«اگر اصلاح‌‌طلبان در انتخابات توفیق بیشتری نسبت به اصول‌گراها دارند، دلیلش این است که مردم به محض اینکه احساس ‌کنند، چهره‌‌ای پاک و کارآمد وارد صحنه انتخابات شده است، به صندوق‌‌های رای هجوم می‌‌آورند. اما اگر نگاهی حتی سطحی به انتخابات مجلس بیندازیم، به راحتی می‌-‌توانیم این‌طور نتیجه‌گیری کنیم، اصلاح‌طلبان مشکلات بسیار جدی برای رقابت در فضای انتخاباتی دارند. درباره انتخابات ریاست‌‌جمهوری هم مردم را به رد صلاحیت آیت‌الله هاشمی و انواع و اقسام محدودیت‌هایی که برای سیدمحمد خاتمی در نظر می‌گیرند، حواله می‌دهم.»
به گزارش روز نو: مرتضی مبلغ معاون سیاسی وزیر کشور دولت اصلاحات با ذکر اظهارات بالا و همچنین تاکید بر اینکه مقابله با تندروها الزامی است که بی‌توجهی به آن با هیچ عذر و بهانه‌ای توجیه شدنی نیست، به پرسش‌های «همدلی» پاسخ می‌گوید:
شما همیشه تاکید دارید، تندروی مشکل اصلی کشور است.
دقیقا! من همیشه و در هر شرایطی تاکید موکد دارم که تندروی‌ تندروها ضرررسان اصلی هستند. به هر حال، معلوم است، گروهی در کشور با توجه به اینکه در جامعه پایگاه و جایگاهی ندارند،‌ مطلوب‌شان را در بی‌توجهی به رای مردم می‌بینند و به همین دلیل هر کاری که لازم بدانند،‌ انجام می‌دهند تا رای مردم خنثی شود. جالب هم این است که آنها ادعای انقلابی بودن دارند و به این راحتی، اصل مهمی چون جمهوریت نظام را نادیده می‌گیرند. این گروه حتی ابایی از علنی شدن نظرشان ندارند و به همین دلیل،‌ گاهی پشت تریبون‌های رسمی و غیررسمی اعلام می‌کنند، رای مردم به آن حدی که عنوان می‌شود، مهم نیست.
فعالیت‌‌های این‌چنینی چه تبعاتی دارد؟
ببینید! لازمه حکومتی که بر پایه جمهوریت بنا شده، مشارکت بالای مردمی در انتخابات است. خب! وقتی مردم به این ذهنیت برسند که نهادهایی که اتفاقا بخشی از حاکمیت‌اند و دستی در قدرت دارند، با انتخابات آزاد و پر شور مشکل دارند، طبیعی است که نسبت به سیستم ناامید شده و انگیزه‌شان برای حضور در صندوق‌های رای کم می‌شود. چه کسی است که نداند، بی‌اعتمادی مردم به دولت‌ها به چه میزان هزینه‌ساز و ضرررسان است.
چاره چیست و توجه به چه کارهایی می‌تواند تحرکات تندروها را خنثی کند؟
مهم است که در کشور عزمی جدی برای مقابله با افراطی‌گری و افراطیون به وجود بیاید. به هرحال مشکل این است که آرامش عمومی و منافع ملی به راحتی توسط این گروه‌ها با تهدید روبه‌رو می‌شوند و این نمی‌تواند مساله‌ای تلقی شود که بتوان به راحتی از کنارش بگذریم. ایران این روزها درگیری‌های شدیدی با نظام بین‌الملل دارد و به همین دلیل بیشتر از هر برهه‌ای به انتخاباتی که با درصد بالا برگزار شود، احتیاج داریم. به همین دلیل هر اهمال و کوتاهی‌ای برای مقابله با افراطیون و تمامیت‌خواه‌ها می‌‌تواند لطمات جبران‌ناپذیری در پی داشته باشد.
در این بین نظارت ‌استصوابی هم از نظر گروهی مشکل‌زا است.
خب! وقتی یک جریان سیاسی در انتخابات از معرفی چهره‌های تاثیرگذار خود به دلیل ردصلاحیت‌های سلیقه‌ای محروم می‌شود، معترض شدن‌شان کاملا طبیعی است. این نوع رد صلاحیت‌ها در شرایطی است که هیچ‌گاه توضیحی داده نشده است که مثلا فلان چهره بر اساس کدام قانون نمی‌‌تواند حضور در انتخابات را تجربه کند.
البته مدافعان شورای‌نگهبان این عقیده را دارند که اصلاح‌طلبان فقط در هنگامه باخت در انتخابات صدای اعتراض‌شان بلند می‌شود.
اصلا این‌طور نیست. در واقع اگر اصلاح‌‌طلبان در انتخابات توفیق بیشتری نسبت به اصول‌گراها دارند، دلیلش این است که مردم به محض اینکه احساس ‌کنند، چهره‌‌ای پاک و کارآمد وارد صحنه انتخابات شده است، به صندوق‌‌های رای هجوم می‌‌آورند. اما اگر نگاهی حتی سطحی به انتخابات مجلس بیندازیم، به راحتی می‌‌‌توانیم اینطور نتیجه‌گیری کنیم، اصلاح‌طلبان مشکلات بسیار جدی برای رقابت در فضای انتخاباتی دارند. درباره انتخابات ریاست‌‌جمهوری هم مردم را به رد صلاحیت آیت‌الله هاشمی و انواع و اقسام محدودیت‌هایی که برای سیدمحمد خاتمی در نظر می‌گیرند، حواله می‌دهم.
چاره چیست؟ تصور فضای تعاملی بین اصلاح‌طلبان و شورای‌نگهبان سخت است یا ...؟
راه اصلی‌اش این است که اعضای محترم شورای ‌نگهبان سعی‌شان را بر بی‌طرفی و عمل به مُر قانون بگذارند و از تفسیرهایی که موجب نقض آشکار قانون می‌شود، پرهیز کنند. همچنین باید رفتارها به‌گونه‌ای باشد که جامعه واقعا بپذیرد که برای شورای‌نگهبان این جناح و آن جناح یا این آدم و آن آدم مهم نیست و قانون را نسبت به هر مساله دیگری در اولویت می‌دانند. همچنین این را هم باید در نظر داشت که تداوم رفتارهای تبعیض‌آمیز آن‌هم از جانب دستگاه‌های حکومتی به اعتماد و سرمایه‌های اجتماعی لطمه‌هایی وارد می‌کند که ترمیم هر کدام‌شان هزینه‌هایی گزاف را به نظام تحمیل خواهد کرد.
از این بحث بگذریم. اصلاح‌طلبان در چه شرایطی به استقبال انتخابات می‌روند؟
همانطور که می‌دانید، جریان اصلاحات بعد از اینکه حدود یک دهه حاشیه‌نشین شدند در چند انتخابات گذشته با خرد جمعی و همچنین واقع‌بینی به توفیق‌های خوبی رسیدند. اما در شرایطی در انتظار موعد انتخاباتی مجلس یازدهم هستند که برخی از فعل و انفعالات موجب شده تا نسبت به تکرار نتایج راضی‌کننده چند سال پیش تردیدهای زیادی به وجود بیاید. متاسفانه بروز برخی از مشکلات به شدت اعتماد عمومی را تحت‌تاثیر جدی‌ای قرار داده است که همین عامل فضای انتخابات را مشخصا برای اصلاح‌طلبان دشوار کرده است.
در باره جمله«فضای انتخابات را مشخصا برای اصلاح‌طلبان دشوار کرده است» بیشتر توضیح می‌دهید؟
همانطور که پیش از این گفته‌ام و البته همه هم به آن اعتقاد دارند، هر زمان که انتخابات در ایران به انتخاباتی پر شور تبدیل می‌شود، این اصلاح‌طلبان هستند که برنده انتخابات می‌شوند و عکس چنین حالتی باعث پیروزی جریان رقیب با رای حداقلی می‌شود. به همین دلیل، در ماه‌های باقی‌مانده به روز انتخابات مجلس یازدهم، لازم است تا با مردم سخن گفته شود و به آنها ضرورت و اهمیت حضور در انتخابات یادآوری شود.
ممکن است، اصول‌گرایان دنبال انتخاباتی با میزان رای پایین باشند؟
نمی‌توانم بدون سند بگویم که آنها مثلا فلان کار را انجام می‌دهند تا مردم را از حضور در پای صندوق‌های رای دلسرد کنند. اما معلوم است، انتخابات سرد مطلوب اصول‌گرایان است.
ممنون؛ حرفی باقی مانده است؟