برکناری جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا، قابل پیش بینی بود؛ اما دونالد ترامپ با انتخاب زمان بندی و شیوه برکناری بولتون، واشنگتن را غافلگیر کرد. فکر برکناری بولتون از ماهها پیش در سر ترامپ بود؛ درست زمانی که اختلافات بین این دو در جریان نشست بین ترامپ و رهبر کره شمالی در سنگاپور، روشن شد.

 
ویكتور شلهوب در العربی الجدید نوشت: برکناری جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا، قابل پیش بینی بود؛ اما دونالد ترامپ با انتخاب زمان بندی و شیوه برکناری بولتون، واشنگتن را غافلگیر کرد. فکر برکناری بولتون از ماهها پیش در سر ترامپ بود؛ درست زمانی که اختلافات بین این دو در جریان نشست بین ترامپ و رهبر کره شمالی در سنگاپور، روشن شد. در ادامه، اختلاف نظر بین بولتون و ترامپ، با اجرای تحریمهای اخیر کنگره علیه مسکو، شدت یافت و با عقب نشینی رئیس جمهور آمریکا از وارد آوردن ضربه ای به ایران به دنبال ساقط شدن پهپاد آمریکایی در تنگه هرمز، به اوج خود رسید.
 
به گزارش  روز نو ؛ در ادامه این مطلب آمده است: از آن زمان، کاخ سفید کم کم بولتون را در حاشیه برد. هر زمان که صحبت از احتمال دیدار بین ترامپ و روحانی به میان می آمد، بولتون به طور کلی از صحنه غایب می شد و هیچ اشاره ای به نظر او در این باره نمی شد و بوضوح، کاخ سفید سعی بر آن داشت تا بولتون را از این موضوع دور نگاه دارد.
 
امور بر همین منوال بود، تا اینکه اختلافات میان بولتون و ترامپ در اواخر هفته گذشته با دعوت از طالبان برای مذاکره، که البته ترامپ در لحظه آخر از آن عقب نشینی کرد، علنی شد.
 
بولتون اعتراض خود با این اقدام را پنهان نکرد و همین مساله عاملی شد برای علنی شدن مقابله های میان رئیس جمهور ایالات متحده و مشاور امنیت ملی او؛ که در نهایت، ترامپ با برکناری بولتون، خود را از شر او رهانید.
 
 
 
این اقدام ترامپ، با استقبال عمومی در واشنگتن مواجه شد؛ بولتون یکی از بازهای محافظه کار جدید بود که در جریان حل اختلافات و بحرانها، اعتقادی به دیپلماسی و سیاست سازش نداشت و تنها به دنبال استفاده از قدرت بود؛ به همین دلیل، کنگره در دوره ریاست جرج بوش پسر، با انتصاب بولتون بعنوان سفیر، مخالفت کرد.
 
با روی کار آمدن ترامپ، بولتون از همان ابتدا، مواضع سختگیرانه او در تعامل با دیگر دولتها را ستایش می کرد و همین مساله عاملی شد برای انتخاب او بعنوان مشاور امنیت ملی کاخ سفید. اما این انتخاب، از همان ابتدا محکوم به نتیجه حاضر، یعنی برکناری بولتون بود؛ این در حالی است که پیوندهای مشترک مهمی بین ترامپ و بولتون را جمع می کند. هر دو مخالف ائتلاف ها و توافق های بین المللی هستند و به یکه تازی آمریکا علاقمندند و هر دو اعتقادی به مشاوره و هماهنگی بین موسسات مهم در آمریکا ندارند.
 
با این حال، تلاقی مذکور، منجر به حفظ رابطه میان ترامپ و بولتون نشد؛ چرا که هر یک از آنها بر تار خود می نواخت. ترامپ به زبان تهدید، برای انعقاد توافقی با دشمن، متوسل می شود، اما بولتون خواستار ترجمه این تهدید و عملی کردن آن، برای نشان دادن قاطعیت خود به دشمن است.
 
بولتون تصور می کرد می تواند در رابطه با تعامل با ایران، کره شمالی، ونزوئلا و طالبان، ترامپ را با خود هم داستان کند. اما واقعیت آن بود که ترامپ از بولتون، تنها برای ترساندن این دشمنان خود استفاده کرد و به این ترتیب، مطابقت نظر ترامپ و بولتون با یکدیگر، تقریبا محال بود.
 
در نهایت، بولتون هم به 36 مسئول سابقی پیوست که در دولت ترامپ برکنار شدند. یکی از مهمترین دلایل این برکناریها، آن است که این افراد گوش به فرمان ترامپ نیستند و وی از آنها رضایت ندارد. این شرط، برای ترامپ اهمیت زیادی دارد و علت اصلی بخش بزرگی از موج مهاجرتهای اجباری از دولت اوست.
 
تا کنون، تنها چهار وزیر در مناصب خود باقی مانده اند؛ که یکی از آنها مایک پومپئو از نزدیکترین افراد به ترامپ است و بعید نمی دانیم که وی نقش وزیر و مشاور جانشین بولتون را به صورت همزمان برای ترامپ ایفا کند؛ حداقل تا زمانی که شخص مناسبی برای این منصب انتخاب شود.
 
برکناری بولتون، یکی از قسمتهای سریالی است که با روی کار آمدن ترامپ شروع شده و با ادامه دولت او، استمرار می یابد. اکنون، این سوال در واشنگتن مطرح می شود که نامزد جدید برکناری چه کسی است؟ شاید ویلبر راس، وزیر بازرگانی در دولت ترامپ.