبال چشم‌نوازی به نمایش گذاشته که مسئولان باشگاه آرسنال را متقاعد کند. از این گذشته او شناخت لازم از لیگ برتر را هم دارد و به خوبی هم به زبان انگلیسی صحبت می‌کند. در واقع همان فاکتور‌هایی که توپچی‌ها برای سرمربی آینده‌شان در نظر دارند.

استیون جرارد
شاید عجیب به نظر برسد ولی همین حالا رسانه‌های انگلیسی از استیون جرارد به عنوان یکی از جدی‌ترین گزینه‌های سرمربیگری در آرسنال حرف می‌زنند. استیون، کاپیتان سابق لیورپول، از زمانی که وارد چرخه مربیگری شده دلِ خیلی‌ها را برده است. او با نشستن روی نیمکت تیم اسکاتلندی گلاسکو، آمار خیره‌کننده‌ای رقم زده است. در واقع جرارد ۸۸ بار هدایت این باشگاه اسکاتلندی را تا به اینجا به عهده داشته و در این مدت میانگین ۲/۰۷ امتیاز از هر بازی را به دست آورده است. شاید بعد از حضور موفق لمپارد در لیگ برتر انگلیس، این‌بار شرایط مهیا باشد تا یکی دیگر از کاپیتان‌های بزرگ انگلیسی به این لیگ در قامت مربی برگردد.

ماسیمیلیانو آلگری
از زمانی که ماسیمیلیانو آلگری و یوونتوس با هم قطع همکاری کرده‌اند بار‌ها اسم این مربی ایتالیایی به عنوان گزینه تیم‌های بزرگ اروپایی مطرح شده است. در واقع ماسیمو حالا هم یکی از گزینه‌های اصلی باشگاه لندنی آرسنال است. او در سری A ایتالیا کارنامه بسیار درخشانی داشته و در آخرین فتوحاتش توانسته یووه را ۵ سال متوالی قهرمان لیگ کند. او حالا می‌تواند از همین آرسنال شروع و اولین تجربه مربیگری اش خارج از ایتالیا را هم لمس کند. ضمن اینکه در مقایسه با دیگر تیم‌هایی که او را زیر نظر دارند، مثل رئال‌مادرید و پاری‌سن‌ژرمن، آلگری می‌تواند با خیال راحت‌تری آرسنال را انتخاب کند، چون دست‌کم می‌داند عمر مربیگری اش در این باشگاه دوام بیشتری خواهد داشت.

فردی لیونبرگ
فردی همین حالا روی نیمکت قرار گرفته و قرار است به‌عنوان سرمربی موقت هدایت این تیم را به عهده داشته باشد. او که پیش‌تر خودش در آرسنال بازی کرده حالا می‌تواند از حالت موقت خارج و به‌عنوان سرمربی دائمی به کارش ادامه دهد. تجربه حضور اوله‌گنار سولشائر در منچستریونایتد هم می‌تواند کمکش کند. سولشائر هم به‌عنوان سرمربی موقت روی نیمکت تیم قدیمی خودش نشست ولی با چند نتیجه خوب توانست برای خودش قراردادی دائمی دست و پا کند. اگر فردی هم همان‌قدر زیرک باشد، آرسنال شاید در کوتاه‌مدت نیازی به مربی دیگری نداشته باشد.

میکل آرتتا
این یکی هم دیگر گزینه جذابی است که آرسنال دارد. خود آرتتا از سال ۲۰۱۱ تا اواخر دوران بازی اش در سال ۲۰۱۶ برای آرسنال بازی می‌کرد. درست است که تا الان هیچ‌وقت به تنهایی هدایت تیم را نداشته و در این مدت دستیار مربی بوده ولی می‌تواند با همین آرسنال شروع خوبی داشته باشد. بازیکن سابق پی‌اس‌جی این روز‌ها دستیار سرشناس مربی سرشناس‌تر یعنی پپ گواردیولا، یکی از بهترین مربیان دنیا است. ارتتا در این چند سال همکاری اش با گواردیولا شناخت خوبی از شیوه‌های تمرینی و تاکتیکی این سرمربی به دست آورده و می‌تواند با انتقال این دانش به آرسنالی‌ها، نوید ظهور یک تیم جذاب دیگر در لیگ برتر انگلیس را دهد.

اریک تن‌هاخ
با در نظر گرفتن سبک بازی تهاجمی آرسنال که از قدیم در رأس کار بوده و این سبک در سال‌های اخیر از بین رفته، بهترین مربی‌ای که می‌تواند آرسنال را به سنت دیرینه اش پیوند دهد همین اریک تن هاخ هلندی است. او با آژاکس آمستردام به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا رسیده و در زمره مربیان نسل جدیدی است که با سبک بازی اش برای همه باشگاه‌های بزرگ دنیا دلبری می‌کند. مشکلی که در این بین وجود دارد این است که تن هاخ پیشنهاد تیم‌های زیادی در اروپا را رد کرده و خیلی بعید نیست اگر پیشنهاد مربیگری در آرسنال هم چندان برایش دلنشین نباشد.