سرانجام، سفر آبه نخست وزیر ژاپن به ایران انجام گرفت . سفری که بسیاری منتظر نتایج آن بودند. حالا دیگر مشخص شده که آبه واقعا به منظور میانجیگری میان ایران و آمریکا به کشورمان آمده بود ودر پاسخ با این سخنان قاطع رهبرمعظم انقلاب اسلامی روبه رو شد: «ترامپ را شایسته مبادله پیام نمی‌دانم با آمریکا مذاکره نخواهیم کرد» پاسخی که آن را به معنای اتمام حجت ایران با ترامپ است. از سویی دیگر انفجار دونفتکش ژاپنی دردریای عمان نیز مزید بر علت شده تا مایک پامپئو وزیر خارجه آمریکا در اظهاراتی خصمانه از دست داشتن ایران در آن بگوید و ترامپ رئیس جمهور آمریکا اینبار به جای اظهاراتی مانند اینکه منتظر تماس تلفنی ایران است اعلام دارد برای توافق و مذاکره خیلی زود است و نه ما آماده مذاکره‌ایم و نه ایران.
سرانجام، سفر آبه نخست وزیر ژاپن به ایران انجام گرفت . سفری که بسیاری منتظر نتایج آن بودند. حالا دیگر مشخص شده که آبه واقعا به منظور میانجیگری میان ایران و آمریکا به کشورمان آمده بود ودر پاسخ با این سخنان قاطع رهبرمعظم انقلاب اسلامی روبه رو شد: «ترامپ را شایسته مبادله پیام نمی‌دانم با آمریکا مذاکره نخواهیم کرد» پاسخی که آن را به معنای اتمام حجت ایران با ترامپ است. از سویی دیگر انفجار دونفتکش ژاپنی دردریای عمان نیز مزید بر علت شده تا مایک پامپئو وزیر خارجه آمریکا در اظهاراتی خصمانه از دست داشتن ایران در آن بگوید و ترامپ رئیس جمهور آمریکا اینبار به جای اظهاراتی مانند اینکه منتظر تماس تلفنی ایران است اعلام دارد برای توافق و مذاکره خیلی زود است و نه ما آماده مذاکره‌ایم و نه ایران.
به گزارش روز نو :اکنون بسیاری می خواهند بدانند که ازاین پس معادلات سیاسی و اقتصادی کشور و منطقه چگونه خواهد بود و به کدام سمت و سو می‌رود؟ اظهارات حشمت الله فلاحت پیشه به عنوان رئیس کمیسیون امنیت ملی در گفتگویش با آفتاب یزد می‌تواند پاسخی به این پرسش باشد:
سفرآبه به ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
معتقدم که نتایج سفر شینزو آبه به ایران
یک شکست سیاسی نبود، بلکه واقع گرایانه تر شدن
دیپلماسی در ارتباط با مسائل اخیر به شمار
می آید. در این ماه ها، آمریکایی‌ها یک دیپلماسی شکلی را دنبال می‌کردند، آنها موضوع مذاکره با ایران را به طور متوالی مطرح کردند و هدف شان آن بود تا ایران به این مذاکره «نه» بگویدتا به دنیا اعلام کنند که ایران به دیپلماسی نه گفت. آمریکا تمام تلاشش را در این زمینه انجام داد و همانطور که دیدیم بعد از پایان سفر آبه درایران، پامپئو بلافاصله در یک مصاحبه کوتاه اعلام کرد که دنیا دید ایران به دیپلماسی پاسخ منفی داد. اما واقعیت این است که مقام معظم رهبری در دیدار با آبه موضوع عمل‌گرایی را مطرح کردند. با این مضمون که آمریکایی‌ها به دنیا چراغ سبز دیپلماتیک می دهند، اما در عمل به گونه‌ای دیگر عمل می کنند. تفاوت های دیپلماسی ایران و آمریکا با کره شمالی و آمریکا در دیدار دو روز پیش آبه کاملا مشخص شد . نتیجه این که، معتقدم ، بحث دیپلماسی برای کاهش تنش‌ها، بعد از سفر شینزو آبه بسیار ساختار عملی و واقع گرایانه به خود گرفت. اکنون به همین دلیل توپ در زمین آمریکاست. آن ها توافق عملی را در برجام شکستند، سپس تحریم های متعدد علیه ما اعمال کردند و در عین حال پیشنهاد مذاکره هم می‌دهند. این حقیقتی تلخ است که در رویکرد امروز آمریکا مشاهده می‌کنیم. بنابراین معتقدم حضور آبه در ایران و گفتگویش با مقامات عالی‌رتبه کشورمان را نباید شکست تلقی کرد. بلکه این امر واقع نگر شدن جایگاه دیپلماسی برای حل مشکلات کنونی بود.
چه اتفاقی افتاده که اکنون توپ در زمین آمریکا است؟
اکنون اگر راه دیپلماسی شکست بخورد مسئولیتش با آمریکاست، چرا که آنها گام عملی در مسیر دیپلماسی بر نداشتند . در سفر آبه به ایران هم‌سویی دو گروه داخلی و خارجی نیز با یکدیگر مشخص شد . گروه خارجی که من از آن سخن می گویم همان گروهی هستند که
می خواستند بگویند ایران با مذاکره و راه حل صلح آمیز مخالف است . این گروه سعی کردند آن چیزی که دیپلماسی نبود را به شکل دیپلماسی مطرح کنند و با به ثمر نرسیدن آن ایران را عامل شکست روش صلح آمیز معرفی کنند. اما دسته دوم در داخل کشور خودمان هستند، گروهی که سعی کردند تا بحث دیپلماسی و مذاکره را ایدئولوژیک کنند و با همین ایدئولوژی کردن این مبحث، اساسا مسیر کشور را به سمت تقابل سامان دهند. طرح مسائلی مانند احتمال تخریب حرم امام رضا و غیره در صورت مذاکره ، یعنی ایجاد کردن یک مانع سیاسی ایدئولوژیک که در شرایط کنونی می تواند در کل ایران تاثیرگذار باشد. بگذارید با صراحت مقصودم را دراین ارتباط با گروه دوم بگویم؛ آن چیزی که من را نگران می کند احتمال رخنه نوعی تفکر حجتیه به سیاست
خارجی کشور است .تکرار می کنم من از احتمال ظهور تفکر حجتی در سیاست خارجی کشور نگرانم چون این موضوع واقعا نگران کننده است. تفکری که کاملا مبتنی بر رویکرد انتحاری است. ما نمی توانیم اجازه دهیم که عده ای انتحار را به یک ملت ۸۳ میلیونی تحمیل کنند. در عوض به نظر من موضع مقام معظم رهبری موضع خوبی بود، موضوعی با شاخص‌های واقع‌گرایانه . بنابراین من معتقدم که شرایط بعد از سفر آبه به گونه‌ای پیش می رود که دیگر آمریکایی ها نمی توانند به فضای جنگ روانی پیشین برگردند، انرژی آن ها
پیش‌تر در این جنگ روانی تخلیه شده است. آن ها اکنون زیر این فشار بین المللی خواهند بود تا گام‌های عملی را در عرصه دیپلماتیک باز کنند.
به غیر از موردی که در گفته هایتان به عنوان نمونه به آن اشاره کردید سایر مصداق هایی که باعث شده است تا امروز رئیس کمیسیون امنیت ملی از حجتیه شدن تفکرات سیاست خارجه ایران نگران باشد چیست؟
تلاش برای تحمیل یک رویکرد تقابلی بدون هرگونه پیش بینی داهیانه و عقلانی نشان دهنده یک فکر و حجتیه است. معنای دیپلماسی این است که در دیپلماسی هیچ گاه، تمام در و پنجره‌های گفتگو بسته نشود بلکه همواره کشور باید با دنیا صحبت کند.
ما هم در شرایط فعلی به اندازه کافی از ادله مبتنی بر حقوق ملل برخوردار هستیم که از مواضع فعلی خود دفاع کنیم. در مورد برجام به ایران ظلم شد در مورد تحریم و غیره هم همینطور. ما به اندازه کافی شاخص برای اثبات مظلومیت داریم. اما این آمریکایی‌ها هستند که در شرایط کنونی مجبور هستند به دنبال راهی برای توجیه رفتارهای خودشان بر آیند. بنابراین نباید در داخل کشور شرایط کنونی فضا را وارد یک مرحله انتحاری و سیم آخری بکنیم.
آقای فلاحت پیشه! بعد از این سفرمعادلات چگونه پیش خواهد رفت؟
مقام معظم رهبری مشخصا گفتند که ما در شرایط کنونی و زیر بار فشار، صحبت و مذاکره نمی‌کنیم و پیام دادن به آقای ترامپ معنا ندارد و در عمل این مذاکره صادقانه و واقع‌گرایانه نیست. دلیل آن هم این است که آقای ترامپ بلافاصله بعد از گفتکویش با آبه برای میانجیگری این کشور در ایران، تحریم های پتروشیمی را اعمال کرد. ایشان این شاخص‌ها را مشخص کردند و معنای آن یک دیدگاه واقع گرایانه البته طلبکارانه در سیاست خارجه است. اما معنایش شکست سفر آبه نیست.
اکنون بحث مذاکره با آمریکا صرفا در دولت ترامپ منتفی است یا دولت‌های بعدی آمریکا را نیز - حتی با رویکردهای متفاوت با دولت ترامپ- دربرمی‌گیرد؟
مقام معظم رهبری مشخص کردند که اساساً صداقت آمریکایی، یک امر نادر است. به هر حال آقای اوباما هم در شروع برجام دوازده نفر از مقامات و شرکت‌های ایرانی را در لیست تحریم‌های تازه قرار داد و توضیحاتی را در این‌باره آورد که این تحریم‌ها جزو تحریم‌های برجام نیست. اما نظر من این است که آمریکایی ها در درجه اول باید صداقت خودشان را به ایرانی ها نشان دهند، ولی متاسفانه در این مسیر آنها نه تنها گام برنمی‌دارند بلکه روز به روز جهت عکس آن را طی می‌کنند.
با این اوصاف باید منتظر تغییر رویکرد ایران نسبت به آمریکا درصورت تغییر دولت ترامپ باشیم؟ یا حتی تغییر ترامپ نیز قرار نیست چیزی را عوض کند؟
باید دید که در آینده چه رویکردی شکل می گیرد. طبیعتا تفاوت میان دولت ترامپ و اوباما وجود داشت اما واقعیت قضیه آن است که هم جمهوری خواهان و هم دموکرات های صادق
کمیابند .
مقامات آمریکا بعد از پایان سفر آبه به گونه ای متفاوت به آن واکنش نشان دادند . ترامپ اعلام کرد که از آبه به خاطر
تلاش هایش قدردانی می کند ولی هنوز برای
مذاکره با ایران و توافق خیلی زود است و نه آمریکا آماده این کار است ونه ایران . اما پامپئو وزیر خارجه آمریکا موضعی سرسختانه تر به خود گرفت و می گوید :« دیدید ایران
اهل مذاکره و دیپلماسی نیست» دو رویکرد مختلف که نشان می دهد ترامپ مواضع
نرم تری را نسبت به بحث سفر آبه و نتایج آن در قیاس با پامپئو اتخاذ کرده است.
در حالی که وزیر خارجه آمریکا رویکرد تندتری دارد. آیا این به معنای آن است که همچنان در ارتباط با ایران در داخل دولت آمریکا اختلافات اساسی است؟ به صورتی که حتی وزیر خارجه آمریکا و رئیس جمهور آمریکا موضع یکسانی نسبت به ایران
نمی توانند داشته باشند؟
خیر! به نظر من این اینگونه نیست.البته به هر حال ترامپ انتظار نتیجه ای دیگری را از سفر آبه داشت. ترامپ خیلی ساده‌سازی کرده است اما اکنون متوجه شده که ایران با کره شمالی متفاوت است.
آبه از تمایل کشورش به گسترش روابط با ایران گفته است، اما ژاپن واقعا می تواند در شرایط کنونی این کار را انجام دهند ؟
ژاپنی ها عملا روابطشان با ایران در زمینه اقتصادی را خیلی زودتر از آنچه که آمریکایی ها بگویند و بخواهند کاهش دادند. اما نفس عمل آقای شینزوآبه در ورود به ایران قابل تقدیر است و باید از این اقدام او تشکر کرد.او این فاصله طولانی را با این نیت به ایران آمد تا تنش ها را میان دو کشور بکاهد و سفر ایشان فارغ از هر نتیجه‌ای نشان دهنده حسن نیت تاریخی ژاپن با ایران در راستای مناسبات با کشورمان است و اما قاعدتا موضوع آمریکا متفاوت از موضوع ژاپن است.
در هرصورت در زمان فعلی ژاپن چه خواهد کرد؟ آیا می‌تواند هم روابطش با آمریکا را تداوم بخشد و هم اینکه از این پس رابطه خوبی با ایران داشته باشد؟
به نظر من ژاپنی ها به شدت نگران تحولات منطقه هستند. توسعه ژاپن وابسته به منطقه ماست، ضمن اینکه ژاپنی ها با اقدامشان پیامی داشتند که برای برخی از همسایگان ما نیز قابل توجه است .در همسایگی ما کشورهایی هستند که به دنبال تنش زایی هستند اما از آن سر دنیا ژاپن به دنبال تنش‌زدایی میان ایران و آمریکا به ایران می آید و این موضوع باید برای ما محترم شمرده
شود. از ســـویی آنها
می دانند که آینده ایران در این حد متوقف نخواهد بود و این نوسانات سیاسی پایان خواهد یافت و اوضاع بهتر می شود .
نتیجه کنونی سفر آبه، بر روابط اروپا با ایران و بحث ورود آنها به اینستکس چه تاثیری
می گذارد؟
معتقدم که نوع مواضع اروپایی ها در زمان مطرح شدن سفرشینزوآبه این را نشان می داد که آنها نیز سعی می کردند با چراغ سبز های خود نوید اقدامات عملی به نفع ایران بدهند و اعلام کنند که اگر دیدار آبه به نتیجه برسد آن ها
می توانند گام های بزرگ تری
هم برای کشورمان بردارند از همین رو به نظر من سفر آبه به ایران یک مطالبه عمومی از سوی این کشورها نیز بود، اما در نهایت ایران نشان داد که فقط به دنبال یک رابطه خوب عملی است و نه خلاصه شده در حرف. درست برعکس رفتاری که مثلا فرانسوی‌ها انجام می دهند که در حرف مرتب می گویند برجام را حفظ می کنند ولی در عمل ۵۰ درصد نفتی را که از ایران می‌گرفتند اکنون از عربستان وارد می‌کنند. این‌ها مواردی است که به هر حال حکومت ایران می فهمد و مقام معظم رهبری نیز یک اتمام حجت واقع گرایانه و عملگرایانه در این زمینه کرد.
بعد از این اتمام حجت اروپایی ها در عمل به برجام و اینستکس پایبند تر می شوند یا سست تر؟
دیپلماسی اگر وارد فاز رفتارهای عملی و مستقلی بشود قوت خواهد گرفت. ایران کشوری است که نمی توان با حرف آن را معطل کرد. بنابراین به نظر من مجموعه شرایط باعث می شود که ما نسبت به آینده خوش بین
به گزارش روز نو :اکنون بسیاری می خواهند بدانند که ازاین پس معادلات سیاسی و اقتصادی کشور و منطقه چگونه خواهد بود و به کدام سمت و سو می‌رود؟ اظهارات حشمت الله فلاحت پیشه به عنوان رئیس کمیسیون امنیت ملی در گفتگویش با آفتاب یزد می‌تواند پاسخی به این پرسش باشد:
سفرآبه به ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
معتقدم که نتایج سفر شینزو آبه به ایران
یک شکست سیاسی نبود، بلکه واقع گرایانه تر شدن
دیپلماسی در ارتباط با مسائل اخیر به شمار
می آید. در این ماه ها، آمریکایی‌ها یک دیپلماسی شکلی را دنبال می‌کردند، آنها موضوع مذاکره با ایران را به طور متوالی مطرح کردند و هدف شان آن بود تا ایران به این مذاکره «نه» بگویدتا به دنیا اعلام کنند که ایران به دیپلماسی نه گفت. آمریکا تمام تلاشش را در این زمینه انجام داد و همانطور که دیدیم بعد از پایان سفر آبه درایران، پامپئو بلافاصله در یک مصاحبه کوتاه اعلام کرد که دنیا دید ایران به دیپلماسی پاسخ منفی داد. اما واقعیت این است که مقام معظم رهبری در دیدار با آبه موضوع عمل‌گرایی را مطرح کردند. با این مضمون که آمریکایی‌ها به دنیا چراغ سبز دیپلماتیک می دهند، اما در عمل به گونه‌ای دیگر عمل می کنند. تفاوت های دیپلماسی ایران و آمریکا با کره شمالی و آمریکا در دیدار دو روز پیش آبه کاملا مشخص شد . نتیجه این که، معتقدم ، بحث دیپلماسی برای کاهش تنش‌ها، بعد از سفر شینزو آبه بسیار ساختار عملی و واقع گرایانه به خود گرفت. اکنون به همین دلیل توپ در زمین آمریکاست. آن ها توافق عملی را در برجام شکستند، سپس تحریم های متعدد علیه ما اعمال کردند و در عین حال پیشنهاد مذاکره هم می‌دهند. این حقیقتی تلخ است که در رویکرد امروز آمریکا مشاهده می‌کنیم. بنابراین معتقدم حضور آبه در ایران و گفتگویش با مقامات عالی‌رتبه کشورمان را نباید شکست تلقی کرد. بلکه این امر واقع نگر شدن جایگاه دیپلماسی برای حل مشکلات کنونی بود.
چه اتفاقی افتاده که اکنون توپ در زمین آمریکا است؟
اکنون اگر راه دیپلماسی شکست بخورد مسئولیتش با آمریکاست، چرا که آنها گام عملی در مسیر دیپلماسی بر نداشتند . در سفر آبه به ایران هم‌سویی دو گروه داخلی و خارجی نیز با یکدیگر مشخص شد . گروه خارجی که من از آن سخن می گویم همان گروهی هستند که
می خواستند بگویند ایران با مذاکره و راه حل صلح آمیز مخالف است . این گروه سعی کردند آن چیزی که دیپلماسی نبود را به شکل دیپلماسی مطرح کنند و با به ثمر نرسیدن آن ایران را عامل شکست روش صلح آمیز معرفی کنند. اما دسته دوم در داخل کشور خودمان هستند، گروهی که سعی کردند تا بحث دیپلماسی و مذاکره را ایدئولوژیک کنند و با همین ایدئولوژی کردن این مبحث، اساسا مسیر کشور را به سمت تقابل سامان دهند. طرح مسائلی مانند احتمال تخریب حرم امام رضا و غیره در صورت مذاکره ، یعنی ایجاد کردن یک مانع سیاسی ایدئولوژیک که در شرایط کنونی می تواند در کل ایران تاثیرگذار باشد. بگذارید با صراحت مقصودم را دراین ارتباط با گروه دوم بگویم؛ آن چیزی که من را نگران می کند احتمال رخنه نوعی تفکر حجتیه به سیاست
خارجی کشور است .تکرار می کنم من از احتمال ظهور تفکر حجتی در سیاست خارجی کشور نگرانم چون این موضوع واقعا نگران کننده است. تفکری که کاملا مبتنی بر رویکرد انتحاری است. ما نمی توانیم اجازه دهیم که عده ای انتحار را به یک ملت ۸۳ میلیونی تحمیل کنند. در عوض به نظر من موضع مقام معظم رهبری موضع خوبی بود، موضوعی با شاخص‌های واقع‌گرایانه . بنابراین من معتقدم که شرایط بعد از سفر آبه به گونه‌ای پیش می رود که دیگر آمریکایی ها نمی توانند به فضای جنگ روانی پیشین برگردند، انرژی آن ها
پیش‌تر در این جنگ روانی تخلیه شده است. آن ها اکنون زیر این فشار بین المللی خواهند بود تا گام‌های عملی را در عرصه دیپلماتیک باز کنند.
به غیر از موردی که در گفته هایتان به عنوان نمونه به آن اشاره کردید سایر مصداق هایی که باعث شده است تا امروز رئیس کمیسیون امنیت ملی از حجتیه شدن تفکرات سیاست خارجه ایران نگران باشد چیست؟
تلاش برای تحمیل یک رویکرد تقابلی بدون هرگونه پیش بینی داهیانه و عقلانی نشان دهنده یک فکر و حجتیه است. معنای دیپلماسی این است که در دیپلماسی هیچ گاه، تمام در و پنجره‌های گفتگو بسته نشود بلکه همواره کشور باید با دنیا صحبت کند.
ما هم در شرایط فعلی به اندازه کافی از ادله مبتنی بر حقوق ملل برخوردار هستیم که از مواضع فعلی خود دفاع کنیم. در مورد برجام به ایران ظلم شد در مورد تحریم و غیره هم همینطور. ما به اندازه کافی شاخص برای اثبات مظلومیت داریم. اما این آمریکایی‌ها هستند که در شرایط کنونی مجبور هستند به دنبال راهی برای توجیه رفتارهای خودشان بر آیند. بنابراین نباید در داخل کشور شرایط کنونی فضا را وارد یک مرحله انتحاری و سیم آخری بکنیم.
آقای فلاحت پیشه! بعد از این سفرمعادلات چگونه پیش خواهد رفت؟
مقام معظم رهبری مشخصا گفتند که ما در شرایط کنونی و زیر بار فشار، صحبت و مذاکره نمی‌کنیم و پیام دادن به آقای ترامپ معنا ندارد و در عمل این مذاکره صادقانه و واقع‌گرایانه نیست. دلیل آن هم این است که آقای ترامپ بلافاصله بعد از گفتکویش با آبه برای میانجیگری این کشور در ایران، تحریم های پتروشیمی را اعمال کرد. ایشان این شاخص‌ها را مشخص کردند و معنای آن یک دیدگاه واقع گرایانه البته طلبکارانه در سیاست خارجه است. اما معنایش شکست سفر آبه نیست.
اکنون بحث مذاکره با آمریکا صرفا در دولت ترامپ منتفی است یا دولت‌های بعدی آمریکا را نیز - حتی با رویکردهای متفاوت با دولت ترامپ- دربرمی‌گیرد؟
مقام معظم رهبری مشخص کردند که اساساً صداقت آمریکایی، یک امر نادر است. به هر حال آقای اوباما هم در شروع برجام دوازده نفر از مقامات و شرکت‌های ایرانی را در لیست تحریم‌های تازه قرار داد و توضیحاتی را در این‌باره آورد که این تحریم‌ها جزو تحریم‌های برجام نیست. اما نظر من این است که آمریکایی ها در درجه اول باید صداقت خودشان را به ایرانی ها نشان دهند، ولی متاسفانه در این مسیر آنها نه تنها گام برنمی‌دارند بلکه روز به روز جهت عکس آن را طی می‌کنند.
با این اوصاف باید منتظر تغییر رویکرد ایران نسبت به آمریکا درصورت تغییر دولت ترامپ باشیم؟ یا حتی تغییر ترامپ نیز قرار نیست چیزی را عوض کند؟
باید دید که در آینده چه رویکردی شکل می گیرد. طبیعتا تفاوت میان دولت ترامپ و اوباما وجود داشت اما واقعیت قضیه آن است که هم جمهوری خواهان و هم دموکرات های صادق
کمیابند .
مقامات آمریکا بعد از پایان سفر آبه به گونه ای متفاوت به آن واکنش نشان دادند . ترامپ اعلام کرد که از آبه به خاطر
تلاش هایش قدردانی می کند ولی هنوز برای
مذاکره با ایران و توافق خیلی زود است و نه آمریکا آماده این کار است ونه ایران . اما پامپئو وزیر خارجه آمریکا موضعی سرسختانه تر به خود گرفت و می گوید :« دیدید ایران
اهل مذاکره و دیپلماسی نیست» دو رویکرد مختلف که نشان می دهد ترامپ مواضع
نرم تری را نسبت به بحث سفر آبه و نتایج آن در قیاس با پامپئو اتخاذ کرده است.
در حالی که وزیر خارجه آمریکا رویکرد تندتری دارد. آیا این به معنای آن است که همچنان در ارتباط با ایران در داخل دولت آمریکا اختلافات اساسی است؟ به صورتی که حتی وزیر خارجه آمریکا و رئیس جمهور آمریکا موضع یکسانی نسبت به ایران
نمی توانند داشته باشند؟
خیر! به نظر من این اینگونه نیست.البته به هر حال ترامپ انتظار نتیجه ای دیگری را از سفر آبه داشت. ترامپ خیلی ساده‌سازی کرده است اما اکنون متوجه شده که ایران با کره شمالی متفاوت است.
آبه از تمایل کشورش به گسترش روابط با ایران گفته است، اما ژاپن واقعا می تواند در شرایط کنونی این کار را انجام دهند ؟
ژاپنی ها عملا روابطشان با ایران در زمینه اقتصادی را خیلی زودتر از آنچه که آمریکایی ها بگویند و بخواهند کاهش دادند. اما نفس عمل آقای شینزوآبه در ورود به ایران قابل تقدیر است و باید از این اقدام او تشکر کرد.او این فاصله طولانی را با این نیت به ایران آمد تا تنش ها را میان دو کشور بکاهد و سفر ایشان فارغ از هر نتیجه‌ای نشان دهنده حسن نیت تاریخی ژاپن با ایران در راستای مناسبات با کشورمان است و اما قاعدتا موضوع آمریکا متفاوت از موضوع ژاپن است.
در هرصورت در زمان فعلی ژاپن چه خواهد کرد؟ آیا می‌تواند هم روابطش با آمریکا را تداوم بخشد و هم اینکه از این پس رابطه خوبی با ایران داشته باشد؟
به نظر من ژاپنی ها به شدت نگران تحولات منطقه هستند. توسعه ژاپن وابسته به منطقه ماست، ضمن اینکه ژاپنی ها با اقدامشان پیامی داشتند که برای برخی از همسایگان ما نیز قابل توجه است .در همسایگی ما کشورهایی هستند که به دنبال تنش زایی هستند اما از آن سر دنیا ژاپن به دنبال تنش‌زدایی میان ایران و آمریکا به ایران می آید و این موضوع باید برای ما محترم شمرده
شود. از ســـویی آنها
می دانند که آینده ایران در این حد متوقف نخواهد بود و این نوسانات سیاسی پایان خواهد یافت و اوضاع بهتر می شود .
نتیجه کنونی سفر آبه، بر روابط اروپا با ایران و بحث ورود آنها به اینستکس چه تاثیری
می گذارد؟
معتقدم که نوع مواضع اروپایی ها در زمان مطرح شدن سفرشینزوآبه این را نشان می داد که آنها نیز سعی می کردند با چراغ سبز های خود نوید اقدامات عملی به نفع ایران بدهند و اعلام کنند که اگر دیدار آبه به نتیجه برسد آن ها
می توانند گام های بزرگ تری
هم برای کشورمان بردارند از همین رو به نظر من سفر آبه به ایران یک مطالبه عمومی از سوی این کشورها نیز بود، اما در نهایت ایران نشان داد که فقط به دنبال یک رابطه خوب عملی است و نه خلاصه شده در حرف. درست برعکس رفتاری که مثلا فرانسوی‌ها انجام می دهند که در حرف مرتب می گویند برجام را حفظ می کنند ولی در عمل ۵۰ درصد نفتی را که از ایران می‌گرفتند اکنون از عربستان وارد می‌کنند. این‌ها مواردی است که به هر حال حکومت ایران می فهمد و مقام معظم رهبری نیز یک اتمام حجت واقع گرایانه و عملگرایانه در این زمینه کرد.
بعد از این اتمام حجت اروپایی ها در عمل به برجام و اینستکس پایبند تر می شوند یا سست تر؟
دیپلماسی اگر وارد فاز رفتارهای عملی و مستقلی بشود قوت خواهد گرفت. ایران کشوری است که نمی توان با حرف آن را معطل کرد. بنابراین به نظر من مجموعه شرایط باعث می شود که ما نسبت به آینده خوش بین
باشیم.
افتاب یزد
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
